Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Turkey's Farmlands Policy: A Public Policy Process Analysis

Yıl 2019, Cilt: 29 Sayı: 2, 211 - 231, 30.08.2019
https://doi.org/10.18069/firatsbed.541504

Öz

In the study, after focusing what public policy
analysis is and which methods are used for analysis, the agricultural policy is
analyzed within the framework of Process Management Approach. In the analysis,
firstly, the requirements that led to the emergence of policy recommendations,
the policies adopted to meet the needs and the ways in which these were
applied, and then the results were evaluated. At the end of the study, ıt was
concluded that the process of determining public policy is not based on the
needs in Turkey, the policy choice is based on the expectations of the day
rather than the long-term rational targets, different policies are conflicting
with each other on the same issues, the specified policies could not be
implemented for a long time and therefore, the desired success could not be
achieved.

Kaynakça

  • Adıgüzel, Ş. (2012). 6360 Sayılı Yasa’nın Türkiye’nin Yerel Yönetim Dizgesi Üzerine Etkileri: Eleştirel Bir Değerlendirme. Toplum ve Demokrasi Dergisi, (13-14), 153-176.
  • Akdoğan, A. A. (2015), Türkiye’de Kamu Politikası Disiplininin Tarihsel İzleri, F. Kartal (Ed.).Türkiye’de Kamu Yönetimi ve Kamu Politikaları. Ankara: TODAİE Yayınları, 75-98.
  • Aktan, R. (1980). Türkiye’de Toprak Reformu Çalışmaları. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 26(3), 37-83.
  • Altieri, M. A. (2002). Agroecology: The Science of Natural Resource Management for Poor Farmers in Marginal Environments. Agriculture Ecosystems & Environment, 93(1-3), 1-24.
  • Anderson, J. E. (1990). Public Policy Making. London: Thomas Nelson and Sons Ltd. Anonim (2006). CARGILL Uğruna Anayasa Çiğneniyor. Tarım ve Mühendislik Dergisi, (78-79), 16-20.Anonim (2014). Tarım Arazilerinin Sürdürülebilir Kullanımı Çalışma Grubu Raporu. Onuncu Kalkınma Planı Tarım Özel İhtisas Komisyonu. Ankara: Kalkınma Bakanlığı Yayınları.
  • Berzeg, Kazım (1972). Türk Tarımı ve Toprak Reformu. Ankara: Şark Matbaası.
  • Cochran, C. L. & Malone, E.F. (2014). Public Policy: Perspectives and Choices. CO: Lynne Rienner Publishers.
  • Çevik H. H. & Demirci, S. (2008). Kamu Politikası: Kavramlar, Aktörler, Süreç, Modeller, Analiz, Karar Verme. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Çevik, H. H. (1998). Kamu Politikaları Analizi Çalışmaları Üzerine Türkiye Açısından Bir Değerlendirme. Amme İdaresi Dergisi, 31(2), 103-113.
  • Çevik, H. H. (2010). Kamu Yönetimi: Kavramlar-Sorunlar-Tartışmalar. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Çevik, H. H. & Demirci, S. (2011). Kamu Politikası: Aktörler ve Modeller, Bekir Parlak (Ed.), Kamu Yönetiminde Yeni Vizyonlar, Alfa Aktüel Yayınları, Bursa, 17-59.
  • Çevik, H. H. & Demirci, S. (2012), Kamu Politikası. Ankara: Seçkin Yayıncılık.DeLeon, P. & Vogenbeck, D. M. (2007). The Policy Sciences at the Crossroads. F. Fischer, G. Miller & M. Sidney (Ed.). Handbook of Public Policy Analysis-Theory, Politics, and Methods. New York: CRC Press, 3-15.
  • Demirhan, Yılmaz (2016). Kamu Politikaları: Kavramsal ve Kuramsal Bir Çerçeve. S. Aslan & Y. Demirhan (Ed.). Türk Siyasi Hayatında Ak Parti Dönemi. Bursa: Ekin Basın Yayım Dağıtım, 45-70.
  • DPT (2000). Tarımsal Politikalar ve Yapısal düzenlemeler Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara: DPT Yayınları.
  • Dye, T.R. (1987), Understanding Public Policy, (Sixth Edition) Prentice Hall Inc. , London, Englang. Easton, D. (1965) A Framework for Political Analysis, Englewood Cliffs, N. J.: Prentice Hall, Inc.
  • Ergene, A. (1972). Zirai Kalkınmamız ve Toprak Reformu. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 3(1), 1-13. Ergun, T. (2004). Kamu Yönetimi: Kuram Siyasa Uygulama. Ankara: TODAİE Yayınları. Eryılmaz, B. (2015), Kamu Yönetimi, Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
  • GTHB (2018). Arazi Toplulaştırma Çalışmaları. Tarım Arazileri Düzenleme Verileri (Temmuz 2018). Ankara: Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Tarım Reformu Genel Müdürlüğü Yayınları. https://www.tarimorman.gov.tr/sgb/Belgeler/SagMenuVeriler/TRGM.pdf (11.09.2018)
  • Gül, H. (2015). Kamu Politikası Analizi, Yöntemleri ve Teknikleri. Yasama Dergisi, (29), 5-31.
  • Gün, S & Eraktan, S. (2005). Tarımsal Mülkiyet Rejimi ve Vergilendirme. Türkiye Ziraat Mühendisliği Teknik Kongresi Bildiri Kitabı, 2, 1197-1207.
  • Günaydın, G. (2006). Bağımsız Türkiye İçin Bağımsız Tarım Modeli. Tarım ve Mühendislik, (78-79), 10-15.
  • İnce, E. (2006). Köylüyü Topraklandırma Kanunu’nun Türk Siyasal Yapısının Oluşumu Üzerindeki Etkileri. Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi, 13, 59-78.
  • Kafaoğlu, A. B. (2002). Tarım: Bolluk İçinde Yoksulluk. Yayın No: 337. İstanbul: Kaynak Yayınları.
  • Kaptı, Alican (2013). Kamu Politika Süreci. Kamu Politika Süreci: Teorik Perspektifler, Modeller ve Analiz Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 17-23.
  • Kapucu, N. & Kösecik, M. (2002). Transferability of Administrative Reforms: New Public Management as an Example. Hacettepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 20(1), 135-154.
  • Kayıkçı, S. (2005). Bir Kamu Politikası Süreci Analizi: 1980 Sonrası Türkiye’de Tütün Politikası. Mülkiye Dergisi, 29(247), 43-70.
  • Longman (2005). Dictinary of Contemporary English. Harlow: Pearson Education Limited.
  • Osman, F. A. (2014). Public Policy Making: Theories and Their Implacations in Developing Countries. https://www.researchgate.net/publication/253836498 (14.07.2918).
  • Önal, N. E. (2012). Anadolu Tarımının 150 Yıllık Öyküsü. İstanbul: Yazılama Yayınevi.
  • Özdemir, N. (1978). Türkiye’de Toprak Reformunun Geçmişi ve Toprak Reformu Kooperatifleri. Kooperatifçilik Dergisi, (39), 3-24.
  • Planck, U. & Ayyıldız, T. (1976). Toprak Reformu ve Bazı Ülkelerde Uygulaması. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Basımevi.
  • RG (1984). 3083 Sayılı Sulama Alanlarında Arazi Düzenlemesine Dair Tarım Reformu Kanunu. Resmi Gazete (01.12.1984 tarih ve 14599 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
  • RG (1985). 3155 sayılı Tarım Reformu Genel Müdürlüğünün Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun, Resmi Gazete (05.03.1985 tarih ve 18685 tarihli), Ankara: Başbakanlık Yayınları.
  • RG (2003). Tarım İşletmelerinin Yeterli Tarımsal Varlığa Sahip Olup Olmadığının Tespitine Dair Yönetmelik. Resmi Gazete (26.01.2003 tarih ve 25005 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
  • RG (2005). 5403 Sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu. Resmi Gazete (03 Temmuz 2005 tarih ve 25880 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
  • RG (2007). Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun. Resmi Gazete (9 Şubat 2007 tarih ve 26429 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
  • RG (2012). 6302 sayılı Tapu Kanunu ve Kadastro Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun. Resmi Gazete (18 Mayıs 2012 tarih ve 28296 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
  • RG (2014). 6537 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkındaki Kanun. Resmi Gazete (15 Mayıs 2014 tarih ve 29001 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
  • Sabatier, A. P. (2007). The Need for Better Theories. P. A. Sabatier (Ed.). Theories of the Policy Process. University of California: Westview Press. https://cursodeposgrado.files.wordpress.com/2011/08/libro-sabatier.pdf (14.06.2015)
  • Şahin, B. ve Yıldız, S. (2013). Kamu Politikasında Politik Ağlar. A. Kaptı (Ed.), Kamu Politikası Süreci: Teorik Perspektifler, Modeller ve Analiz Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 159-172.Tanilli, S. (2009). Nasıl Bir Demokrasi İstiyoruz? İstanbul: Cumhuriyet Kitapları.
  • TÇV (1997). Türkiye’nin Tarım Politikası ve Çevre (9-10 Ekim 1997). Yayın No: 122. Ankara: Türkiye Çevre Vakfı Yayınları.
  • TDK (2018). Büyük Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu İnternet Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5b3dc0189f6903.79480223 (05.07.2018).
  • TKB (2011). Arazi Toplulaştırma Çalışmaları. Ankara: Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Yayınları. http://www.tarim.gov.tr/E_kutuphane,arazi_toplulastirmasi.html (15.05.2011).
  • Turhan, Ş, (2005). Tarımda Sürdürülebilirlik ve Organik Tarım. Tarım Ekonomisi Dergisi, 11(1), 13-24.
  • TÜİK (2016). Tarımsal İşletme Yapı Araştırması 2016. Konularına Göre İstatistikler. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu. http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1003 (05.09.2018).
  • TÜİK (2018). Tarımsal İşletme Yapı Araştırması 2016. Haber Bülteni (19 Nisan 2018). Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24869 (14.08.2018).
  • TÜİK (2018). Temel İstatistikler: Tarım. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu. http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist (14.08.2018).
  • Usta, A. (2013). Kamu Politikaları Analizine Kuramsal Bir Bakış. Yasama Dergisi, (24), 78-102.
  • Usta, A. (2014). Yeni Kamu Yönetiminde Politikaların Değerlendirilmesi: Tipolojiler, Boyutlar ve Ölçütler. Sayıştay Dergisi, (94), 5-27.
  • Ünal, U. (2014). 20 Yılda 3 Milyon Hektar Tarım Arazisi Yok Oldu. Zaman Gazetesi (29 Haziran 2014 tarihli).
  • Yetkin, İ. (2015). Türkiye’de Tarım Arazileri Daralıyor. Ankara: Türkiye Ziraatçılar Derneği. http://www.ziraatcilerdernegi.org.tr/index.php/tr/Ana-Sayfa/Haber-Oku/ (19.01.2015)

TÜRKİYE'NİN TARIM ARAZİLERİ POLİTİKASI: BİR KAMU POLİTİKASI SÜREÇ ANALİZİ

Yıl 2019, Cilt: 29 Sayı: 2, 211 - 231, 30.08.2019
https://doi.org/10.18069/firatsbed.541504

Öz

Çalışmada
kamu politikası analizinin ne olduğu, hangi yöntemler kullanılarak analiz
yapıldığı üzerinde durulduktan sonra Süreç Yönetimi Yaklaşımı çerçevesinde
Türkiye’nin tarım arazileri politikası analiz edilmektedir. Yapılan analizde
ilk önce politika önerilerin ortaya çıkmasına neden olan ihtiyaçlara,
ihtiyaçları gidermek için benimsenen politikalara ve bunların uygulanma
şekilleri üzerinde durulmuş, ardından elde edilen sonuçlar değerlendirilmiştir.
Çalışmanın sonunda Türkiye’deki kamu politika belirleme sürecinin ihtiyaç
temelli olmadığı, politikaların uzun vadeli rasyonel hedeflere göre değil,
günübirlik beklentilere göre belirlendiği, aynı konuda birbirleriyle çelişen
farklı politikalar benimsendiği, belirlenen politikaların uzun süreli
uygulanamadığı ve bu nedenle de beklenen başarının bir türlü elde edilemediği
sonucuna ulaşılmıştır.    

Kaynakça

  • Adıgüzel, Ş. (2012). 6360 Sayılı Yasa’nın Türkiye’nin Yerel Yönetim Dizgesi Üzerine Etkileri: Eleştirel Bir Değerlendirme. Toplum ve Demokrasi Dergisi, (13-14), 153-176.
  • Akdoğan, A. A. (2015), Türkiye’de Kamu Politikası Disiplininin Tarihsel İzleri, F. Kartal (Ed.).Türkiye’de Kamu Yönetimi ve Kamu Politikaları. Ankara: TODAİE Yayınları, 75-98.
  • Aktan, R. (1980). Türkiye’de Toprak Reformu Çalışmaları. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 26(3), 37-83.
  • Altieri, M. A. (2002). Agroecology: The Science of Natural Resource Management for Poor Farmers in Marginal Environments. Agriculture Ecosystems & Environment, 93(1-3), 1-24.
  • Anderson, J. E. (1990). Public Policy Making. London: Thomas Nelson and Sons Ltd. Anonim (2006). CARGILL Uğruna Anayasa Çiğneniyor. Tarım ve Mühendislik Dergisi, (78-79), 16-20.Anonim (2014). Tarım Arazilerinin Sürdürülebilir Kullanımı Çalışma Grubu Raporu. Onuncu Kalkınma Planı Tarım Özel İhtisas Komisyonu. Ankara: Kalkınma Bakanlığı Yayınları.
  • Berzeg, Kazım (1972). Türk Tarımı ve Toprak Reformu. Ankara: Şark Matbaası.
  • Cochran, C. L. & Malone, E.F. (2014). Public Policy: Perspectives and Choices. CO: Lynne Rienner Publishers.
  • Çevik H. H. & Demirci, S. (2008). Kamu Politikası: Kavramlar, Aktörler, Süreç, Modeller, Analiz, Karar Verme. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Çevik, H. H. (1998). Kamu Politikaları Analizi Çalışmaları Üzerine Türkiye Açısından Bir Değerlendirme. Amme İdaresi Dergisi, 31(2), 103-113.
  • Çevik, H. H. (2010). Kamu Yönetimi: Kavramlar-Sorunlar-Tartışmalar. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Çevik, H. H. & Demirci, S. (2011). Kamu Politikası: Aktörler ve Modeller, Bekir Parlak (Ed.), Kamu Yönetiminde Yeni Vizyonlar, Alfa Aktüel Yayınları, Bursa, 17-59.
  • Çevik, H. H. & Demirci, S. (2012), Kamu Politikası. Ankara: Seçkin Yayıncılık.DeLeon, P. & Vogenbeck, D. M. (2007). The Policy Sciences at the Crossroads. F. Fischer, G. Miller & M. Sidney (Ed.). Handbook of Public Policy Analysis-Theory, Politics, and Methods. New York: CRC Press, 3-15.
  • Demirhan, Yılmaz (2016). Kamu Politikaları: Kavramsal ve Kuramsal Bir Çerçeve. S. Aslan & Y. Demirhan (Ed.). Türk Siyasi Hayatında Ak Parti Dönemi. Bursa: Ekin Basın Yayım Dağıtım, 45-70.
  • DPT (2000). Tarımsal Politikalar ve Yapısal düzenlemeler Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara: DPT Yayınları.
  • Dye, T.R. (1987), Understanding Public Policy, (Sixth Edition) Prentice Hall Inc. , London, Englang. Easton, D. (1965) A Framework for Political Analysis, Englewood Cliffs, N. J.: Prentice Hall, Inc.
  • Ergene, A. (1972). Zirai Kalkınmamız ve Toprak Reformu. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 3(1), 1-13. Ergun, T. (2004). Kamu Yönetimi: Kuram Siyasa Uygulama. Ankara: TODAİE Yayınları. Eryılmaz, B. (2015), Kamu Yönetimi, Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
  • GTHB (2018). Arazi Toplulaştırma Çalışmaları. Tarım Arazileri Düzenleme Verileri (Temmuz 2018). Ankara: Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Tarım Reformu Genel Müdürlüğü Yayınları. https://www.tarimorman.gov.tr/sgb/Belgeler/SagMenuVeriler/TRGM.pdf (11.09.2018)
  • Gül, H. (2015). Kamu Politikası Analizi, Yöntemleri ve Teknikleri. Yasama Dergisi, (29), 5-31.
  • Gün, S & Eraktan, S. (2005). Tarımsal Mülkiyet Rejimi ve Vergilendirme. Türkiye Ziraat Mühendisliği Teknik Kongresi Bildiri Kitabı, 2, 1197-1207.
  • Günaydın, G. (2006). Bağımsız Türkiye İçin Bağımsız Tarım Modeli. Tarım ve Mühendislik, (78-79), 10-15.
  • İnce, E. (2006). Köylüyü Topraklandırma Kanunu’nun Türk Siyasal Yapısının Oluşumu Üzerindeki Etkileri. Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi, 13, 59-78.
  • Kafaoğlu, A. B. (2002). Tarım: Bolluk İçinde Yoksulluk. Yayın No: 337. İstanbul: Kaynak Yayınları.
  • Kaptı, Alican (2013). Kamu Politika Süreci. Kamu Politika Süreci: Teorik Perspektifler, Modeller ve Analiz Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 17-23.
  • Kapucu, N. & Kösecik, M. (2002). Transferability of Administrative Reforms: New Public Management as an Example. Hacettepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 20(1), 135-154.
  • Kayıkçı, S. (2005). Bir Kamu Politikası Süreci Analizi: 1980 Sonrası Türkiye’de Tütün Politikası. Mülkiye Dergisi, 29(247), 43-70.
  • Longman (2005). Dictinary of Contemporary English. Harlow: Pearson Education Limited.
  • Osman, F. A. (2014). Public Policy Making: Theories and Their Implacations in Developing Countries. https://www.researchgate.net/publication/253836498 (14.07.2918).
  • Önal, N. E. (2012). Anadolu Tarımının 150 Yıllık Öyküsü. İstanbul: Yazılama Yayınevi.
  • Özdemir, N. (1978). Türkiye’de Toprak Reformunun Geçmişi ve Toprak Reformu Kooperatifleri. Kooperatifçilik Dergisi, (39), 3-24.
  • Planck, U. & Ayyıldız, T. (1976). Toprak Reformu ve Bazı Ülkelerde Uygulaması. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Basımevi.
  • RG (1984). 3083 Sayılı Sulama Alanlarında Arazi Düzenlemesine Dair Tarım Reformu Kanunu. Resmi Gazete (01.12.1984 tarih ve 14599 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
  • RG (1985). 3155 sayılı Tarım Reformu Genel Müdürlüğünün Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun, Resmi Gazete (05.03.1985 tarih ve 18685 tarihli), Ankara: Başbakanlık Yayınları.
  • RG (2003). Tarım İşletmelerinin Yeterli Tarımsal Varlığa Sahip Olup Olmadığının Tespitine Dair Yönetmelik. Resmi Gazete (26.01.2003 tarih ve 25005 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
  • RG (2005). 5403 Sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu. Resmi Gazete (03 Temmuz 2005 tarih ve 25880 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
  • RG (2007). Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun. Resmi Gazete (9 Şubat 2007 tarih ve 26429 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
  • RG (2012). 6302 sayılı Tapu Kanunu ve Kadastro Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun. Resmi Gazete (18 Mayıs 2012 tarih ve 28296 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
  • RG (2014). 6537 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkındaki Kanun. Resmi Gazete (15 Mayıs 2014 tarih ve 29001 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
  • Sabatier, A. P. (2007). The Need for Better Theories. P. A. Sabatier (Ed.). Theories of the Policy Process. University of California: Westview Press. https://cursodeposgrado.files.wordpress.com/2011/08/libro-sabatier.pdf (14.06.2015)
  • Şahin, B. ve Yıldız, S. (2013). Kamu Politikasında Politik Ağlar. A. Kaptı (Ed.), Kamu Politikası Süreci: Teorik Perspektifler, Modeller ve Analiz Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 159-172.Tanilli, S. (2009). Nasıl Bir Demokrasi İstiyoruz? İstanbul: Cumhuriyet Kitapları.
  • TÇV (1997). Türkiye’nin Tarım Politikası ve Çevre (9-10 Ekim 1997). Yayın No: 122. Ankara: Türkiye Çevre Vakfı Yayınları.
  • TDK (2018). Büyük Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu İnternet Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5b3dc0189f6903.79480223 (05.07.2018).
  • TKB (2011). Arazi Toplulaştırma Çalışmaları. Ankara: Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Yayınları. http://www.tarim.gov.tr/E_kutuphane,arazi_toplulastirmasi.html (15.05.2011).
  • Turhan, Ş, (2005). Tarımda Sürdürülebilirlik ve Organik Tarım. Tarım Ekonomisi Dergisi, 11(1), 13-24.
  • TÜİK (2016). Tarımsal İşletme Yapı Araştırması 2016. Konularına Göre İstatistikler. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu. http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1003 (05.09.2018).
  • TÜİK (2018). Tarımsal İşletme Yapı Araştırması 2016. Haber Bülteni (19 Nisan 2018). Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24869 (14.08.2018).
  • TÜİK (2018). Temel İstatistikler: Tarım. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu. http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist (14.08.2018).
  • Usta, A. (2013). Kamu Politikaları Analizine Kuramsal Bir Bakış. Yasama Dergisi, (24), 78-102.
  • Usta, A. (2014). Yeni Kamu Yönetiminde Politikaların Değerlendirilmesi: Tipolojiler, Boyutlar ve Ölçütler. Sayıştay Dergisi, (94), 5-27.
  • Ünal, U. (2014). 20 Yılda 3 Milyon Hektar Tarım Arazisi Yok Oldu. Zaman Gazetesi (29 Haziran 2014 tarihli).
  • Yetkin, İ. (2015). Türkiye’de Tarım Arazileri Daralıyor. Ankara: Türkiye Ziraatçılar Derneği. http://www.ziraatcilerdernegi.org.tr/index.php/tr/Ana-Sayfa/Haber-Oku/ (19.01.2015)
Toplam 49 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm İktisadi ve İdari Bilimler
Yazarlar

Haydar Albayrak 0000-0002-8041-4339

Yayımlanma Tarihi 30 Ağustos 2019
Gönderilme Tarihi 18 Mart 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 29 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Albayrak, H. (2019). TÜRKİYE’NİN TARIM ARAZİLERİ POLİTİKASI: BİR KAMU POLİTİKASI SÜREÇ ANALİZİ. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 29(2), 211-231. https://doi.org/10.18069/firatsbed.541504