Bu makalede, Aristoteles ve Nietzsche’nin trajedinin işlevine yönelik
görüşlerini karşılaştırıp, farklılıklara işaret ediyoruz. Bazı önemli metinlere
yakından bakmak suretiyle, Aristoteles’in trajedi analizini ve bu analizin
Aristoteles’in genel konumu içerisindeki imalarını inceliyoruz. Sonrasında bu
analizin hayati noktalarını Nietzsche’nin trajik mitos ve müziğe dayalı yeni bir
kültür, eski yunan modelinden esinlenen bir kültür inşa etme projesi ile bağlatılandırıyoruz.
Bu bağlamda, Dionysoscu dünya-görüşü, trajik içgörü, güç iradesi,
mitos, katharsis, mimesis, logos ve pathos gibi kavramları soruşturuyoruz.
Aristoteles Nietzsche trajedi mitos katharsis Diyonisoscu dünya-görüşü trajik içgörü.
In this article, we compare and contrast Aristotle’s and Nietzsche’s views
as regards the function of tragedy for human beings. By having a close look at some important texts we explore Aristotle’s analysis of tragedy and its implications
within the context of his overall philosophical position. We then relate the
crucial points of this analysis to Nietzsche’s project of building a new culture
based on tragic mythos and music, a culture inspired by the model of ancient Greece.
In this context, we investigate such notions as Dionysiac world-view, tragic
insight, will to power, mythos, katharsis, mimesis, logos and pathos.
Aristotle Nietzsche tragedy mythos katharsis Dionysiac world-view tragic insight.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Felsefe |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2013 |
Gönderilme Tarihi | 8 Ekim 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Sayı: 58 |
Felsefe Dünyası Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.