Farklı Türdeki Ortaöğretim Kurumlarında Okuyan Öğrencilerin Beden Eğitimi ve Spor Dersine Yönelik Tutumlarının İncelenmesi

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 1, 27 - 39, 23.03.2020

Levent Aras , Mehmet Bülent Asma

https://doi.org/10.31680/gaunjss.685547

Cited By: 6

Öz

Bu araştırma, ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi ve spor dersine yönelik tutumlarının incelenmesi, ortaöğretim öğrencilerinin kişisel bilgi ve özelliklerine göre beden eğitimi ve spor dersine yönelik tutumları arasındaki farklılıkların belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma grubunu, 2018-2019 eğitim öğretim yılında Van iline bağlı İpekyolu, Tuşba ve Edremit ilçelerinde bulunan 10 ortaöğretim kurumunda öğrenim gören toplam 1300 öğrenci oluşturmaktadır. Öğrenciler 9.10.11. ve 12. sınıflardan rastgele yöntemle seçilmiştir Araştırmada veri toplama aracı olarak iki bölümden oluşan anket formu uygulanmıştır. Anket formunun birinci bölümü, öğrencilerin kişisel bilgi ve özellikleri hakkındaki sorulardan; ikinci bölümü ise beden eğitimi ve spor dersi tutum ölçeğinden oluşmaktadır. Verilerin istatistiksel analizi SPSS 22.0 paket programı ile yapılmıştır. Anket formunda yer alan değişkenlerin ve tutum ölçeğinin normal dağılım gösterip göstermedikleri Shapiro-Wilk Testi ve Kolmogorov-Smirnov Testi ile analiz edilmiştir. Verilerin analizi için ikili karşılaştırmalarda Mann-Whitney U Testi, çoklu karşılaştırmalarda ise Kruskal-Wallis Varyans Analizi kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi 0,05 olarak belirlenmiştir. Çoklu karşılaştırmalarda sonuçların anlamlı çıktığı durumlarda Games-Howell post hoc analizinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda: Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi ve spor dersine ilişkin tutumlarının olumlu olduğu görülmüştür. Ortaöğretim öğrencilerinin gördükleri okulda spor salonu olma durumuna, fiziksel görünümleri hakkında düşüncelerine, kız ve erkek öğrencilerin beden eğitimi ve spor dersine birlikte katılmalarından rahatsız olma durumuna, öğrencilerin kendilerini sportif anlamda başarılı bulma durumuna, sportif etkinliklere katılım konusunda anne ve babalarının destekleme durumuna göre öğrencilerin beden eğitimi ve spor dersine ilişkin tutumları arasında istatistiksel açıdan fark bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

ortaöğretim öğrencileri, ortaöğretim kurumları, beden eğitimi ve spor, tutum

Kaynakça

• Tutar, H. (2016). Sosyal psikoloji, kavramlar ve kuramlar. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Morgan, C. T. (1975). Introduction to psychology. New York: McGraw-Hill Companies.
• Taşdemir, M. (2000). Eğitimde planlama ve değerlendirme. Ankara: Ocak Yayınları.
• Güllü, M. (2007). Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi dersine ilişkin tutumlarının araştırılması. Ankara Gazi Üniversitesi: Yayımlanmış Doktora Tezi.
• Yetim, A. ve Göktaş, Z. (2000). Gençliğin spora yönlendirilmesinde beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin rolü ve önemi. II. Ulusal Öğretmen Yetiştirme Sempozyumu, 10-12 Mayıs 2000, Çanakkale.
• Orhan, R. (2017). Türkiye’deki ortaokul öğrencilerinin okullardaki açık ve kapalı spor alanlarına ilişkin dağılımlarının incelenmesi. İnternational Journal of Cultural and Social Studies, 3, 155-163.
• Mamak, H. (2010). 8 yıllık kesintisiz ilköğretim okullarında beden eğitimi ve spor dersinin uygulanırlığı ve amaçlarına ulaşma düzeyi. Ankara Gazi Üniversitesi: Yayımlanmış doktora tezi.
• Larson, C. A. (1970). Curriculum foundation and standarts for physical education. New Jersey: Englewood Cliffs.
• Orlick, T. D. (1974). Sport participation: A process of shaping behavior, Human Factors, 16, 558-561 . Özkan, R. (2011). Genel lise ve imam hatip lisesi öğrencilerinin beden eğitimi ve spor dersine ilişkin tutumlarının karşılaştırılması. Ankara Gazi Üniversitesi: Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi.
• Pehlivan, Z. (2009). Spora katılan çocuklara yönelik ailelerin beklentileri, çocuklarda gözlenen davranış değişimleri ve spora katılımın önündeki engeller. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi,7, 69-76.
• Göde, O. (1993). İmam hatip liselerinde beden eğitimi dersi ve karşılaşılan sorunlar. Eğitim Kurumlarında Beden Eğitimi ve Spor II: Ulusal Sempozyumu, 16-18 Aralık 1993. Manisa.
• Demir, C. ve Demir, N. (2006). Bireylerin boş zaman faaliyetlerine katılmalarını etkileyen faktörler ile cinsiyet arasındaki ilişki: Lisans öğrencilerine yönelik bir uygulama. Ege Academic Rewiew, 6, 36-51.
• Doğanay, H., Arslan, A., Kırık, A. M. ve Çetinkaya, A. (2015). Lise Öğrencilerinde Spor Yapma ve Özgüven İlişkisi. Uluslararası Hakemli Akademik Spor, Sağlık ve Tıp Bilimleri Dergisi, 17, 130-149.
• Özbek, S., Yoncalık Taşbilen, M. ve Alıncak, F. (2017). Sporcu ve sedanter lise öğrencilerinin özgüven düzeylerinin karşılaştırılması. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 3, 46-54.
• Kılıç, M. (2015). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal görünüş kaygıları ile benlik saygıları ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Konya Selçuk Üniversitesi: Yayımlanmış yüksek lisans tezi.
• Eriş, Y. ve İkiz, F. E. (2013). Ergenlerin benlik saygısı ve sosyal kaygı düzeyleri arasındaki ilişki ve kişisel değişkenlerin etkileri. Turkish Studies, 8, 179-193.
• Erözkan, A. (2004). Üniversite öğrencilerinin reddedilme duyarlılıkları ile sosyal kaygı düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. 13. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi. Malatya.