Bu çalışmada proksimal femur kırıklarının tedavisinde kullanılan farklı implant sistemlerinin biyomekanik özelliklerinin karşılaştırılmıştır. Dördüncü nesil sentetik femur modellerde oluşturulan intertrokanterik kırıklar DHS, PFNA, Talon ve Veronail implant sistemleri ile sabitlenmiştir. Poliüretan köpük kullanılarak gerçekleştirilen döküm işlemi ile modellerin vücut içerisinde olduğu gibi normal pozisyonunda durması sağlanmıştır. Deney cihazına bağlanan numuneler hız kontrollü olarak basma yüküne maruz bırakılmıştır. Deney süresince uygulanan yük ve bu yüke karşılık gelen yer değiştirme miktarları kaydedilmiş ve deney sonunda yük yer değiştirme eğrileri elde edilmiştir. Yer değiştirme değerlerinin birbirine göre istatiksel olarak anlamlı olup olmadığının belirlenmesi için Student T analizleri gerçekleştirilmiştir. Aynı zamanda deney süresince gerçekleştirilen ardıl foto çekimleri ile numunelerdeki fiziksel değişim anlık olarak takip edilmiştir. Deney sonunda tek ekstramedüler vida sistemi olan DHS sistemi en düşük yük değerine rağmen en yüksek yer değiştirme miktarı ile en başarısız implant sistemi olarak belirlenmiştir. Talon implant sisteminin en iyi biyomekanik özelliklere sahip olduğu görülürken, bu sistemi PFNA ve Veronail sistemlerinin izlediği tespit edilmiştir. Tek lag vidalı PFNA ve iki lag vidalı Veronail implant sistemlerinin sahip olduğu yer değiştirme dağılımlarının istatiksel olarak anlamlı olmadığı belirlenirken, ilgili sistemler ile sabitlenen kırıklardaki açısal değişimin bu durumu destekler nitelikte olduğu görülmüştür. Göstermiş oldukları biyomekanik performans ve diğer klinik bulgular ile Talon ve PFNA implant sistemlerinin intertrokanterik kırıkların tedavisinde başarıyla kullanılabileceği ortaya konmuştur.
Proksimal femur kırıkları intramedüler vida sistemleri; basma deneyi; biyomekanik özellikler
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mühendislik |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 23 Mayıs 2019 |
Gönderilme Tarihi | 27 Şubat 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |