Objective: The
aim of this study was to compare the effects of casein phosphopeptide-amorphous
calcium phosphate (CPP-ACP) and 1.23% acidulated phosphate fluoride (APF; pH
3.5) on the microhardness of enamel treated with a bleaching agent.
Materials and Method: Enamel
slices (n=32; 2×4 mm) were obtained from 8 mandibular permanent molar teeth.
Specimens were embedded into acrylic resin blocks with the enamel surfaces
facing upwards. Vickers microhardness (VHN) values of the specimens were
recorded at baseline. The specimens were randomly divided into 4 experimental
groups, and the experimental designation was as follows: Group 1: no treatment
(control), Group 2: 35% hydrogen peroxide (HP), Group 3: HP + CPP-ACP, Group 4:
HP + APF application. After treatments, VHN values were measured and recorded
again. Specimens were stored in artificial saliva at 37 °C for 1 week. After 1
week second application was done and VHN of the specimens was registered once
more. Data were statistically analyzed with ANOVA and Tukey post hoc tests. Values obtained at
baseline, and first and second applications were compared using paired samples
t-test (α=0.05).
Results: In inter-group
comparisons, no statistically significant difference in the enamel
microhardness values was found between the baseline, and first and second
applications (p>0.05). In intra-group comparisons, again, no statistically
significant difference in the enamel microhardness values was found between the
baseline, and first and second applications (p>0.05).
Conclusion:
According to the limitations of this study it
can be concluded that neither the HP application nor the CPP-ACP or APF
application after HP had any significant effect on the enamel microhardness.
Casein phosphopeptide-amorphous calcium phosphate nanocomplex dental enamel hardness tests hydrogen peroxide
Amaç:
Bu çalışmanın amacı, kazein fosfopeptit-amorf kalsiyum fosfat (CPP-ACP)
ve %1.23 asitlenmiş fosfat florid (APF; pH 3.5) uygulamasının ağartma ajanı
uygulanmış mine mikrosertliği üzerine etkisinin değerlendirilmesi ve
karşılaştırılmasıdır.
Gereç
ve Yöntem: Sekiz alt daimi molar dişten toplam 32 adet mine
kesiti (2×4 mm) elde edildi. Örnekler,
mine yüzeyleri açıkta kalacak şekilde akrilik rezin bloklara gömüldü.
Örneklerin başlangıç Vickers mikrosertlik (VHN) değerleri kaydedildi. Örnekler
rastgele 4 deney grubuna ayrıldı. Grup 1’de herhangi bir uygulama yapılmadı
(kontrol). Grup 2’de %35 hidrojen peroksit (HP), Grup 3’te %35 HP+CPP-ACP, Grup
4’te %35 HP+APF uygulandı. Uygulama sonrasında VHN değerleri ölçüldü ve
kaydedildi. Örnekler 1 hafta yapay tükürük içerisinde 37 °C’de inkübatörde bekletildi.
Bir hafta sonunda ikinci uygulamalar yapıldı ve örneklerin VHN değerleri tekrar
ölçüldü ve kaydedildi. Elde edilen veri ANOVA ve Tukey çoklu karşılaştırma
testiyle değerlendirildi. Başlangıç, birinci ve ikinci uygulamalar arasındaki
farklar bağımlı değişkenler t-testi kullanılarak karşılaştırıldı (α=0.05).
Bulgular: Gruplar
arası karşılaştırmalarda, başlangıç, diğer uygulamalar sonrası elde edilen mine
mikrosertlik değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark
gözlenmedi (p>0.05). Grup-içi karşılaştırmalarda, yine, başlangıç ve diğer
uygulamalar sonrasındaki mine mikrosertlik değerleri arasında istatistiksel
olarak anlamlı bir fark bulunmadı (p>0.05).
Sonuç: Bu çalışma koşullarında, %35 HP uygulaması sonrasında
veya %35 HP uygulaması ardından CPP-ACP ve APF uygulaması sonrasında mine yüzey
sertliğinin belirgin olarak etkilenmediği söylenebilir.
Diş minesi hidrojen peroksid kazein phosphopeptide amorf kalsiyum fosfat nanocomplex sağlamlık testleri
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
---|---|
Bölüm | Özgün Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Mart 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 34 Sayı: 2 |