Kadınların Sezaryen Doğum Tercihleri

Yıl 2013, Cilt: 21 Sayı: 2, 139 - 146, 18.09.2014

Meltem Demirgöz Bal , Sema Dereli Yılmaz Nezihe Kızılkaya Beji

Öz

Sezaryen; normal doğum yapmanın önerilmediği ve normal doğumun güvenle tamamlanmasının mümkün olmadığı durumlarda
ve doğumu takiben beklenen aşırı maternal ve/veya fetal morbidite riski söz konusu ise uygulanması gereken
abdominal doğumdur.
Sezaryen doğumun en önemli endikasyonları; zor doğum, anormal prezentasyon fetal sağlığın güvence altına alınamadığı
durumlar ve başarısız indüksiyondur. Ancak, yalnızca bu endikasyonlar sezaryen hızının bu denli artmasına yol açmazlar. Dünya Sağlık Örgütü’nün tavsiyesi sezaryen oranlarının %10-15 oranını aşmamasıdır. Ancak birçok ülkede bu
sınır kat kat aşılmıştır.
Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması sonuçları incelendiğinde; antenatal bakım ve doğum yaptırmanın yıllar içinde belirgin
derecede ebe/hemşirelerden hekimlere geçtiği görülmektedir. Ülkemizdeki mevcut sağlık sisteminde ebe/hemşirelerin
etkinliğinin azalması hekimin payını artırarak sezaryen doğum oranını artırmıştır.
Tıbbi nedenler dışında bir endikasyonla sezaryen uygulamak etik değildir. Sezaryen ile doğum cerrahi bir girişim olup
tıbbi gerekçelerle yapılması esastır ve vajinal doğumun kesinlikle bir alternatifi değildir. Zorunluluk olmadığı müddetçe
rutin sezaryen girişimi etik olmamanın yanı sıra hem içinde ciddi sağlık riskleri barındırmakta hem de maliyeti artırarak
ülke ekonomisine yük getirmektedir.
Sezaryen oranlarının düşürülerek normal doğumun teşvik edilmesi gerekliliği, feto-maternal mortalite ve morbidite ve
maddi yük açısından yadsınamaz bir gereksinimdir.

Anahtar Kelimeler

Doğum yöntemi, normal doğum, sezaryen

Kaynakça

• ACOG Committee Opinion (2003). Surgery and patient choice: The ethics of decision making. Obstet Gynecol., 102(5 Pt 1): 11011
• Balcı, E., Gün, D., Özçelik, B. (2005). Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Doğum Polikliniğine başvuran gebelerin sevk ve sağlık ocaklarını kullanma durumu. Sağlık Bilimleri Derg., 14: 91-96. Black, C., Kaye, J. A., Jick, H. (2005). Cesarean delivery in the United Kingtom: Time trends in the general practice research database. Obstet Gynecol., 106(1): 151-155.
• Burns, L. R., Geller, S. E., Wholey, D. R. (1995). The effect of physician factors on the cesarean section decision. Med Care., 33(4): 365-382.
• Chavez, G. F., Takahashi, E., Gregory, K., Durousseau, S. (1995). Rates of caesarian section delivery-United States 1993. MMWR Morb Mortal Wkly Rep., 44: 303-307.
• Chi, I. C., Whatley, A., Wilkens, L., Potts, M. (1986). In-hospital maternal mortality risk by cesarean and vaginal deliveries in two less developed countries-A descriptive study. Int J Gynaecol Obstet., 24(2): 121-131.
• Clark, S. C., Taffel, S. M. (1996). State variation in rates of cesarean and VBAC delivery: 1989 and 1993. Stat Bull Metrop Insur Co., 77(1): 28-36.
• Cleary-Goldman, J. ve ark. (2005). Impact of maternal age on obstetric outcome. Obstet Gynecol., 105: 983–990.
• Davis, L. G., Riedmann, G. L., Sapiro, M., Minogue, J. P., Kazer, R. R. (1994). Cesarean section rates in low-risk private patients managed by certifi ed nurse-midwives and obstetricians. J Nurse Midwifery., 39(2): 91-97.
• Donati, S., Grandolfo, M. E., Andreozzi, S. (2003). Do Italian mothers prefer cesarean delivery?. Birth., 30: 89-93.
• Dölen, İ., Özdeğirmenci, Ö. (2004). Optimal sezaryen hızı ne olmalıdır? Türkiye’de ve Dünyada güncel nedir?. TJOD Uzmanlık
• Sonrası Eğitim Derg., 7: 113-117. Duman, Z. ve ark. (2007). Sağlık çalışanlarının normal doğum ve sezaryen ile ilgili düşünceleri. Perinatoloji Derg., 15(1): 7- 11.
• Gample, J. A., Creedy, D. K. (2000). Women’s request for a cesarean section: A critique of the literature. Birth., 27(4): 256-263.
• Geoghegan, J. ve ark.(2009). Cell salvage at caesarean section: the need for an evidence-based approach. BJOG.,116(6): 743-747.
• Gomes, U. A., Silva, A. A., Bettiol, H., Barbieri, M. A. (1999). Risk factors for the increasing caesarean section rate in Southeast Brazil: A comparison of two birth cohorts, 1978-1979 and 1994. Int J Epidemiol., 28(4): 687-94.
• Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü (2009). Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması, 2008. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Sağlık Bakanlığı Ana Çocuk Sağlığı ve Aile
• Planlaması Genel Müdürlüğü, Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı ve TÜBİTAK, Ankara, Türkiye. Hall, H. M., Bewley, S. (1999). Maternal mortality and mode of delivery. Lancet., 354: 776.
• Handa, V. L., Harvey, L., Fox, H. E., Kjerulff, K. H. (2004). Parity and route of delivery: Does cesarean delivery reduce bladder symptoms later in life?. Am J Obstet Gynecol., 191(2): 463-9.
• Hansen, A. K., Wisborg, K., Uldbjerg, N., Henriksen, T. B. (2007).
• Elective caesarean section and respiratory morbidity in the term and near-term neonate. Acta Obstet Gynecol Scand., 86: 389-394. Hansen, A. K., Wisborg, K., Uldbjerg, N., Henriksen, T. B. (2008).
• Risk of respiratory morbidity in term infants delivered by elective caesarean section: cohort study. BMJ., 336: 85-87. Janssen, P. A., Ryan, E. M., Etches, D. J., Klein, M. C., Reime, B. (2007). Outcomes of planned hospital birth attended by midwives compared with physicians in British Columbia. Birth., 34(2): 140-147.
• Khawaja, M., Choueiry, N., Jurdi, R. (2009). Hospital-based caesarean section in the Arab region: An overview. East Mediterr Health J., 15(2): 459-469.
• Konakçı, S. K., Kılıç, B. (2002). Sezaryen doğumlar artıyor. STED,11(8): 286-288.
• Wen, S. W. Ve ark. (2004). Comparison of maternal mortality and morbidity between trial of labor and elective cesarean section among women with previous cesarean delivery. Am J Obstet Gynecol., 191(4): 1263-1269.
• Wood, S. H. (2003). Should women be given a choice about fetal assessment in labor?. MCN Am J Matern Child Nurs., 28(5): 292-298.
• World Health Statistics 2009. (2009). Health service coverage, 71-81, http://www.who.int/whosis/whostat/EN_WHS09_Full.pdf. (02011).