Aim: The objective of this study, to evaluate the initial alignment effectiveness of two different passive self-ligating brackets (SLBs) and to compare the differences in arch widths.
Materials and Methods: The patients with no skeletal discrepancy, Little’s irregularity index (LII) greater than 3 mm on both arches, who were treated with SLBs and whom had undamaged plaster models at the beginning (T0), 10th week (T1), and 20th week (T2) of their treatment period were enrolled to the study group. Group 1 (Damon) was consisted of 17 patients (mean age=14.5 years) and Group 2 (SmartClip) was consisted of 18 patients (mean age=13.6 years). The analogue dental casts were transferred to a digital model by scanning. Maxillary and mandibular intercanine, intermolar widths and LII were measured by MeshLab software. Wilcoxon signed-rank and Mann Whitney U tests was used for statistical evaluation.
Results: There were no significant differences between the groups for the mean LII in T0 (maxillary LII, Group 1= 6.59 mm; Group 2= 6.32 mm; mandibular LII, Group 1= 5.95 mm, Group 2= 5.73mm). The rate of decrease in the LII between T0-T2 and between T1-T2 were found to be significantly higher for Group 1 in the mandible but there was no significant difference between T0-T1 (P= 0.031, P= 0.042, P= 0.113). There was no significant difference for the rate of decrease in the LIIs between the groups in the maxilla. When changes of intermolar and intercanine widths were compared according to the follow-up times, no significant differences were found for the treatment groups.
Conclusion: Both SLBs groups were effective for reducing the crowding in maxillary arch. The increases in intercanine and intermolar widths were found to be similar for both groups. Group 1 was found to be better in the speed of the resolution of the crowding only in the lower incisor region.
Başkent University
D-KA 17/06
Amaç: Bu çalışmanın amacı, iki farklı pasif kendinden bağlamalı braketin (KBB) başlangıç seviyeleme etkinliğini değerlendirmek ve ark genişliği üzerindeki etkilerini karşılaştırmaktır.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya KBB'ler ile tedavi edilmiş, iskeletsel anomalisi olmayan, her iki arkta Little’ın irregülerite indeksi (Lİİ) 3 mm'den fazla olan ve tedavi başı (T0), tedavinin 10. (T1) ve 20. (T2) haftalarında hasarsız alçı modelleri mevcut olan hastalar dahil edilmiştir. Grup 1 (Damon) 17 hastadan (ortalama yaş=14.5 yıl), Grup 2 (SmartClip) ise 18 hastadan (ortalama yaş=13.6) oluşmuştur. Dental modeller taranarak dijital modeller elde edilmiştir. Maksiller-mandibular interkanin, intermolar genişlikler ve Lİİ’leri MeshLab yazılımı ile ölçülmüştür. İstatistiksel analiz için Wilcoxon ve Mann Whitney U testleri kullanılmıştır.
Bulgular: T0'da ortalama Lİİ açısından gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır (maksiller Lİİ, Grup 1= 6.59 mm; Grup 2= 6.32 mm; mandibular Lİİ, Grup 1= 5.95 mm, Grup 2= 5.73mm). Mandibulada, Lİİ’deki azalma oranı Grup 1’de T0-T2 ve T1-T2 dönemleri arasında anlamlı derecede yüksek bulunmuştur ancak T0-T1 arasında anlamlı bir farka rastlanmamıştır (P=0.031, P=0.042, P=0.113). Maksillada, gruplar arasında Lİİ’deki azalma oranı açısından anlamlı bir fark yoktur. Takip sürelerine göre intermolar ve interkanin genişliklerindeki değişimler karşılaştırıldığında tedavi grupları arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır.
Sonuç: Her iki KBB grubunun da maksiller arktaki çapraşıklığı etkili bir şekilde azalttığı gösterilmiştir. İnterkanin ve intermolar genişliklerdeki artışlar her iki grup için de benzer bulunmuştur. Grup 1, sadece alt kesici bölgesindeki çapraşıklığı düzeltme hızı açısından daha iyi bulunmuştur.
D-KA 17/06
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Diş Hekimliği, Ortodonti ve Dentofasiyal Ortopedi |
Bölüm | Özgün Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Proje Numarası | D-KA 17/06 |
Yayımlanma Tarihi | 4 Eylül 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 40 Sayı: 3 |