Amaç; çalışma ameliyat olacak hastaların iyimserlik düzeyini belirleyerek, yaşadıkları anksiyete düzeyi ve baş etme yöntemleri üzerindeki etkisini incelemek amacı ile tanımlayıcı olarak planlandı.
Gereç ve Yöntem; çalışma bir üniversite hastanesinin nöroşirürji kliniğinde yatan 120 hasta ile gerçekleştirildi. Verilerin toplanmasında; demografik verileri içeren Bilgi Formu, Durumluk Anksiyete (STAI-I), Sürekli Anksiyete Ölçeği (STAI-II), Stresle Baş etme Tarzları Ölçeği (SBTÖ) ve Yaşam Yönelim Testi (YYT) kullanıldı. Elde edilen verilerin analizi SPSS (Statistical Package of Social Science) programında; aritmetik ortalama ve standart sapma, yüzdelik ve korelasyon analizleri kullanılarak gerçekleştirildi. Bulgular; hastaların anksiyete puan ortalamasının ortalamaya yakın olduğu, iyimserlik ile sürekli (r= -0.563, p < 0.001) ve durumluk (r=- 0.56, p < 0.001) anksiyete düzeyleri arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu belirlendi. İyimserlik ve sosyal destek arama baş etme yöntemi ile pozitif (r=0.31, p < 0.05), çaresiz/suçlayıcı baş etme yöntemi ile negatif (r=- 0.32, p < 0.05) anlamlı ilişki olduğu saptandı.
Sonuç olarak, iyimser yaşam yönelimine sahip hastaların, ameliyat öncesi daha az anksiyete yaşadığı ve daha etkili baş etme
yöntemlerini kullandığı görüldü.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | ARAŞTIRMA YAZILARI |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 18 Eylül 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2007 Cilt: 15 Sayı: 59 |