Öz
Le sens du mot philosophie est l’amour de la Sagesse. La philosophie est
l’ensemble du savoir désintéressé. Par la définition de Descartes “toute la philosophie
est comme un arbre, dont les racines sont la Métaphysique, le tronc est la
Physique, et les branches qui sortent de ce tronc sont toutes les autres sciences. Le
philosophe qui aime la Sagesse cherche les raisons et principalement les raisons
dernières des choses. “Dieu donne la Sagesse à qui Il veut. Or, à quiconque la Sagesse
est donnée, un Grand bien est donné. (Mais) ne s’amendent que ceux doués
d’esprit.” (Genisse:269) Notre Prophète dit “penser une heure est meilleur que
de prier un an, en d’autres termes soixant ans”. L’Histoire de la philosophie est
nécessaire pour les facultés de Théologie. D’autre part, la leçon d’introduction de
la Philosophie doit également être intégrée, dans tous les programmes de licence.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- • Aclûnî, Keşfü’l-Hafa ve Müzîlü’l-İlbas, Amma İştehera Mine’l-Ehadis Alâ Elsinetinnas, cilt I, Beyrut 1351
- • André Lalande, Vocabulaire Techni que et Critique de la Philosophie, Paris 1980
- • Aristoteles, Metafizik, çev. Doç.Dr. Ahmet Arslan, C1, İzmir 1985
- • Bedia Akarsu, Felsefe Terimleri Sözlüğü, Ank. 1979
- • Buhari, Sahih-i Buhârî ve Tercümesi, çev. Mehmet Sofoğlu, cilt 15, İst. 1989
- • Elmalılı Muhammet Hamdi Yazır, Hak Dini Kur’an Dili, sadeleştirenler: Doç. Dr. İsmail Karaçam ve Arkadaşları, cilt 2, İstanbul, Tarihsiz
- • Étienne Gilson, Orta Çağda Felsefe, çev. Ayşe Meral, İst. 2007
- • Fahreddin Er-Razi, Tefsir-i Kebir, çev. Prof.Dr. Suat Yıldırım ve arkadaşları, cilt 3, Ankara 1988
- • Gazâlî, İhyau Ulûmi’d-din, çev. Ahmet Serdaroğlu, cilt I, İst. 2011
- • Heinz Heimsoeth, Felsefenin Temel Disiplinleri, çev. Takiyettin Mengüşoğlu, İstanbul 1986
- • İbn Mace, Sünen-i İbn Mace, çev.Haydar Hatipoğlu, cilt 10, İst. Tarihsiz
- • İsmail Fennî, Lugatçe-i Felsefe, İst. 1341
- • İsmail Hakkı Uzunçarşılı, Osmanlı Tarihi, cilt 4, ikinci kısım, Ankara
- • Kâtip Çelebi, Keşfüz-Zünun an Esmaid-Kütüp Vel-Funun, cilt I, İst. 1971
- • Kâtip Çelebi, Mizan-ül Hak fi İhtiyari’l-Ehakk, İst. 1286
- • Mâtürîdî, Te’vilatü Ehl-i Sünnet, tahkik yapan. Fatma Yusuf el-Hıyemî, cilt 1, Şam, 2003
- • Mehmet İzzet, Millî Mecmua, cilt 4, sayı 40, İst. 1341
- • Paul Foulquié, Dictionnaire de la Langue Philosophique, Paris 1992
- • Pierre Hadot, İlk Çağ Felsefesi Nedir? Çev. Muna Cedden, Ank. 2011
- • Tirmizi, Sünen-i Tirmizi, çev. Osman Mollamemetoğlu, cilt 4, İst. Tarihsiz
Öz
Felsefe kelime anlamıyla hikmet sevgisidir. Felsefe yarar gözetmeyen
bilginin tamamıdır. Descartes’in tanımıyla “Bütün felsefe, kökü metafizik olan,
gövdesi fizik ve bu gövdeden çıkan dalları diğer bütün ilimleri oluşturan bir ağaç
gibidir.” Hikmeti seven anlamına gelen filozof, nedenleri özellikle olayların son
nedenlerini araştıran kimsedir. “Allah Hikmeti dilediğine verir, hikmet verilene
ise pek çok hayır verilmiş demektir. Ve bunu ancak üstün akıllılar anlar.” (Bakara
269) Peygamber Efendimiz “bir saat düşünmek, bir yıl ibadet etmekten-diğer bir
ifadeyle 60 yıl ibadetten hayırlıdır” buyurmaktadır. Felsefe Tarihi İlahiyat Fakülteleri
için zorunludur. Ayrıca bu fakültelere bir de Felsefeye Giriş dersi konulmalıdır.
Kaynakça
- • Aclûnî, Keşfü’l-Hafa ve Müzîlü’l-İlbas, Amma İştehera Mine’l-Ehadis Alâ Elsinetinnas, cilt I, Beyrut 1351
- • André Lalande, Vocabulaire Techni que et Critique de la Philosophie, Paris 1980
- • Aristoteles, Metafizik, çev. Doç.Dr. Ahmet Arslan, C1, İzmir 1985
- • Bedia Akarsu, Felsefe Terimleri Sözlüğü, Ank. 1979
- • Buhari, Sahih-i Buhârî ve Tercümesi, çev. Mehmet Sofoğlu, cilt 15, İst. 1989
- • Elmalılı Muhammet Hamdi Yazır, Hak Dini Kur’an Dili, sadeleştirenler: Doç. Dr. İsmail Karaçam ve Arkadaşları, cilt 2, İstanbul, Tarihsiz
- • Étienne Gilson, Orta Çağda Felsefe, çev. Ayşe Meral, İst. 2007
- • Fahreddin Er-Razi, Tefsir-i Kebir, çev. Prof.Dr. Suat Yıldırım ve arkadaşları, cilt 3, Ankara 1988
- • Gazâlî, İhyau Ulûmi’d-din, çev. Ahmet Serdaroğlu, cilt I, İst. 2011
- • Heinz Heimsoeth, Felsefenin Temel Disiplinleri, çev. Takiyettin Mengüşoğlu, İstanbul 1986
- • İbn Mace, Sünen-i İbn Mace, çev.Haydar Hatipoğlu, cilt 10, İst. Tarihsiz
- • İsmail Fennî, Lugatçe-i Felsefe, İst. 1341
- • İsmail Hakkı Uzunçarşılı, Osmanlı Tarihi, cilt 4, ikinci kısım, Ankara
- • Kâtip Çelebi, Keşfüz-Zünun an Esmaid-Kütüp Vel-Funun, cilt I, İst. 1971
- • Kâtip Çelebi, Mizan-ül Hak fi İhtiyari’l-Ehakk, İst. 1286
- • Mâtürîdî, Te’vilatü Ehl-i Sünnet, tahkik yapan. Fatma Yusuf el-Hıyemî, cilt 1, Şam, 2003
- • Mehmet İzzet, Millî Mecmua, cilt 4, sayı 40, İst. 1341
- • Paul Foulquié, Dictionnaire de la Langue Philosophique, Paris 1992
- • Pierre Hadot, İlk Çağ Felsefesi Nedir? Çev. Muna Cedden, Ank. 2011
- • Tirmizi, Sünen-i Tirmizi, çev. Osman Mollamemetoğlu, cilt 4, İst. Tarihsiz
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Felsefe |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2013 |
| Gönderilme Tarihi | 25 Eylül 2013 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Sayı: 58 |
- Makale Dosyaları
Felsefe Dünyası Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.