Türk Dış Politikası’nda Filistin Sorunu 1990’lardan 2010’lara

Yıl 2019, Cilt: 12 Sayı: 24, 19 - 44, 23.06.2019

Bora Bayraktar

Öz

Filistin Sorunu özellikle İsrail
Devleti’nin kuruluşundan itibaren çeşitli nedenlerden dolayı Türkiye tarafından
yakından izlenmektedir. Türkiye’nin Filistin toprakları ile bağı bu coğrafya
ile tarihi bağlarından öte anlamlar içermektedir. 1960’lardan 1990’lara kadar
Filistin Sorunu Türk dış politikasında Arap dünyası ile ilişkileri düzenlemekte
bir araç olarak öne çıkmıştır. Filistin sorunu Türkiye’nin İsrail ile sorunlu
ilişkilerinin de sebepleri arasındadır, Türkiye’nin Batı ile ilişkileri
açısından referans olmuştur. 1990’lardaki İsrail ile Filistinliler arasındaki
Oslo Barış Süreci Türkiye’nin İsrail ile ilişkilerinin gelişmesini ve askeri
ortaklığa kadar ilerlemesini sağlamıştır. 2000’li yıllardan itibaren İkinci
İntifada ile birlikte Türkiye’nin yürüttüğü denge politikası kökten değişmiş ve
Türkiye “Filistin Davası’nın” önde gelen savunucularından biri haline
gelmiştir. Bu makale Türkiye’nin Filistin politikasındaki değişimi ve bunun
arkasındaki düşünceyi açıklamaya çalışmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Türkiye, Filistin politikası, İsrail, Türk Dış Politikası

Kaynakça

• BAYRAKTAR Bora, Hamas, Karakutu Yayınları, İstanbul:2007 REGMAN Ahron, Elusive Peace, London: Penguin, 2005 DOWTY Alan, Israel/Palestine, Cambridge:Polity, 2007 ÖZCAN Gencer, Türkiye İsrail İlişkilerinde Dönüşüm, TESEV, İstanbul, 2005