SYSTEMATIC THINKING AS A WAY OF DISCOVERING TRUTH

Yıl 2018, Cilt: 13 Sayı: 26, 79 - 93, 29.12.2018

Yakup Kahraman

Öz

One of the most significant qualities of modern epistemology is
quantification. The basis of this quantification is undoubtedly internalization of
the science of mathematics and geometry in philosophical subjects. In the 17th
century, the development of natural sciences and the effect on human being
have caused philosophers to change theoretical ground. Hereby, it is seen that
the philosophical system has been built according to these sciences. The most
important or maybe the initial point of this theory is Descartes. This study deals
with how Descartes has integrated mathematics into the philosophical system
and reflection as a result of this integration. One the most important aspects of
the theoretical construct which Descartes has put forward is that philosophical
thought cannot reveal a conclusion without a method. In this manner, it has
been widespread that there is a direct proportion between philosophical
thought and method. This idea has both created an origin of rational
metaphysics and has been direct been an inspiration to philosophical
construction in following centuries.

Anahtar Kelimeler

Quantification, Systematic Thinking, Truth, Descartes

HAKİKATİ KEŞFETMENİN YOLU OLARAK YÖNTEMLİ DÜŞÜNME

Öz

Modern epistemolojinin en
önemli niteliklerinden birisi nicelleştirmedir. Bu nicelleştirmenin temeli ise
hiç şüphesiz matematik-geometri biliminin felsefi konularda içselleştirilmesidir.
17. Yüzyıl ile birlikte matematik-geometri temelli doğa bilimlerinin gelişmesi
ve insan yaşamı üzerindeki etkisi felsefe düşünürlerinin kuramsal zeminini
değiştirmesine yol açmıştır. Böylelikle felsefi sistemlerin bu bilimlere göre kurgulandığını
görmekteyiz. Bu teorik kurgunun en önemli belki de sistematik olarak başlangıç
noktası Descartes’tır. Bu çalışma Descartes’ın matematiği felsefi sisteminin
içerisine nasıl yerleştirdiğini ve bunun sonucunda ortaya çıkan refleksiyonu
ele almaktadır. Descartes’ın ortaya koyduğu teorik kurgunun en önemli
yönlerinden birisi felsefi düşüncenin yöntemsiz herhangi bir sonuç ortaya
koyamayacağı fikrinin yerleşmesidir. Bu şekilde felsefi düşünme ve yöntem
arasında doğru orantı olduğu fikri yaygınlaşmıştır. Bu fikir hem rasyonel
metafiziğin kökenini oluşturmuş hem de sonraki yüzyıllarda pek çok felsefi
yapılanmaya ilham kaynağı olmuştur.

Anahtar Kelimeler

Nicelleştirme, Yöntemli Düşünme, Hakikat, Descartes

Kaynakça

• Bernal, J.D., Tarihte Bilim, Evrensel Basım Yayın, İstanbul, 2008.
• Beyssade, Jean-marie, “Descartes: Felsefi Bir Devrim Mi?”, Cogito, çev. Tülin Bumin, Sayı:10, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul, 1997.
• Boyer, Carl B., History of AnalyticGeometry, Dover Publication, New York, 2004.
• Bozkurt, Nejat, “Descartes Gerçekten Modern Çağın Öncüsü Müdür?”, Cogito, Sayı:10, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul, 1997.
• Bumin, Tülin, Tartışılan Modernlik: Descartes ve Spinoza, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul, 2012.
• Cassirer, Ernst, Bilginin Fenomenolojisi, çev. Milay Köktürk, Hece Yayınları, Ankara, 2005.
• Crombie, A.C., Science Art and Nature in Medievaland Modern Thought, Hambledon Press, London,1996.
• Gadamer, Hans Georg, Hakikat ve Yöntem, 2. Cilt, çev. Hüsamettin Arslan İsmail Yavuzcan, Paradigma Yayınları, İstanbul, 2009.
• Descartes, Rene, Felsefenin İlkeleri, çev. Mehmet Karasan, Maarif Matbaası, 1943.
• Descartes, Rene, Aklın İdaresi İçin Kurallar, çev. Mehmet Karasan, M.E.B. Yayınları, İstanbul, 1997.
• Guignon, Charles B., “Heidegger ve Bilgi Problemi”, İnsan Bilimlerine Prologomena, çev. Hüsamettin Arslan, Paradigma Yayınları, İstanbul, 2002.
• Heidegger, Martin, Varlık ve Zaman, çev. Kaan H. Ökten, Agora Kitaplığı, İstanbul, 2006.
• Henry, John, Bilim Devrimi ve Modern Bilimin Kökenleri, çev. Selim Değirmenci, Küre Yayınları, İstanbul, 2008.
• Koyre, Alexendre, Bilim Devrim ve Newton, çev. Nur Küçük, Salyangoz Yayınları, İstanbul, 2006.
• Kovel, Joel, Tarih ve Tin, çev. Hakan Pekinel, Ayrıntı Yayınları, İstanbul, 1994
• Kuhn, Thomas S., Bilimsel Devrimlerin Yapısı, çev. Nilüfer Kuyaş, Alan Yayıncılık, 1991.
• Nutku, Uluğ, “Descartes’ın İmmanent Apriorisi”, Felsefe Arkivi, Sayı:20, İstanbul, 1976.
• Ronan, Colin A., Bilim Tarihi, TÜBİTAK, çev. Eklemeddin İhsanoğlu, Feza Günergun, Ankara,2003.
• Savran, Gülnur, “Düşünüyorum Öyleyse Varım”, Felsefe Arkivi, Sayı:21, İstanbul, 1978.
• Timuçin, Afşar, Descartes Felsefesine Giriş, Bulut Yayınları, İstanbul, 1999.
• Türker, Sadık , Batı Düşüncesinde Üçleme Sorunu, Külliyat Yayınları, İstanbul, 2012.