Kenetlenme Boyu ve Donatı Çapının Beton-Donatı Aderansına Etkisinin Mafsallı Kiriş Deneyiyle İncelenmesi
Öz
Betonarmenin varlığını borçlu olduğu beton-donatı aderansı konusu, betonarme yapıların kullanılmaya başladığı ilk yıllardan beri bilim insanlarının ilgisini çekmiştir. Bu konuyla alakalı birçok çalışma gerçekleştirilmiştir. Beton-donatı aderansı konusunda birçok çalışma yapılmış olmasına rağmen, aderans olayının karmaşık olması sebebiyle konu tam olarak aydınlatılamamıştır. Bu sebeple, bu çalışmada, farklı donatı çapları (10, 12, 14 mm) ve kenetlenme boyları (100, 150, 200 mm) sabit bir beton sınıfı kullanılarak, beton-donatı aderansı mafsallı kiriş deneyi yardımıyla eğilme altında deneysel olarak incelenmiştir. Deneysel çalışma, toplam 9 adet mafsallı kiriş üzerinde gerçekleştirilmiştir. Deney sonuçları, kenetlenme boyunun ve donatı çapının aderans dayanımını önemli derecede etkilediğini ortaya koymuştur. Aynı kenetlenme boyu için düşük çaplı donatılarda daha yüksek gerilme değerlerine ulaşılmıştır. Ayrıca kenetlenme boyu arttıkça sıyrılmalar azalmış ve aderans dayanımı artmıştır.
Betonarmenin varlığını borçlu olduğu beton-donatı
aderansı konusu, betonarme yapıların kullanılmaya başladığı ilk yıllardan beri
bilim insanlarının ilgisini çekmiştir. Bu konuyla alakalı birçok çalışma
gerçekleştirilmiştir. Beton-donatı aderansı konusunda birçok çalışma yapılmış
olmasına rağmen, aderans olayının karmaşık olması sebebiyle konu tam olarak
aydınlatılamamıştır. Bu sebeple, bu çalışmada, farklı donatı çapları (10, 12,
14 mm) ve kenetlenme boyları (100, 150, 200 mm) sabit bir beton sınıfı
kullanılarak, beton-donatı aderansı mafsallı kiriş deneyi yardımıyla eğilme
altında deneysel olarak incelenmiştir. Deneysel çalışma, toplam 9 adet mafsallı
kiriş üzerinde gerçekleştirilmiştir. Deney sonuçları, kenetlenme boyunun ve
donatı çapının aderans dayanımını önemli derecede etkilediğini ortaya
koymuştur. Aynı kenetlenme boyu için düşük çaplı donatılarda daha yüksek gerilme
değerlerine ulaşılmıştır. Ayrıca kenetlenme boyu arttıkça sıyrılmalar azalmış
ve aderans dayanımı artmıştır.
Kaynakça
- 1. Arda, T.S. (1968). Betonarmede Aderans Konusunda Bir Derleme, 1. Baskı, İ.T.Ü. Matbaası, İstanbul. 2. Arslan, M. E. (2007). Eğilmede Taşıyıcı Hafif Beton-Donatı Aderansının Geleneksel Beton-Donatı Aderansıyla Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, K.T.Ü. Fen Bilimler Enstitüsü 104s. 3. Arslan M. E. and Durmuş, A. (2011). Investigation of bond behavior between lightweight aggregate concrete and steel rebarusing bending test. Computers&concrete, 8(4): 465-472. 4. Ersoy, U. ve Özcebe, G. (2001). Betonarme: Temel İlkeler TS-500-2000 ve Türk Deprem Yönetmeliğine (1998) Göre Hesap, Genişletilmiş Yeni Baskı, Evrim Yayınevi, İstanbul. 5. Dahil, H. (2001). Yüksek Performanslı Beton-Donatı Aderansının Geleneksel Beton-Donatı Aderansıyla Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, K.T.Ü. Fen Bilimler Enstitüsü, 93s. 6. Hüsem, M. ve Durmuş A. (1995). Hafif Beton-Donatı Aderansının Geleneksel Beton Donatı Aderansıyla Karşılaştırılmalı Olarak İncelenmesi, Türkiye İnşaat Mühendisliği XIII. Teknik Kongresi Bildiriler Kitabı, İstanbul, s. 341–354 7. Kankam, C. K. (2004). Bond Strength of Reinforcing Steel Bars Milled From Scrap Metals. Materials and Design, 25: 231-238. 8. MacGregor, J. G. (1997). Reinforced Concrete : Mechanic sand Desing”, Third Edition, Prentice Hall, New Jersey. 9. Yeih, W., Chang, J. J. and Tsai C.L. (2004). Enhancement of the Bond Strength of Epoxy Coated Steel by the Addition of Fly Ash. Cement & Concrete Composites. 26: 310-321. 10. El-Hawary, M. M. (1999). Evaluation of Bond Strength of Epoxy-CoatedBars in ConcreteExposedto Marine Environment. Construction and Building Materials. 13: 357-362. 11. Arel, H. Ş. (2012). Değişik Parametrelerin Beton ile Çelik Donatı Aderansına Etkisi. Doktora Tezi, Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 223s. 12. Benli, A. (2007). Kendiliğinden sıkışan betondaki donatı aderansının deneysel ve sayısal olarak incelenmesi. Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 121s. 13. A. Beycioğlu (2013). Kendiliğinden Yerleşen Betonlarda Beton İle Donatı Aderansı İlişkisinin Araştırılması. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. 14. Guneyisi, E., Gesoglu, M. and Ipek, S. (2013). Effect of steel fiber additionandaspectratio on bond strength of cold-bond edflyash light weight aggregate concretes. Construction and Building Materials. 47: 358-365. 15. Beycioğlu, A., Arslan, M.E., Sallı Bideci, Ö., Bideci A., Emiroğlu, M. (2015). Bond Behavior of Lightweight Concretes Containing Coated Pumice Aggregate: Hinged Beam Approach. Computers and Concrete, 16, 6, 911-920. 16. TS EN 197-1 (2002). Çimento- Bölüm 1: Genel Çimentolar-Bileşim, Özellikler ve Uygunluk Kriterleri, TSE, Ankara. 17. BS 4449:2005+A2:2009 (2009). Steel forthe reinforcement of concrete: Weldablerein forcing steel: Bar, coil and decoiled product, London. 18. TS 500-2000 (2000). Betonarme Yapıların Tasarım ve Yapım Kuralları, TSE, Ankara.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | MBD |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 19 Eylül 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 14 Mart 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 30 Sayı: 2 |