M. Fatih Andı, Güneşe Tutulan Ayna

Yıl 2013, Sayı: 2 - Güz, 393 - 396, 19.12.2013

Bahar Avcı

Öz

metaforunda olduğu gibi şimdiyi geçmişin birikimiyle karmak ve zenginleştir- mek şeklindedir. Bir temanın yahut imgenin izini sürerken yazar, geleneksel şiirle modern şiiri kıyas esaslı bir kritiğe tâbi tutar. Eser içindeki “Gidelim Serv-i Revâ- nım Yürü… Ama Nereye?” yazısı bu türdendir. Nedim’in “Gidelim serv-i revâ- nım yürü Sâdâbâd’e” şarkısına bir cevap, yazarın ifadesiyle bir ”modern nazire” olan Sezai Karakoç’un “İstanbul’un Hazan Gazel”i, zikredilen yazıda, dayandığı zihniyet kodları, yüklendiği dünya görüşü açısından karşılaştırılmaktadır. Böy- lelikle yazar çağlararası bir seslenişin aksini okuyucunun nazarına sunmaktadır. Bu bölümde mukayeseli incelemenin yapıldığı bir diğer yazı Türk şiirinin önemli hiciv ve mizah şairlerinden Halil Nihat Boztepe’ye ait olan “Münacaat” şiiri ile Necip Fazıl’ın “Kafiyeler” şiirini konu edinen “İki Şair, İki Şiir” başlıklı yazıdır. Söz konusu yazıda iki metin şekil ve muhteva üzerinden değerlendirilip, yazıldığı dönemin aktüel meselelerine, toplumsal koşullarına bir tepki olma özelliği taşı- maları yönündendeğerlendirilmiştir

Anahtar Kelimeler

-