Hasta Öğrenim Gereksinimlerinin Belirlenmesi

Yıl 2013, Cilt: 21 Sayı: 1, 1 - 8, 28.05.2013

Afitap Özdelikara Mehtap Tan Hatice Polat

Öz

Amaç: Bu çalışma bir üniversite hastanesi dahiliye kliniklerinde yatan hastaların öğrenim gereksinimlerinin belirlenmesi
amacı ile yapılmıştır.
Yöntem: Araştırma Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi dahiliye kliniklerinde Ocak-Mart 2009 tarihleri arasında
taburcu olacak 173 hasta ile yürütülmüştür. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu ve Hasta Öğrenim Gereksinimleri
Ölçeği (HÖGÖ) kullanılmıştır.
Bulgular: Araştırmaya katılan hastaların HÖGÖ puan ortalaması 204.26±23.85, en yüksek önemlilik düzeyini 4.12 ile
ilaçlar ve yaşam kalitesi alt boyutları oluşturmuştur.
Sonuç: Araştırma sonucunda hastaların öğrenim gereksinimlerinin yüksek düzeyde olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Hasta Öğrenim Gereksinimleri, Hemşirelik, Taburculuk

Kaynakça

• Aktürk, Z. (2005). Nedeni ve nasılıyla sağlık eğitimi. Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği AD. Sağlıkta Nabız Dergisi,17: 1-4.
• Akpolat, T. (1999). Hipertansiyon ve hasta eğitimi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 16(1): 78-82.
• Avşar, G., Kaşıkçı, M. (2007). Klinik hemşirelerinin uyguladıkları hasta eğitiminin değerlendirilmesi. 4. Uluslararası ve 11. Ulusal Hemşirelik Kongresi Kitabı, Tübitak Yayınları, Ankara, 206.
• Bubela, N. ve ark. (1990). The Patient Learning Needs Scale: Reliability and validity. Journal Advanced Nursing,15: 1181-1187.
• Çatal, E. (2007). Hasta Öğrenim Gereksinimleri Ölçeği’nin
• Türkiye’de Geçerlilik Güvenirliliği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir. Çatal, E., Dicle, A. (2008). Hasta Öğrenim Gereksinimleri
• Ölçeği’nin Türkiye’de geçerlik ve güvenirlik çalışması. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 1(1): 19-32. Fedai, T., Çetin, M., Teke, A. (2010). Tedavi sürecindeki gereksiz değişkenlerin pareto analizi ile değerlendirilmesi. Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 19(3): 184-190.
• Hasta Hakları Yönetmeliği (1998). http://www.saglik.gov.tr/ (02012)
• Heidenthal, P., Braaten, N., Desmond, M., Shah, S. A. (2008). Patient and health care education. Kelly, P. (Ed.). Nursing Leadership
• & Management. Cengage Learning, New York, 409-433. Howland, R. H. (2009). What should patients be told about their medications? Journal of Psychosocial Nursing, 47(2): 17-20.
• İlk, A. (2010). İç hastalıkları kliniğinde yatan kronik hastalığa sahip hastaların öğrenim gereksinimlerinin belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Haliç Üniversitesi Sağlık Bilimleri
• Enstitüsü, İstanbul. Jha, V., Quinton, N. D., Bekker, H. L., Roberts, T. E. (2009). Strategies and interventions for the involvement of real patients in medical education: A systematic review. Medical Education, 43: 10-20.
• Karamanoğlu, A. Y., Özer, G. Ö. (2008). Mastektomili hastalarda evde bakım. Meme Sağlığı Dergisi, 4(1): 3-8.
• Kaya, H. (2009). Sağlık eğitiminde hasta eğitimi ve hemşirenin sorumlulukları. Türkiye Klinikleri Hemşirelik Bilimleri Dergisi, 1(1): 19Kızıl C. (2008). Kalp yetmezliği olan hastaların eğitim gereksinimleri ve hemşirelerin bu konuda düşünceleri. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• MacKinaw, R. M. P., Morrow, S. R, Whiteley, M. H, Wilson, P. R. (1997). The health education needs of veteran patients. Journal
• American Dietetic Association 158: 57. Nsameluh, K., Holland, D., Gaspar, P. (2007). Patient functional status changes during hospitalization: Impact on early discharge planning. Clinical Nurse Specialist., 21(4): 214–219.
• Omar Al-Omari (2005). Perceived Learning Need for Jordanian Nurses and Patient who Undergo CABG Surgery. http://faculty. ksu.edu.sa/omar%20omari/research%20paper/Patient%20learning%20needs.pdf. (01.07.2012)
• Öz, F. (2002). Psikiatri kliniğinde yatan hastaların hemşirelik bakım hizmetinden beklentileri ve karşılanma durumu. Kriz Dergisi, 11(2): 7-18.
• Özer, C., Şahin, M., Dağdeviren, N, Aktürk, Z. ( 2002). Birinci basamakta hasta eğitimi. Sted,11(1): 11-14.
• Özdemir, Ü., Özdemir, H. (2009). Hemşirelerin sağlık eğitimi verme durumları ve bunu etkileyen faktörler. Hemşirelik Forumu, 12(1): 25-28.
• Shepperd, S., Parkes, J., McClaran, J., Phillips, C. (2004). Discharge planning from hospital to home. Cochrane Database of Systematic Reviews, 1: 1-35.
• Suhonen, R., Nononen, H., Laukka, A., Valimaki, M. (2005). Patient’s informational needs and informational received do not correspond in hospital. Journal of Clinical Nursing, 14(10): 1167.
• Şenyuva, E., Taşocak, G. (2007). Hemşirelerin hasta eğitimi etkinlikleri ve hasta eğitim süreci. Hemşirelik Dergisi, 15(59): 100-106. Tan, M., Sayan, A., Uğurlu, N., Kaya, D. (1998). Hastaların hemşirelik hizmetlerini değerlendirmeleri. VII.Ulusal Hemşirelik Kongresi Bildirileri Özet Kitabı, Erzurum, 420-423.
• Taşdemir, N., Güloğlu, S., Turan, Y., Çataltepe, T., Özbayır, T. (2010). Learning needs of neurosurgery patients. Journal of Neurological Sciences, 27(4): 414-420.
• Yetkin, A. (2002). Hemşirelerin hasta ve ailesinineğitimi ile ilgili görüş ve uygulamaları. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 5(1): 53-59.
• Yıldırım, M. (2007). Cerrahi kliniğinde çalışan hemşirelerin taburculuk sürecindeki rolleri ve bunu etkileyen faktörler. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Yılmaz M. (2001). Sağlık Bakım Kalitesinin Bir Ölçütü: Hasta Memnuniyeti. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 5(2): 69-74.