Amaç: Araştırma, kapalı mekanlarda sigara içme yasağının doktor ve hemşirelerin sigarayı bırakma durumlarına etkisini
belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı.
Yöntem: Araştırmanın evrenini Atatürk Üniversitesi Süleyman Demirel Tıp Merkezi Yakutiye ve Aziziye Araştırma Hastaneleri’nde
15.11.2008-15.01.2009 tarihleri arasında klinik birimlerde çalışan ve hayatının herhangi bir döneminde sigara
içmiş/içen doktor ve hemşireler oluşturdu. Veriler, soru formu ile toplandı. Verilerin analizinde, ortalama, yüzdelik
dağılımlar, Ki-kare ve Fisher’s Ki-kare testleri kullanıldı.
Bulgular: Sigarayı bırakmış olan doktorların %16.2’sinin, hemşirelerin ise %33.3’ünün kapalı mekanlarda sigara içme
yasağından sonra sigarayı bıraktıkları saptandı. Yasadan sonra sigara içmeye devam eden doktorların %36.1’inin, hem-
şirelerin ise %47.8’inin günlük içtikleri sigara sayısında azalma olduğu saptandı. Ancak gruplar arasındaki fark istatistiksel
olarak anlamsız bulundu. Doktorların %44.4’ünün hemşirelerin ise %33.3’ünün sigarayı bırakmayı düşündüğü
tespit edilmiş fakat gruplar arasındaki fark anlamsız bulundu.
Sonuç: Araştırmada hemşire ve doktorlar çoğunlukla kapalı alanlarda sigara içme yasağından etkilenmediklerini ifade
etmesine rağmen yasadan sonra birçoğunun içtiği sigara sayısını azalttığı, sigarayı bırakmak için çaba içinde oldukları,
hatta bir kısmının ise sigara içmeyi bıraktığı sonucuna ulaşılmıştır
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | ARAŞTIRMA YAZILARI |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 11 Nisan 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Cilt: 19 Sayı: 1 |