Objective: The aim of this
study is to compare the microhardness, the degree of conversion and the elution
of Bis-GMA of a new microhybrid composite for posterior restoration with a
commonly used microhybrid composite material.
Materials
and Method: In this study, a newly manufactured composite resin
material with a microhybrid filler content (NOVA Compo-HS, Imicryl, Konya,
Turkey) and another commercially available composite resin material containing
microhybrid filler (Filtek Z-250, 3M ESPE, St. Paul, MN, USA) were used. 20
samples of each material were prepared in cylindrical form (2x2x2 mm). The
amount of the eluted Bis-GMA from ten of the 20 samples for each material was
analyzed by high performance liquid chromatography (HPLC) (Shimadzu, Model SPD
20A, Shimadzu Corporation, Kyoto, Japan). The Vickers surface microhardness of
the other remaining ten of 20 samples for each material was measured and the
polymerization depth was evaluated by calculating the Vickers hardness ratio. The
statistical analysis was performed with two independent samples t-test.
Results: There were differences between NOVA Compo-HS and
Filtek Z250 in hardness values recorded on the upper and lower surfaces
(p<0.001). The amount of eluted Bis-GMA monomer from NOVA Compo-HS and
Filtek Z250 was 1.28 mg/L and 0.78 mg/L. There was a statistically difference
between the groups (p<0.001).
Conclusion: NOVA Compo-HS,
a new composite resin material with microfiller, was not found as sufficient as
the other microfiller composite for the mechanical properties (surface
microhardness and the ratio of bottom/top surface hardness values). The amount
of eluted Bis-GMA monomers was higher in the NOVA Compo-HS composite than the
Filtek Z250.
Amaç: Bu
çalışmanın amacı posterior restorasyon için üretilen yeni mikrohibrit bir
kompozitin mikrosertlik, dönüşüm derecesi ve Bis-GMA salımını sıkça kullanılan
mikrohibrit bir kompozit materyal ile karşılaştırmaktır.
Gereç ve Yöntem: Bu
çalışmada mikrohibrit doldurucu içerikli yeni üretilmiş (NOVA Compo-HS,
Imicryl, Konya, Türkiye) ve piyasada bulunan mikrohibrit doldurucu içeren
başka bir kompozit rezin materyeli (Filtek Z-250, 3M ESPE, St. Paul, MN, ABD)
kullanıldı. Her bir materyalden silindir şeklinde (2x2x2 mm boyutlarında)
20’şer örnek hazırlandı. Her materyal için hazırlanan 20 örnekten 10 adetinde
salınan Bis-GMA miktarı yüksek performanslı sıvı kromatografisi (HPLC)
(Shimadzu, Model SPD 20A, Shimadzu Corporation, Kyoto, Japonya) ile analiz
edildi. Her materyal için geri kalan diğer 10 örneğin Vickers yüzey mikrosertlik
dereceleri ölçüldü ve polimerizasyon derinliği Vickers sertlik oranı
hesaplanarak değerlendirildi. İstatistiksel analizler bağımsız gruplar t-testi
ile yapıldı.
Bulgular: NOVA
Compo-HS ve Filtek Z250 arasında üst ve alt yüzeylerde kaydedilen sertlik
değerlerinde istatistiksel bir fark olduğu görüldü (p<0.001). NOVA Compo-HS
ve Filtek Z250 kompozitlerine ait Bis-GMA salım miktarı ortalama 1.28 mg/L ve
0.78 mg/L idi. Gruplar arasında istatistiksel olarak fark vardı (p<0.001).
Sonuç: Mikro
dolduruculu yeni kompozit rezin materyal olan NOVA Compo-HS, mekanik
özellikleri (yüzey mikrosertlik dereceleri ve alt/üst yüzeyin Vickers
mikrosertlik oranı) bakımından diğer mikro dolduruculu kompozit kadar yeterli
bulunmadı. NOVA Compo-HS kompozitten salınan Bis-GMA monomer miktarı, Filtek
Z250’ye göre daha fazlaydı.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Diş Hekimliği |
Bölüm | Özgün Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |