Digital Gaming Addiction and Awareness Levels Regarding Digital Gaming Addiction of Athletes and E-sports Players

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 4, 364 - 384, 14.12.2020

Hasan Ceyhun Can Gönül Tekkurşun Demir

https://doi.org/10.31680/gaunjss.770600

Cited By: 6

Öz

Lately the issue of digital gaming addiction has arisen due to the widespread of digitalization. In this context, this study aims to evaluate the digital gaming addiction and the awareness levels regarding digital gaming addiction in athletes and e-sports players. In this research, relational screening was used as the research method. 80 e-sports players who play an e-sport game at least 30 minutes a day and 61 athletes who train at least 2 times a week participated in the study. As data collection tools, we used Gaming Addiction Scale (GAS), which was adapted to Turkish by Akın, Usta, Başa and Özçelik (2016) and Awareness of Digital Game Addiction Scale (ADGAS) which was developed by Demir and Cicioğlu (2020). Pearson Spearman Correlation, Mann-Whitney U Test and Kruskal-Wallis Test were utilized to analyze the obtained data. The study finds highly significant negative correlation between GAS and ADGAS scores. Digital gaming addiction scores demonstrate significant difference in favor of male e-sports players. The study shows medium level positive significant correlation between the ages of the athletes and GAS scores while demonstrating medium level negative significant correlation regarding age and ADGAS scores. The study does not find any significant difference in terms of having harmful habits and GAS and ADGAS scores. Findings demonstrate significant difference between daily gaming time and GAS and ADGAS scores. The study concludes that e-sports players have higher level of gaming addiction along with higher awareness regarding gaming addiction in comparison to athletes.

Anahtar Kelimeler

sports, athlete, e-sports, digital gaming addiction, Awareness Regarding Digital Gaming Addiction

Sporcuların ve E-spor Oyuncularının Dijital Oyun Bağımlılığı ve Dijital Oyun Bağımlılığına İlişkin Farkındalık Düzeyleri

Öz

Günümüzde dijitalleşmenin yaygınlaşması sonucu dijital oyun bağımlılığı sorunu baş göstermiştir. Bu bağlamda araştırmada sporcuların ve e-spor oyuncularının dijital oyun bağımlılığı ve dijital oyun bağımlılığına ilişkin farkındalık düzeyinin incelenmesini amaçlamıştır. Araştırmada tarama modelinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmaya günde en az 30 dakika bir e-spor oyununu oynayan ve haftada en az 2 gün spor yapan 61 sporcu, 80 e-spor oyuncusu katılmıştır. Veri toplama aracı olarak, Akın, Usta, Başa ve Özçelik’in (2016) Türkçeye uyarladığı Oyun Bağımlılığı Ölçeği (OBÖ) ile Demir ve Cicioğlu’nun (2020) geliştirdiği Dijital Oyun Bağımlılığına İlişkin Farkındalık Ölçeği (DOBİFÖ) kullanılmıştır. Verilerin analizinde Pearson Spearman Korelasyon, Mann-Whitney U Testi, Kruskal-Wallis Testinden yararlanılmıştır. OBÖ ve DÖBİFÖ puanları arasında negatif yönde yüksek düzeyde anlamlı ilişki saptanmıştır. Dijital oyun bağımlılığı puanının erkek e-spor oyuncularının lehine anlamlı farklılık gösterdiği saptanmıştır. Sporcuların yaşı ile OBÖ arasında pozitif yönde orta düzeyde, DÖBİFÖ puanı arasında negatif yönde orta düzeyde anlamlı ilişki bulunmuştur. Zararlı alışkanlığa sahip olma durumuna göre OBÖ ve DOBİFÖ arasında anlamlı farklılık saptanmamıştır. Katılımcıların günlük dijital oyun oynama süresi ile OBÖ ve DOBİFÖ puanları arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda, e-spor oyuncularının sporculara göre yüksek düzeyde oyun bağımlılığına sahip olduğu ve oyun bağımlılığına ilişkin farkındalıklarının sporculardan daha yüksek olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

spor, sporcu, e-spor, Dijital Oyun Bağımlılığı, dijital oyun bağımlılığına ilişkin farkındalık

Kaynakça

• Akın, A., Usta, F., Başa, E., & Özçelik, B., (2016). Oyun Bağımlılığı Ölçeği’nin Türkçeye Uyarlanması, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 20(1), 223-232.
• Arslan, A. (2019). Ortaöğretim Öğrencilerinin Dijital Bağımlılık Düzeylerinin Çeşitli Değişkenleraçısından İncelenmesi: Sivas İli Örneği. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(2), 63-80. Doi://Dx.Doi.Org/10.30855/Gjes.2019.05.02.004
• Arslan, A., Kırık, A. M., Karaman, M., & Çetinkaya, A. (2015). Lise ve Üniversite Öğrencilerinde Dijital Bağımlılık. İletişim ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 8, 34-58.
• Aydoğdu Karaaslan, İ. (2015). Dijital Oyunlar ve Dijital Şiddet Farkındalığı: Ebeveyn ve Çocuklar Üzerinde Yapılan Karşılaştırmalı Bir Analiz. Journal Of International Social Research, 8(36).
• Ayhan, B., & Çavuş, S. (2014). Computer Game Addıctıon: A Fıeld Study On Adolescents, 12. International Symposium Communication İn The Millennium. 15-18 June, Eskişehir, Ss. 197-208.
• Ayhan, B., & Çavuş, S. (2015). Online Game Addiction Among High School Students. C. Daba-Buzoianu & H. Arslan (Dü) İçinde, Contextual Approaches İn Communication, (85-93). Frankfurt: Peterlang Academic Research.
• Ayhan, B., & Köseliören, M. (2019). İnternet, Online Oyun ve Bağımlılık. Online Journal Of Technology Addiction And Cyberbullying, 6(1), 1-30.
• Bhagat, S., Jeong, E. J., & Kim, D. J. (2020). The Role Of Individuals’ Need For Online Social Interactions And Interpersonal Incompetence İn Digital Game Addiction. International Journal Of Human–Computer Interaction, 36(5), 449-463.
• Bozkurt, T. M., Dursun, M., & Arı, Ç. (2019). Examination Of Attitudes Of Students Of Sports Sciences Towards Digital Game Play. Journal Of Human Sciences, 16(4), 1217-1227.
• Brown, K. W., Ryan, R. M., & Creswell, J. D. (2007). Mindfulness: Theoretical foundations and evidence for its salutary effects. Psychological Inquiry, 18(4), 211- 237. Doi: 10.1037/0022-3514.84.4.822.
• Can, H. C., & Tozoğlu, E. (2019). Üniversite Öğrencilerinin İnternet Bağımlılık Düzeylerinin Spor ve Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Spor Eğitim Dergisi, 3(3), 102-118.
• Campbell, W. G. (2003). Addiction: A Disease Of Volition Caused By Cognitive İmpairment. The Canadian Journal Of Psychiatry, 48(10), 669-674.
• Cihan, BB., & Ilgar, EA. (2019). Dijital Spor Oyunlarının Sporcular Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi: Fenomenolojik Bir Çözümleme. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 4(1), 171-189.
• Çavuş, S., Ayhan, B., & Tuncer, M. (2016). Bilgisayar Oyunları ve Bağımlılık: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Alan Araştırması. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, (43).
• Çay, E. (2018). Ergenlerde internet bağımlılığının sosyal duygusal sağlık ve bilinçli farkındalık düzeylerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi. https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Demir, G. T., & Cicioğlu, H. İ. (2020). Dijital Oyun Bağımlılığına İlişkin Farkındalık Ölçeği (Dobifö): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Avrasya Spor Bilimleri Ve Eğitim Dergisi, 2(1), 1-17.
• Demir, G. T., & Bozkurt, T. M. (2019). Dijital oyun oynama tutumu ölçeği (DOOTÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(1), 1-18.
• Demir, G. T., & Hazar, Z. (2018). Dijital Oyun Oynama Motivasyonu Ölçeği (Doomö): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Journal Of Physical Education & Sports Science/Beden Egitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 12(2).
• Dönmez, Ş. (2018). Çevrimiçi Oyun Bağımlılığının Bilinçli Farkındalık ve Yaşam Doyumu ile İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi. https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Ekinci, N. E., Yalçın, İ., & Soyer, F. (2017). Digital Game Addiction Level Of High School Students İn Turkey. Acta Kinesologica, 11(2), 98-103.
• Frölich, J., Lehmkuhl, G., Orawa, H., Bromba, M., Wolf, K., & Görtz-Dorten, A. (2016). Computer game misuse and addiction of adolescents in a clinically referred study sample. Computers in Human Behavior, 55, 9-15.
• Gökşen, C. (2014). Oyunların Çocukların Gelişimine Katkıları ve Gaziantep Çocuk Oyunları. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 52, 229–259.
• Güvendi, B., Tekkurşun Demir, G., & Keskin, B. (2019). Ortaokul Öğrencilerinde Dijital Oyun Bağımlılığı ve Saldırganlık. Opus Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 11 (18), 1194-1217. Doı: 10.26466/Opus.547092
• Güvenli İnternet Merkezi [GİM], (2019). Dijital Oyunlar Raporu. Https://Www.Gunliweb.Org.Tr/ Adresinden 29.06.2020 Tarihinde Erişilmiştir.
• Hauge, M. R., & Gentile, D. A. (2003, April). Video Game Addiction Among Adolescents: Associations With Academic Performance And Aggression. Poster Presented At Society For Research İn Child Delopment Conferance, Tampa, FL
• Hazar, Z., Demir, G.,Namlı, S., & Türkeli, A. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Dijital Oyun Bağımlılığı ve Fiziksel Aktivite Düzeyleri Arasındaki İlşkinin İncelenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(3), 320-332.
• Hazar, Z., Tekkurşun, D. G., & Dalkıran, H. (2017). Ortaokul öğrencilerinin geleneksel oyun ve dijital oyun algılarının incelenmesi: Karşılaştırmalı metafor çalışması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 15(4), 179-190.
• Hellman, M., Schoenmakers, T. M., Nordstrom, B. R., & van Holst, R. J. (2013). Is there such a thing as online video game addiction? A cross-disciplinary review. Addiction Research & Theory, 21(2), 102-112.
• Hsu, T.Y., & Chiou, G.F. (2011). Preservice Teachers' Awareness Of Digital Game-Supported Learning. In M. Koehler & P. Mishra (Eds.), Proceedings Of SITE 2011--Society For Information Technology & Teacher Education International Conference (Pp. 2135-2141).
• Huizinga, J. (2018). Homo Ludens/Oyunun Kültürel İşlevi Üzerine Bir İnceleme. Çev. İ. Mutlu, İstanbul: Dorlion.
• Hundley, H. L., & Shyles, L. (2010). US Teenagers’ Perceptions And Awareness Of Digital Technology: A Focus Group Approach. New Media & Society, 12(3), 417-433.
• Irmak, A. Y., & Erdoğan, S. (2016). Ergen ve Genç Erişkinlerde Dijital Oyun Bağımlılığı: Güncel Bir Bakış. Türk Psikiyatri Dergisi, 27(2), 128-137.
• İlhan, E. L., & Esentürk, O. K. (2015). Zihinsel Engelli Bireylerde Sporun Etkilerine Yönelik Farkındalık Ölçeği (ZEBSEYFÖ) Geliştirme Çalışması. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(1), 19-36.
• Jordan, A., Trentacoste, N., Henderson, V., Manganello, J., & Fishbein, M. (2007). Measuring the time teens spend with media: Challenges and opportunities. Media Psychology, 9(1), 19-41.
• Karademir Coşkun, T., & Filiz, O. (2019). Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Dijital Oyun Bağımlılığına Yönelik Farkındalıkları. Addicta: The Turkish Journal On Addictions, 6, 239−267. Http://Dx.Doi.Org/10.15805/Addicta.2019.6.2.0036
• Karasar, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel.
• Kelley A., & Berridge K. (2002). The neuroscience of natural rewards: Relevance to addictive drugs. The Journal of Neuroscience, 22: 3306–2211.
• Keskin, B. (2019). Ortaokul Öğrencilerinin Dijital Oyun Bağımlılığı ile Psikolojik Sağlamlık ve Bilinçli Farkındalık Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Kılıç, M. A. (2020). 15-18 Yaş Arası Okul Sporlarına Katılan Öğrencilerin Dijital Oyun Bağımlılığı ile Sosyal ve Duygusal Yalnızlık Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Kibar, Ö. H. (2019, Haziran). ‘'Farkındayız'’ Projesi 40 Bin Gence Ulaştı. Anadolu Haber Ajansı. Www.Aa.Com.Tr Adresinden 27.06.2020 Tarihinde Erişilmiştir.
• Kim, E. J., Namkoong, K., Ku, T., & Kim, S. J. (2008). The Relationship Between Online Game Addiction And Aggresion, Self-Control And Narcissistic Personality Traits. European Psychiatry, 23, 212-218.
• Kneer, J., Rieger, D., Ivory, J.D., & Ferguson, C. (2014). Awareness Of Risk Factors For Digital Game Addiction: Interviewing Players And Counselors. Int J Ment Health Addiction 12, 585–599. Https://Doi.Org/10.1007/S11469-014-9489-Y
• Lin, Y. H., & Hou, H. T. (2015). Exploring Young Children’s Performance On And Acceptance Of An Educational Scenario-Based Digital Game For Teaching Route-Planning Strategies: A Case Study. Interactive Learning Environments, 1-14.
• Marsh, J., Plowman, L., Yamada-Rice, D., Bishop, J., & Scott, F. (2016) Digital Play: A New Classification. Early Years, 36(3), 242-253, Doi: 10.1080/09575146.2016.1167675.
• Mustafaoğlu, R., & Yasacı, Z., (2018). Dijital Oyun Oynamanın Çocukların Ruhsal ve Fiziksel Sağlığı Üzerine Olumsuz Etkileri. Bağımlılık Dergisi, No.3, 51-58.
• Mustola, M., Koivula, M., Turja, L., & Laakso M.L., (2016) Reconsidering Passivity And Activity İn Children’ S Digital Play. New Media Society. Doi:10.1177/1461444816661550.
• Müller, K. W., Janikian, M., Dreier, M., Wölfling, K., Beutel, M. E., Tzavara, C. & Tsitsika, A. (2015). Regular gaming behavior and internet gaming disorder in European adolescents: results from a cross-national representative survey of prevalence, predictors, and psychopathological correlates. European Child & Adolescent Psychiatry, 24(5), 565-574.
• Namlı, S., & Demir, G. T. (2020). The Relationship between Attitudes towards Digital Gaming and Sports. Turkish Online Journal of Educational Technology-TOJET, 19(1), 40-52.
• Sağlam, M., & Topsümer, F. (2019). “Üniversite Öğrencilerinin Dijital Oyun Oynama Nedenlerine İlişkin Nitel Bir Çalışma”. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (AKİL) Aralık (32), S. 485-504
• Sağlık Bakanlığı, (2018). Dijital Oyun Bağımlılığı Çalıştayı, Sonuç Raporu. Www.Gunliweb.Org.Tr Adresinden 30.06.2020 Tarihinde Erişilmiştir.
• Shaw, M., & Black, D. W. (2008). Internet Addiction: Definition, Assessment, Epidemiology, And Clinical Management. CNS Drugs, 22(5), 353-365.
• Spekman, M. L., Konijn, E. A., Roelofsma, P. H., & Griffiths, M. D. (2013). Gaming addiction, definition and measurement: A large-scale empirical study. Computers in Human Behavior, 29(6), 2150-2155.
• Sürmelioğlu, Ö.G.Y., & Seferoğlu, S.S. (2019). Yükseköğretim Öğrencilerinin Dijital Ayakizi Farkındalık ve Yaşantılarının İncelenmesi. World Journal on Educational Technology: Current Issues, 11(1), 48-64.
• Şehidoğlu, Z. (2014). 15-17 yaş grubu ergenlerde bilinçli farkındalık düzeyi ile problemli internet kullanımı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Tarhan, N., & Nurmedov, S. (2011). Bağımlılık: Sanal Ya Gerçek. İstanbul: Timaş Yayınları.
• Ünübol, H., Koç, A. Ş., Sayar, G. H., Stavropoulos, V., Kircaburun, K., & Griffiths, M. D. (2020). Measurement, profiles, prevalence, and psychological risk factors of problematic gaming among the Turkish community: a large-scale national study. International Journal of Mental Health and Addiction, 1-21.
• van Rooij, A.J. (2011). Online Video Game Addiction: Exploring a New Phenomenon. Erasmus University Rotterdam. Retrieved from http://hdl.handle.net/1765/23381
• van Rooij, A. J., Kuss, D. J., Griffiths, M. D., Shorter, G. W., Schoenmakers, T. M., & Van De Mheen, D. (2014). The (co-) occurrence of problematic video gaming, substance use, and psychosocial problems in adolescents. Journal of behavioral addictions, 3(3), 157-165.
• Yalçın Irmak, A., & Erdoğan, S. (2016). Ergen ve Genç Erişkinlerde Dijital Oyun Bağımlılığı: Güncel Bir Bakış, Türk Psikiyatri Dergisi: 27, 128-137. Http://Www.Turkpsikiyatri.Com/PDF/ C27S2/07.Pdf
• Yaşar, S. K. (2019). Ortaokul Öğrencilerinin Gözünden Dijital Oyun ve Dijital Oyun Bağımlılığı: Kocaeli İli Örneği. Yüksek Lisans Tezi. https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Young, K. S. (2009). Understanding Online Gaming Addiction And Treatment İssues For Adolescents. The American Journal Of Family Therapy, 37(5), 355- 372.
• Walther, B., Morgenstern, M., & Hanewinkel, R. (2012). Co-occurrence of addictive behaviours: Personality factors related to substance use, gambling and computer gaming. European Addiction Research, 18(4), 167-174. doi: 10.1159/000335662