BibTex RIS Kaynak Göster

Orta Enlem İyonküresi Difüzyon Katsayılarının Değişimi ve F10.7 Güneş Akısı ile İlişkisinin İncelenmesi

Yıl 2017, Cilt: 29 Sayı: 1, 213 - 218, 01.03.2017

Öz

İyonkürenin F2 bölgesinde elektron yoğunluğunun maksimum olduğu yükseklikte(hmF2) elektron için elde
edilen difüzyon katsayıları matris elemanlarının ekinoks ve gündönümü günleri için yerel zaman ve yükseklik ile
değişimleri Ankara/Türkiye koordinatları için hesaplandı. Ayrıca 240 km yükseklikte elde edilen difüzyon
katsayı matrisinin tüm elemanları ile en yaygın kullanılan Güneş indisi- F10.7 Güneş akısı- arasındaki ilişki
incelendi. İncelemenin sonucu olarak katsayılar matrisinin Dxx elamanı en küçük, Dzz elamanı ise en büyük
değeri aldığı gözlendi. Ekinoks ayları için difüzyon katsayılarının günlük değişimlerindeki maksimum değer ile
minimum değer arasındaki fark, gün dönümlerindekinden daha büyük olduğu görüldü. F10.7 Güneş akısı ile
difüzyon matrisinin tüm elamanları arasında yaklaşık aynı oranda negatif bir ilişki belirlendi.

The change of Diffusion Coefficients of Middle Latitude Ionosphere and Investigation of Relation to F10.7 Solar Flux

Yıl 2017, Cilt: 29 Sayı: 1, 213 - 218, 01.03.2017

Öz

The changes in local time and altitude of the matrix elements of diffusion coefficients obtained for electron at the
maximum electron density height (hmF2) in F2 region of the ionosphere are calculated on the equinox and
solstice days for the Ankara / Turkey coordinates. Furthermore, the relationship between the most commonly
used solar indices- F10.7 solar flux- and all elements of the diffusion coefficient matrix obtained at 240 km
height is investigated. As a result of the examination, it is seen that element of Dxx of the coefficients matrix has
the smallest and the element of Dzz has the greatest value. For the equinox months, it is seen that the difference
between the maximum value and the minimum value in the daily variations of the diffusion coefficients is
greater than in the solstices. A negative relationship at the same rate has nearly been determined between the
F10.7 solar flux and all elements of the diffusion matrix.

Toplam 0 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA63NC97PT
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Selçuk Sağır Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2017
Gönderilme Tarihi 1 Mart 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 29 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Sağır, S. (2017). Orta Enlem İyonküresi Difüzyon Katsayılarının Değişimi ve F10.7 Güneş Akısı ile İlişkisinin İncelenmesi. Fırat Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 29(1), 213-218.
AMA Sağır S. Orta Enlem İyonküresi Difüzyon Katsayılarının Değişimi ve F10.7 Güneş Akısı ile İlişkisinin İncelenmesi. Fırat Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi. Mart 2017;29(1):213-218.
Chicago Sağır, Selçuk. “Orta Enlem İyonküresi Difüzyon Katsayılarının Değişimi Ve F10.7 Güneş Akısı Ile İlişkisinin İncelenmesi”. Fırat Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi 29, sy. 1 (Mart 2017): 213-18.
EndNote Sağır S (01 Mart 2017) Orta Enlem İyonküresi Difüzyon Katsayılarının Değişimi ve F10.7 Güneş Akısı ile İlişkisinin İncelenmesi. Fırat Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi 29 1 213–218.
IEEE S. Sağır, “Orta Enlem İyonküresi Difüzyon Katsayılarının Değişimi ve F10.7 Güneş Akısı ile İlişkisinin İncelenmesi”, Fırat Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, c. 29, sy. 1, ss. 213–218, 2017.
ISNAD Sağır, Selçuk. “Orta Enlem İyonküresi Difüzyon Katsayılarının Değişimi Ve F10.7 Güneş Akısı Ile İlişkisinin İncelenmesi”. Fırat Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi 29/1 (Mart 2017), 213-218.
JAMA Sağır S. Orta Enlem İyonküresi Difüzyon Katsayılarının Değişimi ve F10.7 Güneş Akısı ile İlişkisinin İncelenmesi. Fırat Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi. 2017;29:213–218.
MLA Sağır, Selçuk. “Orta Enlem İyonküresi Difüzyon Katsayılarının Değişimi Ve F10.7 Güneş Akısı Ile İlişkisinin İncelenmesi”. Fırat Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, c. 29, sy. 1, 2017, ss. 213-8.
Vancouver Sağır S. Orta Enlem İyonküresi Difüzyon Katsayılarının Değişimi ve F10.7 Güneş Akısı ile İlişkisinin İncelenmesi. Fırat Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi. 2017;29(1):213-8.