Edebiyat ve sanatta geleneğin mirasından faydalanmak sanatçılar için bir gereklilik olarak düşünülebilir.
Aynı kültür içindeki şairlerin karşılaştırılması edebiyat geleneğinin oluşum aşamalarını takip ve tespit etmeye
katkı sağlar. Şiir türü diğer sanatlarda olduğu gibi birikimlerle günümüze kadar gelmiştir. Şiirde önemli bir
geleneği ve birikimi oluşturmuş klasik Türk şairlerinin Tanzimat ile birlikte sesi kısılmış ve yerini yeni şiire
bırakmıştır. Tanzimat edebiyatıyla başlayan ve “Yenileşme Dönemi Türk Edebiyatı” olarak tanımlanan
süreçte yeni şiir daha çok Batı edebiyatı tesirinde gelişmiştir. Fakat bu, Klasik Türk edebiyatının etkisinin
tamamen silinmesi anlamına gelmemektedir. Her ne kadar uzun yıllar değersizleştirmeye maruz kalsa da
klasik Türk edebiyatı yeni şiir üzerinde tesirlerini sürdürmeyi devam ettirmiştir. Divan edebiyatının önemli
bir siması olması açısından kendisinden çok söz ettiren, yeni dönemde etkisini sürdüren şairlerden biri
Fuzûli’dir. Fuzûli’nin, yeni dönem şairleri içerisinde üzerinde tesirinden söz edebileceğimiz bir Cumhuriyet
dönemi şairi Şükûfe Nihal’dir. Bu çalışma Fuzûli ile Şükûfe Nihal’in seçilmiş şiirleri üzerinden
karşılaştırmalı bir çözümlemeyi içermektedir.
Anahtar Kelimeler: Fuzûli, Şükûfe Nihal, metinlerarasılık, gelenek, etkilenme.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Dil ve Edebiyat |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Nisan 2016 |
Gönderilme Tarihi | 21 Nisan 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 26 Sayı: 1 |