TÜRKİYE’DE YAŞLILARA YÖNELİK SOSYAL POLİTİKALAR ÜZERİNE BİR İNCELEME

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 2, 309 - 334, 31.12.2019

Gülnihal Tuncel , Hasan Uzun

Öz

İnsan yaşamı birbirini takip eden süreçlerden meydana gelmektedir. İnsan dünyaya geldikten sonra zaman içerisinde kişilik kazanır, sosyalleşir, etkileşim içerisinde bulunarak kendini geliştirir ve en sonunda yaşlanarak bu süreci tamamlar. Yaşlılık toplumsal açıdan kabul edilmesi gereken bir kavramdır. Yaşlılık kavramı sadece insanlarda fizyolojik değişimler ortaya çıkaran bir olay olmayıp aynı zamanda toplumun genel yapısını da etkileyen aşamalı bir değişim sürecidir. Yaşlılıkla beraber birtakım sorunlar bireyin kendisinde ve toplumun genelinde ortaya çıkmaya başlar. Bu sorunların ortadan kaldırılması veya en az seviyeye indirilmesi için yaşlılara yönelik uygulanan sosyal politikalar önem kazanmaya başlamıştır. Dünya nüfusu yaşlanmakta olup bu durum Türkiye’yi de etkilemektedir. Türkiye’de yaşlılara yönelik sosyal politika uygulamalarında değişim süreci yaşanmaktadır.
Bu çalışmada Türkiye’de yaşlılara yönelik sosyal politikalar incelenmiştir. Araştırmada ilk olarak kavramsal ve sosyal çerçevede yaşlılık araştırılmış sonra Dünya’da ve Türkiye’de yaşlı nüfusun sayısal yapısı istatiksel verilerden incelenmiş çalışmanın son aşamasında Türkiye’de yaşlılara yönelik sosyal haklar ve politikalar ele alınmış, güncel uygulamalar hakkında bilgiler verilmiştir. Çalışmanın sonucunda Türkiye’de yaşlılara yönelik sosyal politikaların özellikle son on yılda ciddi oranda geliştiği ve toplumdaki yaşlıları kapsayacak seviyeye ulaştığı sonucuna ulaşılmış, geleceğe yönelik önerilerde tavsiyelerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Türkiye

Kaynakça

• Akgün, S., Bakar, C., Budakoğlu, I., İ., (2004). Dünya’da ve Türkiye’de Yaşlı Nüfus Eğilimi, Sorunları ve İyileştirme Önerileri, Türk Geriatri Dergisi, 7(2):ss.105-110.
• Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı (2013). Türkiye’de Yaşlıların Durumu ve Yaşlanma Ulusal Eylem Planı Uygulama Programı. https://www.tatd.org.tr/uploads/tbl_calisma_grubu_belgeleri/5bdc0c422b9e3_tbl_calisma_grubu_belgeleri2018113514.pdf
• Allen S., Beales S., Busolo Detal (2002). State Of The World's Older People,HelpAgeİnternational,1Ağustos2015,http://catalogue.iugm.qc.ca/GEIDEFile/SoTWoPeng.PDF?Archive=191.939.191.911&File=SOTWOPeng_PDF. ss.1-19.
• Altan, Ö., Z., (2007). Sosyal Politika, Anadolu Üniversitesi Yay., Yayın No:1477, Eskişehir.
• Arslan, H., ve Bölükbaş, N., (2003). Huzur Evinde Kalan Yaşlıların Psikososyal Yönlerinin İncelenmesi. Düşünen Adam; 16(4).ss.235-239.
• Arun Ö., ve Çakıroğlu Çevik A., (2013). Quality Of Life İn An Ageing Society A Comparative Analysis Of Age Cohorts İn Turkey, Zeitschriftfür Gerontologieund Geriatrie, Vol. 46, No.8, ss.734–739.
• Berber Metin (2006). İktisadi Büyüme ve Kalkınma, Derya Kitabevi, Trabzon.
• Bloom E., David Canning, David And Finlay, E., Jocelyn (2008). Population Aging And Economic Growth İn Asia, PGDA Working Papers, 4008, September, ss.1-38.
• Bloom E., David Canning, David-Fink, Günther (2011). Implications Of Population Aging For Economic Growth, Program On The Global Demography Of Aging Working Paper Series, No: 64, January, ss.1-39.
• Canatan, A., (2008).Sosyal Yönleriyle Yaşlılık, Palme Yayıncılık.
• Dönümcü, S., (2006). Yaşlı ve Sosyal Hizmetler, Türk Fiz. Tıp Rehab. Derg, 52 (Özel Ek A), ss.42-46.