The focus of this article is on Masal Evi (Story House) in Halıdere, Türkiye and
my reflections on storytelling as a therapeutic tool in the aftermath of the 1999
Marmara earthquake. In this initiative, inspired by applied folklore theories, I
employed traditional folktales as a means to help children overcome their
traumatic experiences. Grounded in approaches by scholars such as Donald Haase
and Jack Zipes, the storytelling activities leveraged the healing potential of fairy
tales to create a safe and culturally relevant environment for children to explore
their emotions and begin to heal. In the storytelling sessions, traditional narratives
became tools for expressing complex emotions, allowing children to engage with
narratives that mirrored their own experiences of loss and displacement. This
approach also resonates with practices like cuento therapy, where folktales can help
children navigate their psychological landscape, offering both hope and a sense
of belonging. This article presents my reflections on storytelling sessions that I
conducted in Halıdere, which encouraged self-expression and community support.
It ultimately highlights how culturally sensitive approaches to storytelling and
folklore can facilitate community-driven healing in trauma-affected populations.
Türkiye’s seismic landscape, marked by significant earthquakes, has left profound
psychological scars, especially among young survivors. Addressing this, the
experience in Masal Evi highlights how folktales can offer comfort and foster
resilience, allowing children to process trauma and rebuild their sense of stability.
In Masal Evi, the collective effort from volunteers, local families, and children not
only established a safe space for healing but also rekindled a sense of community
attuned to gender equity and democracy.
folk and fairy tales folktale therapy 1999 Marmara earthguake children's folklore applied folklore community building
Research and publication ethics statement: This article is developed from the work I voluntarily participated in at the Fairy Tale House project conducted by AFEMOTI in Halıdere between 1999 and 2000, as well as from my research paper summarizing these activities. It has been enriched with contemporary theoretical and methodological approaches. In its current form, the article has not been published elsewhere and has not been submitted as a journal article or book chapter to any other journal or publisher. Authors’ contribution levels: The article is single-authored. Ethical committee approval: Since the research was conducted before 2020 (between 1999 and 2000), ethical committee approval is not required. Financial support: I conducted the storytelling sessions at Masal Evi project in Halıdere on a voluntary basis. AFEMOTI provided financial support for operational expenses related to the project (such as children’s artwork and its exhibition). Conflict of interest: There are no potential conflicts of interest related to this study.
1999 Marmara depremi sonrasında Halıdere-Türkiye’de gerçekleştirmiş olduğum
Masal Evi’ndeki anlatılara odaklanan bu makale, terapötik bir araç olarak hikâye
anlatımının rolü üzerine öz düşünümlerimi sunmaktadır. Uygulamalı halkbilimi
teorilerinden esinlenen bu girişimde, çocukların travmatik deneyimlerinin üstesinden
gelmelerine yardımcı olmak için geleneksel halk masallarını kullandım. Donald
Haase ve Jack Zipes gibi halkbilimcilerin yaklaşımlarını temel alan hikâye anlatımı
etkinlikleri, çocukların duygularını keşfetmeleri ve iyileşmeye başlamaları için
güvenli ve kültürel açıdan uygun bir ortam yaratmak amacıyla masalların iyileştirici
potansiyelinden yararlanmıştı. Hikâye anlatımı seansları, geleneksel anlatıların karmaşık
duyguları ifade etmek için araçlar haline gelmiş ve çocukların kendi kayıp
ve yerinden edilme deneyimlerini yansıtan anlatılarla etkileşime girmelerine olanak
tanıyan kültürel açıdan hassas bir terapötik ortam sağlamıştır. Bu yaklaşım aynı
zamanda, çocuklara masalların psikolojik manzaralarında gezinmelerine yardımcı
olabilecek hem umut hem de aidiyet duygusu sunabilecek “cuento terapisi” gibi
tekniklerle de uyumluydu. Bu makale, kendini ifade etmeyi ve topluluk desteğini teşvik
eden hikâye anlatımı oturumlarına ait bilgiler vermekte ve nihayetinde
hikâye anlatımı ve masallara yönelik kültürel açıdan hassas yaklaşımların travmadan
etkilenen nüfuslarda topluluk odaklı iyileşmeyi nasıl kolaylaştırabileceğini ortaya
koymaktadır. Türkiye’nin önemli depremlerle şekillenmiş olan sismik coğrafyası,
özellikle depremden kurtulan genç nüfus üzerinde derin psikolojik yaralar bırakmıştır.
Bu bağlamda ortaya çıkan anlatı seansları halk masallarının nasıl rahatlık
sağlayabildiğini ve dayanıklılığı teşvik ederek çocukların travmayı işlemelerine ve
istikrar duygusunu yeniden inşa etmelerine olanak tanıdığını göstermişti. Anlatılar
gönüllüleri, aileleri ve çocukları bir araya getirerek sadece iyileşme için güvenli bir
alan oluşturmakla kalmadı, aynı zamanda cinsiyet eşitliği ve demokrasi değerlerine
duyarlı bir topluluk duygusunu da yeniden canlandırmaya yardımcı oldu.
halk masalları masal terapisi 1999 Marmara depremi çocuk folkloru uygulamalı halkbilim cemaat yaratma
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Kültürel Antropoloji |
Bölüm | Araştırma Makaleleri - Research Articles |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 30 Haziran 2024 |
Kabul Tarihi | 30 Kasım 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 30 Sayı: 120 Ek |
Derginin yayım dili Türkçe ve İngilizce’dir, ayrıca Türkçe de olsa tüm basılan makalelerin başlık, öz ve anahtar sözcükleri İngilizce olarak da makalede bulunur. Hakemlerden onay almış Türkçe makaleler için 750-1000 sözcükten oluşan genişletilmiş özet (extended summary) gereklidir. Elektronik çeviriler kabul edilmez.
Dergi TR-Dizin, Web of Science (ESCI), DOAJ ile diğer pek çok dizin tarafından taranmaktadır. Scimagoe quartile değeri: Q2 'dir:
TR DIZIN 2020 Etik Kriterleri kapsamında, dergimize 2020 yılından itibaren etik kurul izni gerektiren çalışmalar için makalenin yöntem bölümünde ilgili Etik Kurul Onayı ile ilgili bilgilere (kurul-tarih-sayı) yer verilmesi gerekecektir. Bu nedenle dergimize makale gönderecek olan yazarlarımızın ilgili kriteri göz önünde bulundurarak makalelerini düzenlemeleri önemle rica olunur.
Alan Editörleri/ Field Editörs
Halkbilimi/Folklore
Prof.Dr. Hande Birkalan-Gedik (JohannWolfgang-Goethe İniversitet-birkalan-gedik@m.uni-frankfurt.de)
Prof.Dr. Ali Yakıcı (Gazi Üniversitesi-yakici@gazi.edu.tr)
Prof.Dr. Aynur Koçak (Yıldız Teknik Üniversitesi-nurkocak@yildiz.edu.tr)
Prof.Dr. Işıl Altun ( (Regensburg Üniversitesi/Kocaeli Üniversitesi-İsil.Altun@zsk.uni-regensburg.de)
Edebiyat/Literature
Prof.Dr. Abdullah Uçman (Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi -emekli-29 MayısÜniversitesi-abdullahucman@29mayis.edu.tr
Prof. Dr. Ramazan Korkmaz (Ardahan Üniversitesi-emekli-Kafkasya Üniversiteler Birliği -KÜNİB-r_korkmaz@hotmail.com)
Prof.Dr. Emel Kefeli (Marmara Üniversitesi-emekli-İstanbul 29 Mayıs Üniversitesi-ayseemelkefeli @gmail.com)
Antropoloji/Anthropology
Prof.Dr. Hanife Aliefendioğlu (Doğu Akdeniz Üniversitesi-hanife.aliefendioglu@emu.edu.tr)
Prof. Dr. Şebnem Pala Güzel (Başkent Üniversitesi-sebnempa@baskent.edu.tr)
Prof.Dr. Derya Atamtürk Duyar (İstanbul Üniversitesi-datamturk@istanbul.edu.tr)
Prof.Dr. Meryem Bulut (Ankara Üniversitesi-meryem.bulut@gmail.com)
Dil-Dilbilim/Language-Linguistics
Prof.Dr. Nurettin Demir (Hacettepe Üniversitesi-demir@hacettepe.edu.tr)
Prof. Dr. Aysu Erden (Maltepe Üniversitesi-aysuerden777@gmail.com)
Prof.Dr. Sema Aslan Demir (Hacettepe Üniversitesi-semaaslan@hacettepe.edu.tr)