Green Growth in Turkey: A Statistical Comparison with OECD Indicators

Yıl 2019, , 268 - 317, 31.01.2019

Hacı Ahmet Karadaş , Hacı Bayram Işık

https://doi.org/10.25295/fsecon.2019.01.012

Cited By: 1

Öz

The main purpose of economic growth theories has been to increase the welfare of people by using scarce resources. In these theories, it is accepted that human welfare is directly proportional to indicators such as GDP and GNP. With the increase of environmental problems following the Second World War, the increase in these two indicators started to be seen as inadequate to represent human welfare. Human welfare and economic development are based on a more environmentally friendly structure in the green growth model, which is the result of environmental problems. In green growth, where classical economic indicators are insufficient, more comprehensive indicators are needed. In order to address this insufficiency, OECD prepared green growth indicators in Rio+20 conference in order to ensure the healthy implementation of the Green Growth strategy and to ensure a healthy and continuous control of the transition process. These indicators were chosen according to well-defined criteria and were placed in the structured conceptual framework around 4 main headings, which were created to observe the main characteristics of green growth. In this study, the steps that Turkey has taken in the context of the OECD green growth indicators have been investigated comparatively.

Anahtar Kelimeler

Green Growth, OECD Indicators, Economic Growth

Kaynakça

• Ateş, S. A. & Ateş, M., 2015. Sosyo-Ekolojik Dönüşüm Karşısında Türkiye: Bir Alternatif Olarak Yeşil Büyüme. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 3(4).
• Bozoğlu, B., 2017. Hava Kirliliği Raporu 2016, TMMOB Çevre Mühendisleri Odası, http://www.cmo.orgBP (British Petroleum), 2015.
• BP Statistical Review of World Energy 2015, BP publishing.
• Ceylan, C., 2011. Küreselleşmenin sektörel etkileri araştırma projesi. Küresel Ekonomik Araştırmalar, İTO yayınları, Yayın 2010-98.
• Eser Özen, A., 2015. Seçilmiş Göstergelerle Türkiye İmalat Sanayiinin Analizi. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 5(1), s.140-162
• İncecik, S., & İm, U., 2013. Megaşehirlerde hava kalitesi ve İstanbul örneği. Hava Kirliliği Araştırmaları Dergisi, 2(4), 133-145.
• Lee, J. W., Jung H. S., & Lee, T. J. 2012. Korea’s Green Growth based on OECD Green Growth Indicators, Statistics Korea.
• MMO, 2012. Dünya’da ve Türkiye’de Enerji Verimliliği, Genişletilmiş 3. Baskı, Ankara: TMMOB Makina Mühendisleri Odası Oda Raporu, Yayın No: MMO/589,
• Myllyvirta, L., 2014. Sessiz Katil: Türkiye neden kömürlü termik santrallerden vazgeçip yeşil enerjiye geçmeli?. çev. Ezgi Acar, Beyoğlu-İstanbul: Greenpeace Akdeniz.
• OECD, 2011. Towards Green Growth Monitoring Progress OECD Indicators, Paris: OECD Publishing.
• OECD, 2012. Green Growth and Developing Countries- A Summary for Policy Makers, Paris: OECD Publishing.
• OECD, 2014. Green Growth Indicators 2014, Paris: OECD Publishing.
• OECD, 2016. Green Growth Indicators – Database Documentation, OECD Publishing.
• OECD, 2017. Green Growth Indicators 2017, Paris: OECD Publishing.
• OGM, 2016. Türkiye Orman Varlığı Kitabı- 2015, Orman ve Su İşleri Bakanlığı Genel Müdürlüğü, Yayın No:115, Ankara: Envanter Serisi No:17.
• Teke, O., 2013. Dünyada ve Türkiye’de Yenilenebilir Enerji AR-GE Stratejilerinin Değerlendirilmesi. Mühendis ve Makina, 54(640), s. 54-62.
• Uyduranoğlu Öktem, A., & Aksoy, A., 2014. Türkiye’nin Su Riskleri Raporu, İstanbul: WWF-Türkiye, ISBN: 978-605-86596-7-4
• Uysal, D., Yılmaz, K. Ç., & Taş, T., 2015. Enerji ithalatı ve Cari açık ilişkisi: Türkiye Örneği. Anemon, Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), s.63-78.
• Yılmaz, A. & Bozkurt, Y., 2010. Türkiye’de Kentsel Katı Atık Yönetimi Uygulamaları ve Kütahya Katı Atık Birliği (KÜKAB) Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1), s.11-28.
• Yiğitbaşıoğlu, H., 2000. Türkiye’de Tarım Topraklarının Kullanımında Yapılan Başlıca Yanlışlıklar ve Bunlara Bir Örnek: Eskişehir. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 40(3-4), s.3-12
• Žitnik, M., Šteharnik, M., & Rutar, T., 2014. Green growth indicators for Slovenia, Ljubljana: StatistiČni urad Republike Slovenije, ISBN 978-961-239-313-7