MUSTAFA ÖZÇELİK’İN ŞİİRLERİNDE YER ALAN MAZMUNLAR ÜZERİNE BİR İNCELEME

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 3, 498 - 517, 24.12.2020

Sefa Çelikörs

Öz

Klasik Türk şiiri 13. yüzyılda başlayıp 19. yüzyıla kadar varlığını devam ettirebilmişse de daha sonra kaleme alınan şiirlerde de bu dönemin etkilerini, izlerini görmek mümkündür. Gerek klasik Türk şiirinde gerekse halk şiirinde yer alan şahıslar dolayısıyla mazmunlar, modern Türk şiirinde de varlığını zaman zaman hissettirir. Bu anlamda hem divan şiiri hem de halk şiiri geleneğinden yararlanarak modern şiir yazan şairlerden birisi de Mustafa Özçelik’tir.
Bu çalışmada günümüz Türk edebiyatı şairlerinden Mustafa Özçelik’in şiirlerinde yer alan klasik Türk şiiri ve halk şiirinde görülen belli başlı mazmunların nasıl ve hangi anlam ilgileriyle kullanıldığı şairin incelemeye tabi tuttuğumuz eserlerinden seçilen şiir örnekleriyle gösterilmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

klasik Türk şiiri, halk şiiri, mazmun, Mustafa Özçelik

Kaynakça

• Ayan, H. (2008). Fuzûlî, Leylâ vü Mecnûn. İstanbul: Dergâh Yayınları. Durman, N. (2017). Mustafa Özçelik Şiiri. Edebiyat Bülteni, (14), 29-31. Kanter, B. (2017). Ölüme Yaşamak Yahut Kısa Sürmüş Bir Günün İki Yüzü. Edebiyat Bülteni, (14), 36-38. Kahraman, M. (1996). Divan Edebiyatı Üzerine Tartışmalar. İstanbul: Beyan Yayınları. Kurtulmuş, Ş. (2013). Dağın Önünde Yunus’la Buluşmayı Bekleyen Şair. İstanbul Bir Nokta Aylık Edebiyat Dergisi, (133), 8-10. Mengi, M. (2015). Divan Şiirinin Arka Bahçesi. Ankara: Akçağ Yayınları. Okuyucu, C. (2010). Divan Edebiyatı Estetiği. İstanbul: Kapı Yayınları. Özçelik, M. (1998). Şiir İklimi. Konya: Esra Yayınları. Özçelik, M. (2010). Bir Irmak Düşü. İstanbul: Çıra Akademi. Özçelik, M. (1995). Dünyanın Tenhasında. Konya: Esra Yayınları. Özçelik, M. (1995). İfşa. İstanbul: Beyan. Özçelik, M. (1995). Serenat. Konya: Esra Yayınları. Özçelik, M. (1997). Güneş ve Ayna. İstanbul: Beyan. Özçelik, M. (2012). Ateş Denizi. Ankara: Ebabil. Özçelik, M. (2012). Gül ve Hançer. İstanbul: Nar. Özçelik, M. (2017). Dilim Ol Söyle. İstanbul: Çıra Akademi. Pala, İ. (2012). Ansiklopedik Divan Şiiri Sözlüğü. İstanbul: Kapı Yayınları. Soyak, M. (2017). Gül ve Hançer Odağında Mustafa Özçelik Şiiri. Edebiyat Bülteni, (14), 57-59. Şenödeyici, Ö. (2016). Sorularla Klasik Türk Edebiyatı. İstanbul: Kesit Yayınları. Talat Onay, A. (1993). Eski Türk Edebiyatında Mazmunlar, Cemal Kurnaz, (Haz.). İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı. Yavuz, K. (2005). Leylâ ile Mecnun Hikâyesinin Edebiyattaki Yeri. Modern Türklük Araştırmaları Dergisi, 2 (4), 57- 69.
• Tanpınar, A. H. (2001). 19. Asır Türk Edebiyatı. İstanbul: Çağlayan Kitapevi. Tökel, D. A. (2017). Bir Sevgili Olarak Kadın İmgesinin Doğuşu: Leylâ ile Mecnûn, Uluslararası Türk Dili ve Edebiyatında Kadın Sempozyumu, Amasya Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi. Zavotçu, G. (2006). Divan Edebiyatı Kişiler Kişilikler Sözlüğü. Ankara: Aydın Kitabevi.