In this article we discuss Heidegger’s critique of Kant’s notion of time by the use of a novel interpretation of Aristotelian understanding of time. We, in accordance with this interpretation claim that, Heidegger thinks that for Kant, time operate as a transcendental condition in a finite subject as a possibility of constituting reality. Heidegger sees Time (Temporalität) as transcendence pure and simple that is temporality which belongs to Time itself and in which, man, in his being in the world both belongs to this structure and gives the significance of it
Bu makalede Heidegger’in Kant’ın zaman kavramını Aristoteles’in zaman kavramını yeniden yorumlayarak nasıl eleştirdiğini ele almaya çalıştık. Heidegger Kant’ın zaman anlayışının, sonlu bir öznede aşkınsal bir koşul olarak gerçekliği kurma olanağı olduğunu öne sürüyor. Biz, buna dayanarak Heidegger’in, zamansallığın, kendiliğindenliği ve işleyişi ile Temporalität (Fiziksel zamansallık) anlamında Zamanın kendi varlığına ait olduğunu, aralarındaki ontolojik farklılıkta varlığın saf ve yalın aşkınsallığında kendisini açışının da, insanın dünyada oluşunun yapısını oluşturduğunu savladığını, insanın hem bu yapıya ait olduğunu hem de bu yapının anlamını verdiğini öne sürüyoruz
Zaman Varlık Zamansallık Kant Heidegger Ekstatik Fiziksel Zamansallık
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2009 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2009 Sayı: 8 |
Dergimiz 2024 yılından itibaren ikisi olağan biri dosya konulu özel sayı olmak üzere 3 sayı olarak, Mayıs (olağan sayı) Eylül (özel sayı) ve Aralık (olağan sayı) aylarında yayınlanacaktır.
2024 yılı özel sayımız ve Aralık ayındaki olağan sayımız için makale kabulü tamamlanmıştır.
Özel sayılarımızda yalnızca dosya kapsamında yer alan makalelere yer verilecektir. Makalenizi gönderirken hangi sayıda değerlendirilmesini istediğinizi bir notla bildirmeniz karışıklıkları önleyecektir.
İlginiz için teşekkür ederiz.