Osmanlı Devleti’nin Lübnan ipeği için uyguladığı politika ele alınmıştır.
Günümüzde Lübnan Cumhuriyeti’nin sınırları kuzeyden güneye doğru, Trablusşam, Beyrut, Sayda ve
Sur şehirleri ile Cebel-i Lübnan’ı içine almaktadır. Yavuz Sultan Selim’in meşhur Mısır seferi ile Osmanlı
hâkimiyetine girmiş olan Lübnan toprakları, 1918 yılına kadar Osmanlı idaresinde kalmıştır. Lübnan
tarihinde ticaretten sonra en önemli iktisadi kaynak ipek üretim ve ticareti olmuştur. Osmanlı hâkimiyetinde
ipek iktisadî bir ürün olmasının yanı sıra rekabet unsuru, güç kaynağı, yaptırım aracı, hedef ve marka olarak
da ön plana çıkmıştır. 16. ve 17. yüzyıllarda yerel ağa ve beylerin güç unsuru olan ipek, 18. yüzyılın sonunda
yaptırım aracı olarak kullanılmış, 19. yüzyılın ilk yarısında Marunî ve Dürzi çatışmalarında birer hedef ve
rekabet unsuru olarak ön plana çıkmıştır. Lübnan ipeği, 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren küresel bir
marka olarak bölgesel kalkınmanın kaynağı olmuştur. Bu özellikleri ile ipek Lübnan tarihinde önemli bir
yere sahiptir.
Anahtar Kelimeler: Lübnan, Osmanlı, İpek, Ticaret.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Tarih |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Nisan 2016 |
Gönderilme Tarihi | 21 Nisan 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 26 Sayı: 1 |