'Tanrı" kavramı ve çevresinde oluşan problemler teolojinin temel
sorunlan arasında yer almaktadır. Tann, mutlak varlık oluşu nedeniyle ampirik
alanın dışında; bütün sonlulan sonsuz derecede aşması sebebiyle de
"büsbütün başka"1 dır. Öyleyse bütün bütün beşeri biliş düzeylerini, daha
açık konuşmak gerekirse insan tecrübesini aşan "büsbütün başka" bir Tannyı
bilmek ve hakkında söz söylemek nasıl mümkün olacaktır. Yani ben Allah'ı
nasıl bilebilir ve başkalanna anlatabilirim? Eğer insan için, Tann hakkında
hiçbir bitişsel düzeyden söz edemeyeceksek, bu durumda "Tann" terimini
ifade edilemez, irrasyonel bir alana itmiş olmayacak mıyız? Bütün bunlar
beşeri olanın tanrısal olandan söz ederken karşılaştığı problemlerden yalnızca
bazılarıdır. Bu durumda Tanrı'nın yalnızca aşkın boyutuna yapılan aşırı
vurgu, sonuçta Tannyı insanlardan sonsuz derecede tecrit edecektir. Böyle
bir Tann "benim dualarıma cevap veren", her zaman ve her yerde "hazır"
olan ve bana "şah damanından daha yakın bir Tann" olamaz. Bu nedenle
bunun aşılabilmesinde, Tanrı·nın insanın varoluşsal boyutuyla olan ilişkisine
yapılacak bir vurgu, problemin aşılmasına yönelik bir girişim için ilk adım
olabilir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 1999 |
Gönderilme Tarihi | 4 Mart 1999 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 1999 Cilt: 4 |
Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.