SOSYAL YENİLİKÇİLİK DÜZEYLERİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLERİN BELİRLENMESİ: FIRAT ÜNİVERSİTESİ ÖRNEKLEMİ

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 2, 59 - 80, 17.12.2020

Fatma Çetintaş Mehmet Karahan

Öz

Sosyal yenilikçilik, bir sosyal probleme daha etkili, verimli, sürdürülebilir yeni bir çözüm bulmak, var olan çözümlerden yola çıkılarak bireylerden ziyade öncelikle toplum geneli için değer oluşturmak, finansal, ekonomik, sosyal ve çevreyle ilgili konularda sorunlara çözüm üretmektir. Dünyada yaşamı sürdürülebilir yapmak için; kültürel, ekonomik, çevresel, sosyal konulara odaklanan ve bunlarla ilgili sorunları toplumun çıkarlarını ön planda tutarak yeni metotlarla çözmektir. Bu bağlamda yapılan bu çalışmada, üniversite öğrencilerinin sosyal yenilikçilik düzeylerini etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla Elazığ Fırat Üniversitesinde öğrenim görmekte olan öğrencilerden 405 kişilik örneklem gruba yüz yüze bir anket uygulaması yapılmıştır.
Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre öğrencilerin sosyal yenilikçilik seviyesi beş üzerinden ortalama 3,62 puan aldıkları, yani oldukça iyi seviyede oldukları yorumu yapılmıştır. Araştırmaya katılan bayan öğrencilerin sosyal yenilikçilik düzeyinin erkeklere göre daha iyi olduğu, sosyal yenilikçilikle ilgili faaliyet ve etkinliklere katılanların, konuyla ilgili herhangi bir ders veya kurs alanların, sosyal yenilikçilik farkındalık düzeylerinin daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, öğrencilerin toplumun yaşam kalitesini iyileştirmek için sosyal içerikli yeni ürünler geliştirmek istedikleri, sosyal dayanışma ve katılımı artırmanın yollarının aranması gerektiği fikrine katıldıkları belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal yenilikçilik, sosyal değişim, yenilikçilik düzeyi

Kaynakça

• AKSAY, K. (2011). Yenilikçilik Kültürünün Örgütsel Yenilikçilik Üzerine Etkisi: Konya İlinde Faaliyet Gösteren Özel Hastanelerde Bir Uygulama, Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Konya.
• BALTA, M.E., Darlington, C., Smith, S.L. and Cornelius, N (2012). Entrepreneurial Orientation and Social Innovation Practices in Social Enterprises: The Rhetoric and Reality Entrepreneurial Orientation and Social Innovation Practices in Social Enterprises: The Rhetoric and Reality. International Journal of Business and Social Science, Volume 3, Issue 17, pp.24-32.
• CAJAİBA-SANTANA, G. (2014). “Social innovation: Moving the field forward. A conceptual framework”, Technological Forecasting and Social Change, Vol. 82, pp.42-51.
• CHUERİ, L and ARAUJO, R (2018). How Socıal Innovatıon Projects Are Managed? Answers From A Lıterature Revıew. European Public & Social Innovation Review Volume 3, Issue 2.
• ERBİL, C. (2017). Piramidin Altı (Bottom of the Pyramid) Stratejisinin Sosyal İnovasyon Süreci ile Eyleme Dönüştürülmesi: Bir Durum Çalışması, İşletme Araştırmaları Dergisi, Cilt 9, Sayı 1, s.307-338.
• EREN, Hakan (2010). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Yenilikçilik Kapasitelerinin Teknolojik Yenilikçilik Eğilimlerine Etkisini Ölçmeye Yönelik Bir Model Önerisi, Doktora Tezi, Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• JALI, M.N., ABAS, Z. and ARİFFİN, A.S. (2016). Social Innovation and Knowledge Resource: A Conceptual Understanding. Journal of Business and Economics, Volume 7, No 9, pp.1572-1579.
• KAZANÇOĞLU, İ ve Dirsehan, T (2016). Sosyal İnovasyon İle Sakin Şehirlerarasındaki İlişkinin Sosyal Girişimciler Açısından İncelenmesi: Seferihisar Örneği, Ege Stratejik Araştırmalar Dergisi, Cilt 7, s.135-161.
• ÖZDEMİR, F. ve AR, İ.M, (2015). Sosyal Yenilik Üzerine Bir Alan Araştırması, Girişimcilik ve İnovasyon Yönetimi Dergisi, Cilt 4, Sayı 1, s.17-43.
• ÖZMETE, E. ve AKGÜL GÖK, F. (2015). Sürdürülebilir Kalkınma İçin Sosyal İnovasyon ve Sosyal Hizmet İlişkisinin Değerlendirilmesi, Toplum ve Sosyal Hizmet, Cilt 26, Sayı 2, s.127-143.
• SEÇKİN HALAÇ, D., EREN, H. ve BULUT, Ç. (2014). Sosyal Yenilikçilik: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması, H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 32, Sayı 1, s.165-190.
• TATAR, Ş.B ve ARSLAN, M. (2017). Sosyal İnovasyon Kavramı: Bir Literatür Taraması, International Journal of Academic Value Studies, Cilt: 3, Sayı: 12, s.321-338.
• TOPSAKAL, Y ve YÜZBAŞIOĞLU, N (2018). Turizm İşletmelerinin Özelliklerine Göre Sosyal İnovasyon Algı Farkları, Turizm Zekası Ve Akıllı Dergisi, Cilt 1, Sayı 1, s.27-46.
• TOPSAKAL, Y ve YÜZBAŞIOĞLU, N, (2017). Sosyal İnovasyon Kavramsal Model Önerisi, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, Cilt 13, Sayı 3, s.565-576.
• YAVUZASLAN, Kıymet, (2017). Brexit Yol Ayrımında Avrupa Birliği Sosyal Bütünleşme Çabalarına İnovatif Bir Yaklaşım: Sosyal İnovasyon, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 19, Sayı: 1, s.225-250.
• YEŞİLKAYA, M ve YILDIZ, T, (2018). Özgeci Davranış Ekseninde Sosyal İnovasyon Eğiliminin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma, Girişimcilik İnovasyon ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, C:2, S:4, s.81-97.