Korunan ve Otlatılan Meralarda Ot Kalitesinin Karşılaştırılması

Yıl 2018, Cilt: 30 Sayı: 1, 125 - 132, 01.03.2018

Halil Karan , Mehmet Başbağ

Öz

Bu araştırma; 2014-2015 yıllarında Elazığ Merkez İlçesine
bağlı Hal Köyü’nde korunan ve otlatılan meraların Nisan, Mayıs ve Haziran
aylarındaki ot kalitelerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. İki yıllık
araştırma sonuçlarına göre, kuru maddedeki ham protein oranı, asit deterjanda
çözünmeyen lif (ADF), nötral deterjanda çözünmeyen lif (NDF), sindirilebilir
kuru madde (SKM), kuru madde tüketimi (KMT), nispi yem değeri (NYD), Fosfor
(P), Kalsiyum (Ca), Magnezyum (Mg) ve Potasyum (K) oranları sırasıyla korunan
alanda %15.42, %34.00, %49.45, %62.42, %2.48, 120.98, %0.27, %1.32, %0.30 ve
%1.70, otlatılan alanda ise %15.36, %32.23, %48.86, %63.79, %2.53, 126.13,
%0.28, %1.23, %0.31 ve %1.57 olarak tespit edilmiştir. İki yıllık araştırma
sonuçlarına göre, her iki merada aylara bağlı olarak; Ca ve Mg oranları
bakımından önemli farklılık görülmemesine karşın, ADF, NDF, P oranlarında artış
ve K oranında ise azalma görülmüştür. Vejetasyon ilerledikçe her iki meranın
ham protein oranında düşüşler görülmüştür. En yüksek ham protein oranı %19.71
ile ilk yıl Nisan ayında elde edilirken, en düşük oran ise %9.19 ile ikinci yıl
Haziran ayında elde edilmiştir.  

Anahtar Kelimeler

Korunan, otlatılan, mera, kalite

Kaynakça

• 1. Avcıoğlu, R., H. Soya, H. Kendir. (2010).Türkiye Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi Ankara. 2. Anonim, (2014). http://www.rapory.tuik.gov.tr Erişim Tarihi: 19/07.2014. 3. Altın, M., A. Gökkuş, A. Koç. (2011). Çayır ve Mera Yönetimi (1.Cilt) Tarım Köyişleri Bakanlığı TÜGEM.376 s. 4. Karaca, M., Yıldırım, A., Arı, M., Yıldırım, G., Menteş, Y. (2013).T.C. Elazığ İl Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü Elazığ’da Tarım, Elazığ İlinin Tarımsal Potansiyeli ve Çözüm Önerileri. 5. Erkun, V. (1999). Çayır meraların önemi ve tarihi gelişimi. Çayır-Mera Amenajmanı ve Islahı. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, 131-136, Ankara. 6. Fraser, D. A. (2003). Using range readiness criteria. Forest Practices Branch, British Columbia Ministry of Forests, Victoria, B.C. Rangeland Health Brochure 5. 7. Anonim, (2016). http://www. tarimkutuphanesi. com/ Süt İneklerinin Bakım ve Beslenmesi 00139 html. Erişim Tarihi: 21.04.2016). 8. Kaya, i., Saatçı, M., Ünal, Y., Öncüler, A., Kırmızıbayrak, T. (2004). Yeşil dönemde merada otlatma ve konsantre yem ilavesinin mera kalitesi ile morkaraman ve tuj kuzularda büyüme, rumen ph, toplam uçucu yağ asitleri, amonyak azotuna etkisi. Lalahan Hay. Arat. Ens. Derg. 44 (1): 33-39. 9. Avcıoğlu, R., E. Açıkgöz, H. Soya, A. Tan.(2000). Yem Bitkileri Üretimi, TMMO Ziraat Mühendisleri Odası V. Türkiye Ziraat Mühendisliği Teknik Kongresi Cilt-1, S. 567. 10. Karaman, M.R. (2012). Bitki Besleme, Gübretaş Rehber Kitaplar Dizisi: 2. Editör: Zengin, M., Toprak ve Bitki Analiz Sonuçlarının Yorumlanmasında Temel İlkeler (Bölüm 12), Sayfa: 874. 11. Morrison, J.A. (2003). Hay and Pasture Management, Chapter 8. Extension Educator, Crop Systems Rockford Extension Center. http:// iah.aces.uiuc.edu/pdf/AgronomyHB/ 08chapter.pdf. 12. Taşdemir, V. ve Kökten, K. (2015). Elazığ İli Karakoçan İlçesi Bahçecik Köyü Merasının verim ve kalite özelliklerinin saptanması Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 2(2): 201–206, 2015. 13. Bakoğlu, A., Koç, A. (2002). Otlatılan ve korunan iki farklı mera kesiminin bazı toprak ve bitki örtüsü özelliklerinin karşılaştırılması 1. bitki örtüsü özelliklerinin karşılaştırılması, F.Ü. Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 14(1): 37-47. 14. Çaçan, E., Kökten, K. (2014). Bingöl İli Merkez İlçesi Çiçekyayla Köyü Merasının ot verimi ve otlatma kapasitesinin belirlenmesi Turkish Journal of Agricultural and Natural Sciences Special Issue: 2. 15. Aydın, A. (2014). Karacadağ’ın farklı yükseltilerindeki meralarında bitki tür ve kompozisyonları ile ot verim ve kalitelerinin belirlenmesi. Dicle Üniveristesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Doktora Tezi. 16. Çaçan, E., Aydın, A., Başbağ, M. (2014). Korunan ve Otlatılan İki Farklı Doğal Alanın Verim ve Kalite Açısından Karşılaştırılması Turkish Journal of Agricultural and Natural Sciences Special Issue: 1. 17. Parlak, A. Ö., Parlak, M., Gökkuş, A., Demiray, H. C. (2015). Akdeniz (Çanakkale) Meralarının ot verimi ve kalitesi ile botanik kompozisyonu ve bazı toprak özellikleri ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi (COMU J. Agric. Fac.): 3 (1): 99–108. 18. Nadir, M., İptaş, S., Karlıdağ, Y., Kır, H. (2012). Tokat İli Yeşilyurt Köyü doğal merasının botanik kompozisyon, kuru madde verimi ve kalitesi, Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi 5 (2): 115-117. 19. Alp, M., N. Kocabağlı, N. Kahraman, T. Bilal, İ. Abaş, G. Demirel, A.Y. Pekel. (2017). İstanbul Üniversitesi Veteriner Fak. Yem Maddeleri ve Yem Teknolojisi Ders Notları http://Veteriner.İstanbul.Edu.Tr/WpContent/Uploads/2015/04/Yem Maddeleri ve Teknolojısı Ders Notları.Pdf (E.T: 07.04.2017). 20. Ergün, A., Çolpan, İ., Tuncer, Ş.D., Yalçın, S., Yıldız, G, Küçükersan, S., Muğlalı, Ö.H., Önol, A. G., Şehu, A. (1999). Ankara Üniversitesi Vet. Fak. Yemler, Yem Hijyeni ve Teknolojisi Kitabı s:16/264.