The Expulsion of Muslims from Serbia after the International Conference in Kanlıca and Withdrawal of the Ottoman Empire from Serbia (1862-1867)

Yıl 2011, Cilt: 5 Sayı: 9, 123 - 138, 01.01.2011

Ayşe Özkan

Öz

After Mihail Obrenovic’s being second head of Serbia in 1860, the stress of Muslims-Christians increased in Serbia and Belgrade Events erupted in 1862.The international conference was held in Kanlıca to resolve the problem and Kanlıca Protocol with 12 articles was signed. In accordance with thearticles of Kanlıca Protocol, the Muslims of Serbia’ coming out of Serbia and Ottoman’s destroying the castles of Sokol and Uzice. The Muslims of Belgrade ,Fethulislam, Bogurdelen, Semendire ,Sokol and Uzice migrated to Nis,Vidin, Sehirkoy and Bosnia and the castle of Sokol and Uzice were destroyed. The Serbians considering that the destroying of these castles and migration of Muslims were not enough demanded that the castle of Belgrade, Fethulislam, Bogurdelen ,Semendire must be granted to themselves. In accordance with the conditions of the age, Mihail Obrenovic was designated to be a safeguard of these castles on the date of 10th April of 1867 and Turkish soldiers came out of Serbia. 

Anahtar Kelimeler

Ottoman State, Serbia, Serbian, Migration, Immovable Property. 

Kanlıca Konferansı Sonrasında Müslümanların Sırbistan’dan Çıkarılmaları ve Osmanlı Devleti’nin Sırbistan’dan Çekilişi (1862-1867)

Öz

1860 yılında Mihail Obrenoviç’in II. kez Sırp başknezi olmasıyla Sırbistan’da Müslüman- Hristiyan gerginliği artmış ve 1862’de Belgrad Olayları patlak vermiştir. Sorunu çözmek için Kanlıca’da uluslar arası bir konferans toplanmış ve 12 maddelik Kanlıca Protokolü imzalanmıştır. Protokol maddelerince Sırbistan Müslümanlarının Sırbistan’dan çekilmeleri ve Osmanlı Devleti’nin Sırbistan’daki Sokol ve Uziçe kalelerini yıkması kararlaştırılmıştır. Belgrad, Fethülislam, Böğürdelen, Semendire, Sokol ve Uziçe Müslümanları Niş, Vidin, Şehirköy ve Bosna’ya göç ederken, Sokol ve Uziçe kaleleri de yıkılmıştır. Bu kalelerin yıkılmasını ve Müslümanların göçünü yeterli görmeyen Sırplar, Belgrad, Fethülislam, Böğürdelen, Semendire kalelerinin de kendilerine terkini istemişlerdir. Devrin şartları gereğince, 10 Nisan 1867’de bu kalelerin muhafızlığı Mihail Obrenoviç’e bırakılmış ve Türk askerleri de Sırbistan’dan ayrılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Osmanlı Devleti, Sırbistan, Sırp, Göç, Emlak 

Kaynakça

• ASLANTAŞ Selim, “Sırbistan: İsyanlar ve Bağımsız Devlet”, Balkanlar El Kitabı, C. I: Tarih, Ankara, 2006, s. 481.
• BANDŽOVİĆ Safet, “Iseljavanje Muslimanskog Stanovništva iz Kneževine, Srbije u Bosanski Vilajet (1862-1867) ,Znakovi Vremena, No: 12, Yaz 2001, s. 68- 73.
• British Documents on Foreign Affairs: Reports and Papers from the Foreign Office Confidental Print, The Otoman Empire in the Balkans, 1856-1875, Part I Series B,
• Vol. 1, General Ed. Kenneth Bourne and D. Cameron Watt, Ed. David Gillard, University Publications of America, 1984.
• HAMZAOĞLU Yusuf, Sırbistan Türklüğü, Üsküp, 2004.
• ÖZKAN Ayşe, Miloş’tan Milan’a Sırp Bağımsızlığı (1830-1878), IQ Yayıncılık, İstanbul, 2011.
• POPOVİC Aleksandre, Balkanlarda İslam, Çev. Komisyon, İnsan Yay., İstanbul, 1995.
• TRİFUNOVSKA Snežana, Yugoslavia Through Documents From its Creation to its Dissolution, Martinus Nijhoff Publishers, 1994.
• TÜRBEDAR Erhan, “Boşnakların Tarihlerinde Uğradığı Mezalim”, Uluslararası Suçlar ve Tarih, Sayı 1, Yaz 2006, s.187- 188.