There is criticism inherent in orientalist studies. When it comes to the science of hadith, as one of the Islamic sciences, this can be the subject of both the document and the text. Discourses and determinations on the reliability of hadiths in the negative sense produ-ced by orientalists, who are known for their research on the isnad system, especially in the field of hadith, took a further step with the common narrator theory of Joseph Schacht (d. 1969) in the following period. Examining the subject through Schacht's work The Origins of Muhammadan Jurisprudence and evaluating the justified scholarly criticisms to which he was addressed will be stimulating on the subject, which occupies an important place in orientalist hadith studies. In the same vein, Juynboll, who tried to develop and strengthen the theory, also accepted the narrations of partially shared narra-tors as historical. Although such claims have the benefit of providing information about the adventure of the narrations in question, they will be described as a generalizing and prejudiced approach unless they are proven and based on narrations that are considered authentic. In addition, the common narrator theory will be seen as a concept suitable for developing through a comprehensive analysis and comparison method and assuming a positive function.
Oryantalistik çalışmaların kendine has doğasında tenkit vardır. Bu, İslamî ilimlerden biri olarak hadis ilmi sözkonusu olduğunda gerek sened ve gerekse metin için konu edilebilir. Özellikle hadis alanında isnad sistemi üzerindeki araştırmalarıyla bilinen oryantalistler ta-rafından üretilen menfi anlamda hadislerin güvenilirliği üzerindeki söylem ve tespitler, takip eden dönemde Joseph Schacht’ın (ö. 1969) müşterek râvi teorisi ile daha ileri bir aşama kat etmiştir. Schacht’ın, The Origins of Muhammadan Jurisprudence adlı eseri üzerinden konunun incelenmesi ve muhatap olduğu haklı ilimî tenkitlerin de değerlendi-rilmesi oryantalist hadis çalışmalarında önemli bir yer işgal eden konu hakkında ufuk açıcı olacaktır. Aynı minvalde teoriyi geliştirip güçlendirmeye çalışan Juynboll da kısmî müşterek ravilerin rivayetlerini tarihî kabul etmiştir. Mevzû rivayetlerin serüveni hakkında bilgi vermek gibi bir fayda barındırmakla birlikte bu tür iddialar, ispat edilmediği ve sahih kabul edilen rivayetler üzerinden işletilmediği takdirde genellemeci ve önyargılı bir yaklaşım olarak nitelenecektir. Ayrıca müşterek râvi teorisi kapsamlı bir tahlil ve muka-yese yöntemi yoluyla geliştirilmeye müspet bir işlev üstlenmeye uygun bir kavram olarak görülecektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hadis |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 4 Mayıs 2024 |
Kabul Tarihi | 24 Haziran 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 4 Sayı: 1 |