ABDULVAHAP AKBAŞ’IN MAKALELERİ ÜZERİNE BİR İNCELEME

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 3, 1285 - 1296, 27.12.2024

Abdulhakim Tuğluk

https://doi.org/10.55666/folklor.1197448

Öz

Batman’ın Türk Edebiyatına armağan ettiği isimlerden biri olan Abdulvahap Akbaş, 1954 yılında Batman’da dünyaya gelir. Üniversiteye kadar olan eğitimini Batman’da tamamlayan Akbaş, daha sonra İstanbul Üniversitesi’nde Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünü tamamlayarak Millî Eğitim Bakanlığı bünyesindeki görevine başlar ve 2001’de emekli oluncaya kadar da ilgili Bakanlıkta öğretmen ve şube müdürü olarak görev yapar. 2014’te vefat eden Akbaş, Türkiye Yazarlar Birliği (TYB) üyesi olup vefatını takiben TYB tarafından A. Vahap Akbaş Kitabı adıyla bir anma kitabı da yayımlanır. Yakın zamanda ebediyete uğurladığımız kültür ve edebiyat tarihimizin müstesna isimlerinden D. Mehmet Doğan’ın ifadesiyle “sıradan görünmeyi seçen sıradan bir şahsiyet” olan Akbaş, İslami çizgide sürdürmeyi esas aldığı edebî hayatına şiir, öykü, roman ve deneme türünde eserler sığdırır. Ayrıca başta Âkif olmak üzere pek çok şair ve yazara ait eserleri yayıma hazırlar. Bunun yanı sıra Ay Vakti, Bizim Külliye, Akbaş, Hisar, Mavera, Umran, Gül Çocuk, Kardelen gibi dergilerde yazılar kaleme alır. Bir kısmı edebiyat tarihimizle ya da döneminin güncel edebî meseleleriyle alakalı olan bu yazıların bazıları ise deneme tadında kaleme alınmıştır. Akbaş, bu yazılarında başta Türk şiirinin özellikle son dönemdeki meseleleri olmak üzere çeşitli edebî konularda dikkat çekici değerlendirmelerde bulunur. Şair kimliği düz yazılarına yansıyan Akbaş, söz konusu yazılarında yer yer sanatsal bir dil kullanır. Abdulvahap Akbaş’ın bu çalışmada ele alınan yazıları İslamcı Dergiler Projesi katalogundan tespit edilmiş ve tam metinler İslam Araştırmaları Merkezi (İSAM) Kütüphanesinden uzaktan belge temini yoluyla elde edilmiştir. Ele aldığımız makalelerin biri hariç tamamı süreli yayınlarda kaleme alınmış yazılardan oluşmaktadır. İncelememize Abdulvahap Akbaş’ın deneme yönü ağır basan yazıları ve röportajları dâhil edilmemiştir. Bu makale, Abdulvahap Akbaş’ın bütün makalelerini etraflıca ve bütün yönleriyle tetkik etmek amacı taşımamaktadır. Bu iş, müstakil bir kitap çalışması ile ancak yapılabilir. Bu itibarla çalışmanın maksadı, Akbaş’ın makalelerinin genel karakteristiğini ortaya koymaktır. Bu çalışmamızda Abdulvahap Akbaş’ın süreli yayınlarda çıkan yazıları incelenecek ve bunlar üzerinden Akbaş’ın fikir-sanat anlayışına dair değerlendirmeler sunulacaktır.

Anahtar Kelimeler

Edebiyat, Abdulvahap Akbaş, Batman, makale, süreli yayın

Kaynakça

• ABALI, İ. (2019). Koçarlı (Aydın) Halk Kültürü. İstanbul: Hiper Yayın.
• AKBAŞ, A. (1982). “Tayflar Geçidi”. Mavera. C. 7 S. 84, 43-45.
• AKBAŞ, A. (1988). “Başarılı Bir Tanzimat Romancısı Nabizade Nazım”. Mavera. S. 140, 19-24.
• AKBAŞ, A. (1997). “Ah Zöhrem, Elveda”. Düşçınarı. S. 6, 71-74.
• AKBAŞ, A. (1999). “Düşünceyi Uyandıran Yazılar”. DüşÇınarı. S. 15, 36-38.
• AKBAŞ, A. (1999). “Ve Zeyd Türkü Söylüyor”. Düşçınarı, S. 18, 39-41.
• AKBAŞ, A. (2001). “Metin Olmak”. Taşra Edebiyat. S. 5, 7-9.
• AKBAŞ, A. (2003). “Düşünceyi Uyandıran Yazılar”. Umran. S. 109, 95-97.
• AKBAŞ, A. (2003). “Bir Köylü Çarığı Gibi Derin ve Issız”. Ay Vakti. S. 34-35, 15-16.
• AKBAŞ, A. (2003). “Son Yirmi Beş Yılda Yazılan Şiirler Ne Kadar Özgündür”. Bilgi ve Düşünce. S. 13. 98-104.
• AKBAŞ, A. (2003). “Şiirimizin Havası”. Bilgi ve Düşünce. S. 13. 123-124.
• AKBAŞ, A. (2004). “Mehmet Âkif Ersoy”. Biyografi Analiz. S. 2004/9, 51-52.
• AKBAŞ, A. (2004). “Necip Fazılın Hikâye ve Romanları”. Umran. S. 115, 83-87.
• AKBAŞ, A. (2004). “Şiirimize Görev Biçmek”. Umran. S. 121, 97-98.
• AKBAŞ, A. (2003). “Ve Zeyd Türkü Söylüyor”. Ay Vakti. S. 34-35, 15-16.
• AKBAŞ, A. (2005). “Az Yazmak Çok Yazmak”. Umran. S. 135, 71-72.
• AKBAŞ, A. (2005). “Çocuk Edebiyatında Değerlerin Sunumu”. Umran. S. 152, 73-74.
• AKBAŞ, A. (2005). “İncisi İçinde Bir Midye Gibi”. Ay Vakti. S. 52, 4-5.
• AKBAŞ, A. (2005). “Gül Güzellemesi ya da Bülbüle Acımak”. Ay Vakti. S. 57, 2-5.
• AKBAŞ, A. (2005). “Kaygısı Hakikat İşi Güzellik Olan Bir Şair”. Ay Vakti. S. 64, 37-38.
• AKBAŞ, A. (2006). “Gönül Bahçemizin Müstesna Gülü”. Ay Vakti. S. 67, 6-9.
• AKBAŞ, A. (2007). “Mehmet Âkif ve Musikî”. Umran. S. 150, 90-93.
• AKBAŞ, A. (2007). “Necip Fazıl’ın Şiirinde Konak ve Şehir”. Ay Vakti. S. 82-83-84 (Medeniyet Özel Sayısı), 459-462.
• AKBAŞ, A. (2007). “Yahya Kemal: Geleneğe Adım Attıran Şair”. Umran. S. 161, 64-65.
• AKBAŞ, A. (2009). “Edebiyat Sularında Yıkanan Tarih”. Bizim Külliye. S. 40, 8-9.
• AKBAŞ, A. (2009). “Türkülerdeki Ruh”. Bizim Külliye. S. 42, 15-17.
• AKBAŞ, A. (2011). “Küçük Asımlar: Âkif’in Çocuğa ve Onun Eğitimine Dair Görüşleri”. Umran. S. 203, 70-75.
• AKBAŞ, A. (2012). “Ahmet Midhat Efendi'nin Tiyatroya Bakışı ve Tiyatro Eserleri”. Ahmet Midhat Efendi Armağanı. Yay. Haz. Mustafa Miyasoğlu, İstanbul: Beykoz Belediyesi Kültür Yayınları, 35-42.
• AKBAŞ, A. (2012). “Yunus Emre’de Şehir Algısı”. Bizim Külliye. S. 52, 87-88.
• AKBAŞ, A. (2013). “Modern Şehri Sorgulayan Şair”. Bizim Külliye. S. 56, 44-45.
• AKBAŞ, A. (2014). “Mehmet Âkif: Ne İçinde Sufîliğin Ne De Büsbütün Dışında”. TYB Akademi. S. 11, 125-132.
• AKBAŞ, A. (2016). “Necip Fazıl’ın Özlediği Nesil”. Elifelif. S. 2016 Kış, 40-43.
• ÇETİN, N. (2019). “A. Vahap Akbaş”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. https://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/akbas-vahap erişim tarihi: 06.12.2023.
• DOĞAN, D. M. (2014). “Vahap Akbaş’ın Göçü”. A.Vahap Akbaş Kitabı. Yay. Haz. İbrahim Eryiğit-Vedat Güneş, Ankara: TYB Yayınları.