Kant felsefesini üç temel eleştiri üzerine inşa edilmiştir. İlk eleştiri teorik
aklın doğa üzerine bilgimizi ikinci eleştiri ise pratik aklın ahlak üzerine bilgimizi
açıklamıştır. Buna karşın inşa edilen bu iki akıl arasında bir uçurum oluşmuştur.
Son eleştiri bu uçurumun kapanmasını amaçlamıştır. Bunu yaparken
Kant güzel ve yüce gibi farklı kavramlar ve beğeni yetisinde yer alan reflektif
yargıya başvurmuştur. Yazımızda doğa ile ahlak arasındaki uçurumun kapatılıp
kapatılmadığını inceledik. Bunun yanında ortaya çıkan sonucun Kant’ın bütün
felsefi sisteminde bir farklılık anlamına gelip gelmediği tartışılmıştır.
Kant based his philosophy upon three critiques. While the first one of
these critiques explained the knowledge of reason about nature, the second one
explained the knowledge about morality. However, there emerged a space room
between these two reasons. The last critique aimed to fill this space. In order to
do this, Kant applied to use some concepts such as beautiful and sublime and reflective
judgement which is given under the faculty of desire. In this article, I’ve
examined whether this space were filled or not. In addition to this I’ve discussed
the results if they mean any difference in his whole philosophical system.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Felsefe |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2011 |
Gönderilme Tarihi | 16 Eylül 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Sayı: 54 |
Felsefe Dünyası Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.