Üniversite Akademik ve İdari Personellerinin Pedometre Bazlı Fiziksel Aktivite Düzeylerinin İncelenmesi

Yıl 2023, Cilt: 8 Sayı: 2, 147 - 158, 25.06.2023

Ferdi Gül Fikret Alıncak Mustafa Özdal Mehmet Vural

https://doi.org/10.31680/gaunjss.1286532

Öz

Bu çalışmanın amacı üniversite akademik ve idari personellerinin pedometre bazlı fiziksel aktivite düzeylerinin incelenmesidir. Çalışmaya 29 akademik 31 idari personel olmak üzere toplamda 60 kişi gönüllü olarak katılmıştır. Katılımcıların fiziksel aktivite seviyelerini ölçmek için objektif yöntem olan pedometre ile birlikte anket yöntemi kullanılmıştır. Pedometre ile katılımcıların 7 günlük adım sayısı, mesafe ve kalori değerleri belirlenmiştir. Anket yöntemiyle ise 1 haftalık toplam-MET skorları tespit edilmiştir. Verilerin istatistiksel işlemleri için SPSS 22.0 (SPSS Inc., Chicago, Illinois, ABD) programı kullanılmıştır. Normallik sınaması için Kolmogorov-Smirnov testi yapıldı. İkili grup karşılaştırmalarında ise Independent Sample T testi kullanıldı. Gruplar arası farkların analizi için ise One Way Anova ve LSD testleri yapıldı. İstatiksel analiz sonucunda akademik ve idari personel düzeyine göre toplam MET değerlerine bakıldığında ise akademik personel lehine anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0.05). Katılımcıların medeni durumuna göre bekâr olan grubun daha aktif olduğu belirlenmiştir (p<0.05). Görev süresi 1-5 yıl ile 16-20 yıl olan katılımcıların kalori değerlerinin daha yüksek olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Akademik personel grubunda 5 kişi inaktif, 12 kişi minimal aktif ve 12 kişide çok aktif olarak belirlenmiştir. İdari personel grubunda 16 kişi inaktif, 12 kişi minimal aktif ve 3 kişide çok aktif olarak belirlenmiştir. Yaş durumu, düzenli spor yapma durumuna göre toplam MET, adım sayısı kalori ve mesafe değerlerinde ise gruplar arasında anlamlı farklılık bulunamamıştır (p>0,05). Sonuç olarak akademik ve idari personellerin fiziksel aktivite düzeylerine bakıldığında idari personel grubunun fiziksel aktivite düzeylerinin düşük olduğu tespit edilmiştir. İdari personellerin inaktif olması akademik personellere göre çalışma şeklinin daha yoğun ve fiziksel aktivite hakkında yetersiz bilgi sahibi olmalarından kaynaklandığı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Pedometre, fiziksel aktivite, kalori, adım sayısı

Destekleyen Kurum

Gaziantep Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi

Proje Numarası

BSY.YLT.22.01

Teşekkür

Gaziantep Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi’ne ve bütün çalışanlarına BSY.YLT.22.01 kodlu bilimsel araştırma projesi ile bu yüksek lisans tez çalışmasını destekledikleri için teşekkür ederim.

Kaynakça

• Brıttenham SW. (2002). An Analysis of the Relationship Between Physical Activity Level and Physical Fitness/ Health Related Variables for First Through Fifth Grade Students. The Degree of Doctor of Education, University of Northern Colorado, Proquest Online Veri Tabanı UMI No: 3059976.
• Buell JL. (1999). Effect of physical activity on bone mineral accretion in adolescent females: A four-year longitudinal study. The Ohio State University.
• Çelik F. (2022). Masa Başı Çalışanlarda Fiziksel Aktivitenin Kas İskelet Sistemi Rahatsızlıklarına Etkisi: Bir Üniversite Örneği. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 69 sayfa, Aydın.
• Deniz M. (2011). Yetişkinlerde Fiziksel Aktivite Düzeyi İle Sosyoekonomik Durum Arasındaki İlişkinin Araştırılması. Uludağ Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 69 sayfa, Bursa.
• Garber CE. (1997). The benefits of physical activity on coronary heart disease and coronary heart disease risk factors in women. Women's Health Issues, 7(1), 17-23.
• Güler F. (2020). Antalya İl Sağlık Müdürlüğü Çalışanlarının Fiziksel Aktivite Düzeyleri Ve Duygu Durumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Rekreasyon Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 77 sayfa, Antalya.
• Gordon-Larsen P, Nelson MC, Popkın BM. (2004). Longitudinal physical activity and sedentary behavior trends. American journal of preventive medicine, 27(4):277-283.
• Hallal PC, Andersen LB, Bull FC, Guthold R, Haskell W, Ekelund U. (2012). Global physical activity levels: surveillance progress, pitfalls, and prospects. The lancet, 380(9838), 247-257.
• Janz KF, Dawson JD., Mahoney LT. (2000). Tracking physical fitness and physical activity from childhood to adolescence: the Muscatine study. Medicine and science in sports and exercise, 32(7), 1250-1257.
• Karadağ M, Çınar V, Öner S. (2018). Fırat üniversitesi'nde çalışan akademik personelin fiziksel aktivite düzeylerinin belirlenmesi Electronic, Turkish Studies, 13(11).
• Kriska AM, Saremi A, Hanson RL, Bennett PH, Kobes S, Williams DE, Knowler, W.C. (2003). Physical activity, obesity, and the incidence of type 2 diabetes in a high-risk population. American journal of epidemiology, 158(7), 669-675.
• Lam, T.H., Ho, S.Y., Hedley, A.J., Mak, K.H., Leung, G.M. (2004). Leisure time physical activity and mortality in Hong Kong: case-control study of all adult deaths in 1998. Annals of Epidemiology, 14(6), 391-398.
• Miller, K. E. (2004). Changing levels of physical activity in adolescent girls. American Family Physician, 69(4), 981.
• Van Norman, K.A. (1995). Exercise programming for older adults. Human Kinetics Publishers. Publication date, October 25, 1994.
• Okur A, Karaoğlu, L. (2021). Üniversite çalışanlarında fiziksel inaktivite düzeyi ve ilişkili faktörler. Turkish Journal of Public Health, 20(1), 56-69.
• Özüdoğru E. (2013). Üniversite personelinin Fiziksel Aktivite Düzeyi İle Yaşam Kalitesi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 89 sayfa, Burdur. Savcı FDS, Öztürk UFM., Arıkan, FDH. (2006). Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri.Türk Kardiyol Dern Arfl, 34(3), 166-172.
• Tammelin T, Laitinen J, Näyhä S. (2004). Change in the level of physical activity from adolescence into adulthood and obesity at the age of 31 years. International Journal of Obesity, 28(6), 775-782.
• Tınazcı C, Aydoğan A (2016). Üniversite personelinin fiziksel aktivite düzeyi ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin incelenmesi. IJIRE 3(4):174- 184
• USDHHS, (1996). (U.S. Department of Health and Human Services) Physical Activity and Health: A Report of the Surgeon General. Washington DC: USDHHS.
• Vural Ö, Eler S, Güzel NA. (2010). Masa başı çalışanlarda fiziksel aktivite düzeyi ve yaşam kalitesi ilişkisi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(2), 69-75.
• Wilde BE, Corbin CB, Le Masurier GC. (2004). Free-living pedometer step counts of high school students. Pediatric Exercise Science, 16(1), 44-53.
• WHO, (2000). Technical Report Series, Obesity: preventing and managing the global epidemic Report of a WHO Consultation.
• Yamaner YB. (2017). Hitit Üniversitesinde çalışan akademik ve idari personelin fiziksel aktivite ve beden kitle indeksi düzeylerinin incelenmesi/Investigation of physical activity and physical index levels of academic and administrative staff working at Hitit University.
• Yüksel, S. (2020). Üniversitede Çalışan Akademik Personelin Fiziksel Aktivite Düzeyleri İle Yaşam Kaliteleri Arasındaki İlişki. Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Rekreasyon Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 108 sayfa, Sakarya.