OBJECTIVE: The aim of this study was to assess dental anxiety and fear levels between first and final year dental students.
MATERIALS AND METHOD: In order to evaluate the level of dental anxiety and fear against dental interventions, questionnaires that included Modified Dental Anxiety Scale (MDAS) and Dental Fear Scale (DFS) were applied to first year (n=106) and final year (n=57) dental students. Participants whose MDAS score value was ≥19 were considered as highly anxious. Data which also included the participants’ demographic values were transferred to statistics software and examined through descriptive statistical methods.
RESULTS: Modified Dental Anxiety Scale and DFS score values were found to be significantly greater for the first year dental students compared to the final year students, suggesting higher dental anxiety and fear levels for the first year dental students (p<0.0001). High dental anxiety ratio among the first year students was 10.4%, while it was found to be 1.8% for the final year students (p=0.037). Mean value of DFS score was found to be 41.93 for the first year students and 32.98 for the final year students indicating a statistically significant difference (p<0.0001).
CONCLUSION: Dental anxiety and fear levels of first year dental students were significantly higher when compared to final year dental students. Results of the present study suggest that dental education may have an influence on reducing the level of dental anxiety and fear.
AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, diş hekimliği fakültesi 1. sınıf öğrencileri ve 5. sınıf öğrencileri arasındaki dental kaygı ve korku düzeylerini karşılaştırmalı olarak değerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Diş hekimliği fakültesinde eğitim gören 1. sınıf öğrencileri (n=106) ve 5. sınıf öğrencilerine (n=57) dental kaygı düzeyi ve diş hekimliği girişimleri ile ilişkili belirli korkuların değerlendirilmesi amacıyla Modifiye Dental Anksiyete Skalası (MDAS) ve Dental Korku Skalasını (DKS) içeren anketler uygulandı. MDAS skor değeri ≥ 19 olan katılımcılar yüksek dental kaygı düzeyine sahip olarak değerlendirildi. Katılımcıların demografik özelliklerini de içeren veriler istatistik programına aktarılarak tanımlayıcı istatistik yöntemleri ile değerlendirildi.
BULGULAR: Çalışmaya katılan 1. sınıf öğrencilerinde MDAS ve DKS skorları 5. sınıf öğrencilerine göre daha yüksek dental kaygı ve korkuyu ifade edecek şekilde istatistiksel olarak anlamlı seviyede yüksek bulundu (p<0.0001). Yüksek dental kaygıya sahip olan öğrenci oranı 1. sınıf öğrencilerinde %10.4 iken, 5. sınıf öğrencilerinde %1.8 olarak bulundu (p=0.037). Birinci sınıf öğrencilerinde DKS skorları ortalama değerleri 41.93 iken, 5. sınıf öğrencilerinde 32.98 olarak bulundu (p<0.0001).
SONUÇ: Birinci sınıf öğrencilerinin dental kaygı ve korku düzeyleri 5. sınıf öğrencileri ile karşılaştırıldığında anlamlı olarak yüksek bulunmuştur. Bu çalışmanın sonuçları diş hekimliği eğitiminin dental kaygı ve korku düzeyinin azalmasında etkili olduğunu düşündürmektedir.
Diş Hekimi Anksiyetesi Diş Hekimliği Diş Hekimliği Öğrencisi Korku
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Özgün Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Temmuz 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 30 Sayı: 2 |