Levinas’ Philosophy of Sainthood and Ricoeur’s Hyperbolical Criticism

Yıl 2017, Sayı: 24, 405 - 419, 01.09.2017

Cevriye Demir Güneş

Öz

The article deals with P. Ricoeur’s, the philosopher of “little ethics” criticism of E. Levinas, “the philosopher of ethics” within the frame of philosophy of sainthood. In this context, the article questions the contribution of Ricoeur’s hyperbolical criticism in understanding the philosophy of sainthood which is developed by a philosophical strategical method of hyperbole. Ricoeur’s ethical inquiry which focuses on the late period of Levinas’ ethics is not apart from both philosophers’ understandings of the ethical “self”. Ricoeur’s ethics, in which he constructs the relation of ‘’the I and the Other’’ on reciprocity/symmetry, consists in aiming at the good life with and for the others, in just institutions. Levinas’ ethics, on the other hand, proceeds along with the I’s infinite responsibility towards the Other. The ethical relationship with the Other includes a holiness/sainthood depending on an unreciprocated, disinterested hostage situation where the I becomes for the Other and substitues him/her

Anahtar Kelimeler

Levinas, Ricoeur, proximity, responsibility, being hostage, substitution, sainthood.

LEVINAS’IN KUTSİYET FELSEFESİ VE RICOEUR’ÜN HİPERBOLİK ELEŞTİRİSİ

Öz

Makale, “küçük etiğin” filozofu P. Ricoeur’ün, “etiğin filozofu” E. Levinas’a yönelttiği eleştirileri, kutsiyet/azizlik felsefesi çerçevesinde ele almaktadır. Bu bağlamda makale, felsefi anlamda stratejik bir yöntem olarak görülen hiperbol yoluyla geliştirilen kutsiyet felsefesinin anlaşılmasında, Ricoeur’ün hiperbolik eleştirilerinin katkısını sorgulamaktadır. Levinas etiğinin son dönemine odaklanan Ricoeur’ün etik sorgulamaları, her iki filozofun etik kendilik anlayışlarından ayrı değildir. Ben ve Başkası ilişkisini karşılıklılık/simetri temelinde inşa eden Ricoeur etiği, kendi’nin adil kurumlar içerisinde başkalarıyla beraber ve başkaları için iyi yaşam ereğinin hedeflenmesine dayalıdır. Levinas’ın etik yaklaşımı ise Ben’in Başkası karşısındaki sonsuz sorumluluğu ile şekillenir. Başkası ile kurulan etik ilişki karşılıksızlığa, çıkar-gözetmezliğe, Başkası’nın rehini olmaya, Başkası için olmaya ve Başkası’nın yerine geçmeye bağlı bir kutsiyet/azizlik içerir

Anahtar Kelimeler

Levinas, Ricoeur, yakınlık, sorumluluk, rehin olma, yerine geçme, kutsiyet.

Kaynakça

• ACAR Sengün Meltem, “Paul Ricoeur ve Etik”, Çağdaş Fransız Felsefesinde Etik, Ed. Veli Urhan, Hece, Ankara, 2016.
• CALIN Rodolphe, “Levinas ve Kendilik Sorunu” (Çev.Bade Gül Tonak) MonoKL Levinas Özel Sayısı, Sonbahar, 2010.
• CHALIER Catherine, Levinas: L’utophie de L’humain, Albin Michel, 1993.
• CHERON Michael de Saint, “Kutsiyet Felsefesi Üzerine”, De la Mémoire à la Responsabilité, (Çev. Cevriye Demir Güneş), Lapsus, S, III, Güz, 2008.
• CHERON Michael de Saint, Emmanuel Levinas ile Söyleşi: Yüz Fenomenolojisinden Kopuş Felsefesine (Çev. Işık Ergüden), Alfa, İstanbul, 2015.
• ÇIRAKMAN Elif, “Levinas’ta Öteki ve Adalet: Eleştirel Bir Not”, Levinas, ed. Özkan Gözel, Say, İstanbul, 2012.
• DERRIDA Jaques, Adieu à Emmanuel Lévinas, Ed. Galilée, Paris, 1997.
• DİREK Zeynep, “Sunuş”, Sonsuza Tanıklık, Metis, 2003.
• GÖZEL Özkan, Varlık’tan Başka Levinas’ın Metafiziğine Giriş, İthaki, İstanbul, 2010.
• GUIBAL Francis, “Sorgulayıcı Tınlamalar” Çev. Zeynep Cansu Başeren, MonoKL Levinas Özel Sayısı, S, VIII-IX, 2010.
• HANSSON Nelly-Grynberg Anne, Emmanuel Levinas Philosophe et Pédagogue, Ed. Nadir de l’Alliance Israélite Universelle, 1998.
• HAAR Michel, “L’obsession de L’autre”, Chaier de L’herne Emmanuel Levinas, L’Herne, 1991.
• KARTAL Onur, Başkasının Politikası Husserl, Heidegger, Levinas, İletişim, İstanbul, 2017.
• LEVINAS Emmanuel, Entre Nous, Essais sur le penser- à-l’autre, Grasset, 1991.
• LEVINAS Emmanuel, Autrement qu’etre ou au-delà l’essence, Kluwer Academic, 1978.
• LEVINAS Emmanuel, Humanisme de L’Autre Homme, Fata Morgana, Paris, 1972.
• LEVINAS Emmanuel, “Olmaktan Başkaca ya da Özün Ötesinde Başlık IVYerine Geçme”, (Çev. Hilmi İlksen Mavituna), MonoKL Levinas Özel Sayısı, VIII-IX, 2010.
• LEVINAS Emmanuel, “Öteki, Ütopya ve Adalet”, (Çev. Ayşen Arıöz), Levinas, ed. Özkan Gözel, Say, İstanbul, 2012.
• LEVINAS Emmanuel, “Felsefe, Adalet ve Aşk”, Sonsuza Tanıklık, Çev. Medar Atıcı, Hazırlayanlar, Zeynep Direk, Erdem Gökyaran, Metis, İstanbul, 2003
• NELSON Eric S, “Başkaları Benim İçin Kimdir? Levinas Asimetrik Etik ve Sosyopolitik alanda Eşitlik”, (Çev. Arda Güçler), MonoKL Levinas Özel Sayısı, VIII-IX, 2010.
• RICOEUR Paul, Başkası Olarak Kendisi (Çev. Hakkı Hünler), Doğubatı, 2010.
• RICOEUR Paul, “Başka Türlü Söylenen: Üçüncü Şahıs ve Adalet” (Çev. Burcu Tekaüt Çal), MonoKL Levinas Özel Sayısı, VIII-IX, 2010.
• RICOEUR Paul, Levinas, Autrement Lecture d’autrement qu’etre ou au de là de l’esence, Puf, 1997.
• SIMSON Elis, https://elissimson.wordpress.com/2016/04/14/levinas-vesorumluluk-kavrayisi/
• SVANDRA Philippe, “Le soin entre sollicitude et responsabilité, Une lecture croisée de Ricœur et de Levinas”, 2015. http://svandra.overblog.com/2015/04/le-soin-entre-sollicitude-et-responsabilite-unelecture-croisee-de-ricoeur-et-de-levinas.html