Bir Odaya Sıkışmak: Büyümekle Çocukluk Arasında Kalmak

Yıl 2012, , 90 - 101, 01.01.2012

Leyla Uslu

https://doi.org/10.1501/Fe0001_0000000066

Cited By: 1

Öz

Bu çalışma ile 25-35 arası kentte yaşayan, çalışan ya da okuyan, evlenmemiş, aileleriyle yaşayan, kadınların evle kurdukları ilişkiye odaklanılmıştır. Kadınların evden ayrılarak, kendilerine ait bir yaşam kurmayı arzu ettikleri öngörüsünden yola çıkılarak yapılan çalışmada, ekonomik bağımsızlıklarına kavuşmuş dahi olsa kadınların evden gitmedikleri/gidemedikleri anlaşılmıştır. Bu gidemeyişin nedenlerine odaklanılan çalışmada, görüşülen sekiz kadın, ilk neden olarak ailelerine duydukları bağlılığı işaret etmiştir. Ancak görüşmelerin devamında kadınların, yaşam standartlarındaki düşüşten ürktükleri de ortaya çıkmıştır. Ailelerinin hala küçük bir çocuk gibi baktığı ve sarmaladığı kadınların bu yaşamdan sıkılmalarının yanında, bir tür çocuk kalmışlıkla karşı karşıya olduğu görülmüştür

Anahtar Kelimeler

Ev, aile, bakım, bağımsızlık, hayaller

Stuck in a Room: In Between Growing up and Childhood

Öz

This survey focuses on how women relate themselves to their homes. The universe is 25-35 years old unmarried women who study or work but live with their parental families. The survey presupposes that women indeed do want to go away from home. Nevertheless, it is understood that they don’t or can’t, even if they have economic independence. In response to questions formulated with the intention of probing into aforementioned inability, eight of the interviewed women reported their commitment to their families as their prime reason for not doing so. Further probing revealed that women were afraid of experiencing a backdrop in their living standards. As the outcome of the survey it is understood that women are bored of living with their families who embrace and look after them like a little child but they helplessly face an infantile existence

Anahtar Kelimeler

Home, family, care, independence, dreams

Kaynakça

• Arat, Yeşim. “Türkiye’de Modernleşme Projesi ve Kadınlar”, Türkiye’de Modernleşme ve Ulusal Kimlik, (ed.) Sibel Bozdoğan ve Reşat Kasaba (İstanbul: Tarih Vakfı, 2005).
• Akşit, Elif Ekin. Kızların Sessizliği Kız Enstitülerinin Uzun Tarihi (İstanbul: İletişim, 2005).
• Akşit, Elif Ekin; Cantek, L. Funda Şenol. “Kadınların Kuşaklar ve Sınıflar Arası Bilgi Aktarımı”, Birkaç Arpa Boyu… 21. Yüzyıla Girerken Türkiye’de Feminist Çalışmalar/Prof. Dr. Nermin Abadan Unat’a Armağan, (der.) Serpil Sancar, s: 535-569 (İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları, 2011).
• Bora, Aksu. “Kamusal Alan Sahiden Kamusal mı?”, Kamusal Alan, (ed.) Meral Özbek (İstanbul: Hil, 2004).
• _________. Kadınların Sınıfı, (İstanbul: İletişim, 2011).
• Cantek, L. Funda Şenol. “Fakir/haneler: Yoksulluğun ‘Ev Hali” Toplum ve Bilim, sayı: 89, (2001): 102-131.
• Foucault, Michel. Özne ve İktidar (İstanbul: Ayrıntı, 1994).
• Gökalp, Ziya. Türkçülüğü Esasları (İstanbul: Bordo Siyah, 2004).
• Gürbilek, Nurdan. Kör Ayna, kayıp Şark: Edebiyat ve Endişe (İstanbul: Metis, 2007).
• Kasaba, Reşat. “Eski ile Yeni Arasında Kemalizm ve Modernizm”, Türkiye’de Modernleşme ve Ulusal Kimlik, (ed.) Sibel Bozdoğan ve Reşat Kasaba (İstanbul: Tarih Vakfı, 2005).
• Keyder, Çağlar. “1990’larda Türkiye’de Modernleşmenin Doğrultusu”, Türkiye’de Modernleşme ve Ulusal Kimlik, (ed.) Sibel Bozdoğan ve Reşat Kasaba (İstanbul: Tarih Vakfı, 2005).
• Lüküslü, G. Demet; Çelik, Kezban. “Sessiz ve Görünmez, “Genç” ve “Kadın”: Ev Kızı”, Toplum ve Bilim, sayı: 112 (2008): 101-118.
• Sharp, Elizabeth A.; Ganong, Lawerence. “I’m a Loser, I’m not Married, Let’s Just All Look at Me: Ever-Single Women’s Perceptions of Their Social Environment”, Journal of Family İssues (2011): 956-980.
• Song, Jesook. “A room of one’s own: the meaning of spatial autonomy for unmarried women in neoliberal South Korea”, Gender, Place and Culter (2010): 131-149.
• Suner, Asuman. Hayalet Ev Türk Sinemasında Aidiyet, Kimlik ve Bellek (İstanbul: Metis, 2005).