Armenians who had used terrorism in order to gain their independence since the second half of the 19th century continued this policy during the World War I and also after the war. When they began terrorism activities again in 1970s, their aim was to draw the attention of world public to Armenian Issue. Reaching their aim, Armenians also sought to move the issue into the political arena. To this end, in 1979, 1983 and 1985, the World Armenian Congresses were organized by the Swiss James Viktor Karnusyan. The overall objective of the Congresses was to combine the Armenians scattered in different parts of the world in a political platform and by doing so make world states, at first Turkey, accept the Armenian Genocide. However, two main problems were about the congresses. The first one was that these congresses were in the shadow of the terrorism, and the other one was that the traditional Armenian Parties did not support these congresses. Despite all of them, the decisions taken at the congresses, the National Council of Armenian that was created and Armenian Constitution which was declared had historical nature. In addition, it is evident that these congresses also had a role in transporting the Armenian issue into the Political platform
XIX. yüzyılın ikinci yarısından itibaren bağımsızlıklarını elde etmek için terörü bir aracı olarak kullanan Ermeniler, I. Dünya Savaşı sırasında ve sonrasında bu politikalarını devam ettirdiler. 1970’li yıllarında terör eylemlerine yeniden başlayan Ermenilerin bu kez amaçları, Ermeni meselesine dünya kamuoyunun dikkatini çekmekti. Ermeniler bunu başarırken bir yandan da meseleyi siyasî arenaya taşımayı hedeflediler. Bu amaçla, 1979, 1983 ve 1985 yıllarında İsviçreli James Viktor Karnusyan tarafından Dünya Ermeni Kongreleri düzenlendi. Kongrelerin genel amacı dünyanın değişik yerlerinde dağınık yaşayan Ermenilerin bir siyasi platform halinde araya getirerek başta Türkiye olmak üzere dünya devletlerine Ermeni soykırımını kabul ettirmekti. Fakat kongrelerin temel iki sorunu vardı. Bunlardan ilki bu kongrelerin terörün gölgesinden kurtulamaması, diğeri ise geleneksel Ermeni partilerinin bu kongreleri desteklememesiydi. Buna rağmen kongrelerde alınan kararlar, oluşturulan Ermeni Ulusal Konseyi ve ilan edilen Ermeni Anayasası tarihî niteliktedir. Ayrıca bu kongrelerin Ermeni meselesinin siyasî platforma taşınmasında da rolü olduğu aşikârdır
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 9 Eylül 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 8 Sayı: 16 |
Gazi Akademik Bakış Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.