OBJECTIVE: The aim of this in vitro study was to evaluate the effect of three finishing and polishing systems on the surface roughness of nano-manufactured composite resins.
MATERIALS AND METHOD: Nano-ceramic Ceram-X (Dentsply DeTrey, Konstanz, Germany), nano-filled Premise (Kerr Corporation, Orange, NJ, USA) and nano-filled Clearfil Majestic (Kuraray Medical Inc., Tokyo, Japan) composite resins were tested. Forty samples of each material were cured under matrix strips. The samples were then randomly assigned into four test groups: 1) unpolished; 2) polished with burs out of resin reinforced by zircon-rich glass fiber (Stainbuster, Abrasive Technology, Inc., Lewis Center, OH, USA); 3) polished with aluminum oxide impregnated polymer points (Enhance Finishing System, Dentsply Caulk, Milford, DE, USA) followed by diamond impregnated micro-polishing points (PoGo, Dentsply Caulk); and 4) polished with aluminum oxide disks (Sof-Lex, Dentsply Caulk). The sample surface roughness values (Ra) were determined using a profilometer, and the surfaces were observed under a scanning electron microscope. Data were analyzed using the Kruskal-Wallis test.
RESULTS: No statistically significant differences in surface roughness were detected among the finishing and polishing systems (p>0.05). However, all finishing and polishing techniques created statistically rougher surfaces than the control group (p<0.05). The mean Ra values of the finishing and polishing systems were ranked as follows: Mylar strip < Enhance Finishing System+PoGo < Stainbuster < Sof-Lex. These findings were confirmed by scanning electron microscope photomicrographs.
CONCLUSION: All polishing systems produced clinically acceptable surface roughness on the tested composite materials. The smoothest surfaces were achieved using the nano-ceramic composites with the Enhance Finishing System and PoGo.
AMAÇ: Bu in vitro çalışmanın amacı üç farklı bitirme ve cilalama sisteminin nano-teknoloji ile üretilmiş kompozit rezinlerin yüzey pürüzlülüğüne etkisini incelemektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışmada nano-seramik Ceram-X (Dentsply DeTrey, Konstanz, Almanya), nano-dolduruculu Premise (Kerr Corporation, Orange, NJ, ABD) ve nano-dolduruculu Clearfil Majestic (Kuraray Medical Inc., Tokyo, Japonya) test edildi. Her bir materyalden 40 adet örnek şeffaf bantlar kullanılarak hazırlandı. Materyaller 10’ar örnekten oluşan 4 çalışma grubuna ayrıldı: 1) cilalanmamış, 2) zirkondan zengin cam fiber ile güçlendirilmiş rezin frezlerle cilalanmış (Stainbuster, Abrasive Technology, Inc., Lewis Center, OH, ABD), 3) alüminyum oksit ile kaplanmış polimer uçlar (Enhance Finishing System, Dentsply Caulk, Milford, DE, ABD) ardından elmas kaplı mikro-cilalama uçları (PoGo, Dentsply Caulk) ile cilalanmış ve 4) alüminyum oksit diskleri ile cilalanmış (Sof-Lex, Dentsply Caulk). Tüm örneklerin yüzey pürüzlülük değerleri (Ra) optik profilometre ile değerlendirildi, yüzeyler taramalı elektron mikroskopu (SEM) ile incelendi. Veriler Kruskal-Wallis testi kullanılarak istatistiksel olarak analiz edildi.
BULGULAR: Bitirme ve cilalama sistemlerinin yüzey pürüzlülüğüne istatistiksel olarak anlamlı bir etkisinin olmadığı belirlendi (p>0.05). Bununla beraber, tüm bitirme ve cilalama sistemlerinin kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha pürüzlü yüzeyler oluşturduğu görüldü (p<0.05). Bitirme ve cilalama sistemlerinin Ra değerlerine göre sıralaması: Mylar strip < Enhance Finishing System+PoGo < Stainbuster < Sof-Lex olarak bulgulandı. Sonuçlar SEM görüntüleri ile de doğrulandı.
SONUÇ: Tüm cilalama sistemlerinin test edilen kompozit materyalleri üzerinde klinik olarak kabul edilebilir düzeyde yüzey pürüzlülüğü oluşturduğu görüldü. Diğer bitirme sistemlerine göre en düzgün yüzeyler Enhance Finishing System+PoGo ile nano-seramik kompozitler üzerinde elde edildi.
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
---|---|
Bölüm | Özgün Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 4 Mayıs 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 33 Sayı: 2 |