Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Complaints About of the Administrators of Urfa Sanjak in Nineteenth Century

Yıl 2021, Cilt: 31 Sayı: 1, 515 - 524, 20.01.2021
https://doi.org/10.18069/firatsbed.803707

Öz

In the Tanzimat era, which is regard as a milestone in the history of Turkish modernization in terms of social, economic and administrative history, restructuring seen in almost every area also manifests itself in the administrative division. Along with the reforms, the provincial organization has been restructured, taking the states as provinces and the sanjak as livas. The aim of the state to subject the provincial organization to a new divisions is to collect all kinds of income in the name of the treasury, to ensure the public order in the province and to centralisation. Because, the Ottoman Empire was unable to control the collection of taxation, the determination and the local authorities in the 19th century. It was aimed to provide the welfare and peace of the oppressed people under the arbitrary administrations of administrators with Tanzimat Edict. However, this is not possible in practice. Because there is no institution to train qualified managers, governors have been selected from those who have already been governors. 
This study of the Ottoman Empire in the 19th century, which will begin with a short analysis of the reforms made, will reveal the unfair and bad management of the local administrators in the Urfa sanjak in the light of archive documents. Will be made a short assessment at the end of our work.

Kaynakça

  • Akdağ, Mustafa: “Osmanlı Tarihinde Âyanlık Düzeni Devri”, DTFC Tarih Araştırmaları Dergisi, Sayı: 14-23, (1974), s. 51-62.
  • Aksın, Ahmet, Töreli, Türkmen: “7 Numaralı Kısas Defterine Göre Osmanlı Şehirlerinde Cinayet Suçları (1857-1859)”, Geçmişten Günümüze Şehir ve Çocuk I, Kültür Yayınları No:12, (2016), s. 475-491.
  • Karal, Enver Ziya: Osmanlı Tarihi, C. V, TTK Yayınları, Ankara, 1983.

19. YÜZYILDA URFA SANCAĞI İDARECİLERİ HAKKINDAKİ ŞİKÂYETLER

Yıl 2021, Cilt: 31 Sayı: 1, 515 - 524, 20.01.2021
https://doi.org/10.18069/firatsbed.803707

Öz

Sosyal, ekonomik ve idari tarih açısından Türk yenileşme tarihinin miladı olarak kabul edilen Tanzimat devrinde, hemen her alanda görülen yeniden yapılanma idari alanda da kendini göstermektedir. Yapılan reformlarla birlikte, eyaletler vilayet, sancaklar ise liva adını alarak, taşra teşkilatı yeniden yapılandırılmıştır. Devletin taşra teşkilatını yeni bir yapılandırmaya tabi tutmasının amacı, her türlü geliri merkezi hazine adına toplatmak, taşrada asayişi sağlamak ve merkezileşmektir. Çünkü 19. yüzyılda Osmanlı Devleti, vergilerin tespitini, toplanmasını ve yerel yönetimleri kontrol altında tutamıyordu. Tanzimat ile birlikte, idarecilerin keyfi yönetimleri altında ezilen halkın refah ve huzurunu sağlamak amaçlanmıştır. Ancak pratikte bu pek de mümkün olmamıştır. Çünkü vasıflı yönetici yetiştirecek bir kurum bulunmadığı için, valiler daha evvel valilik yapmış kişiler arasından seçilmiştir. 
19. yüzyılda Osmanlı Devleti’nde yaşanan problemlerin kısa bir analiziyle başlayacak olan çalışmamızda, Urfa sancağındaki yerel idarecilerin haksız ve kötü yönetimleri, arşiv belgeleri ışığında izah edilecektir. Çalışmamızın sonunda ise kısa bir değerlendirme yapılacaktır.        

Kaynakça

  • Akdağ, Mustafa: “Osmanlı Tarihinde Âyanlık Düzeni Devri”, DTFC Tarih Araştırmaları Dergisi, Sayı: 14-23, (1974), s. 51-62.
  • Aksın, Ahmet, Töreli, Türkmen: “7 Numaralı Kısas Defterine Göre Osmanlı Şehirlerinde Cinayet Suçları (1857-1859)”, Geçmişten Günümüze Şehir ve Çocuk I, Kültür Yayınları No:12, (2016), s. 475-491.
  • Karal, Enver Ziya: Osmanlı Tarihi, C. V, TTK Yayınları, Ankara, 1983.
Toplam 3 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Tarih
Yazarlar

Hacer Yılmaz 0000-0002-0898-3764

Yayımlanma Tarihi 20 Ocak 2021
Gönderilme Tarihi 1 Ekim 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 31 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Yılmaz, H. (2021). 19. YÜZYILDA URFA SANCAĞI İDARECİLERİ HAKKINDAKİ ŞİKÂYETLER. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31(1), 515-524. https://doi.org/10.18069/firatsbed.803707