BibTex RIS Kaynak Göster

KIRŞEHİR YÖRESİ KIRMATAŞ AGREGALARININ MÜHENDİSLİK ÖZELİKLERİ

Yıl 2005, Cilt: 20 Sayı: 3, 0 - , 10.04.2013

Öz

Bu araştırmada, Kırşehir yöresi taş ocaklarından elde edilen kırmataş agregalarının mühendislik özelikleri incelenmiştir. Seyfe, Obruk, Keçikale (alt), Küçükbüklüm, Demirli, İnaç, Keçikale (üst) ocakları ve Kızılırmak havzasından deney numuneleri alınmıştır. Numuneler üzerinde  tane  dağılımı,  özgül  ağırlık,  su  emme,  birim  ağırlık,  donma  çözülme,  aşınma  dayanımı (Los Angeles),  sülfat  miktarı,  klorür  miktarı,  alkali–agrega reak­siyonu ve tane şekli tayini deneyleri gerçekleştirilmiştir. Sonuç olarak;  Seyfe, Demirli ve Kızılırmak agrega­larının su emme oranlarının  yüksek olduğu ayrıca Seyfe agregasında aşınma kaybının da yüksek olduğu, bu ag­regaların diğer özelikleri bakımından standartlara uygun olduğu  belirlenmiştir. Diğer taraftan Keçikale (alt) ve Keçikale (üst) agregalarının belirtilen özelikleri bakımından en iyi sonuçları verdiği görülmüştür.

Kaynakça

  • Erdoğan, Y.T., Beton, Ortadoğu Teknik Üni¬ver-sitesi , Ankara, 62-63, 2003.
  • Postacıoğlu, B., Bağlayıcı maddeler, Agregalar, Beton, Matbaa Teknisyenleri Basımevi, Cilt II, İstanbul, 202-209, 1987.
  • Akman, M. S., “Beton Agregaları, Fiziksel, Petrografik ve Kimyasal Nitelikleri”, Beton Se¬mi-neri, 6-10 Şubat 1984, Devlet Su İşleri Yayını, Ankara, 16, 1984.
  • Kara, H., 1/100 000 Ölçekli Açınsama Nitelikli Türkiye Jeoloji Haritaları Serisi Kırşehir G18 Paftası, Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü, Ankara, 37, 1, 1991.
  • Kırşehir Kireç Kalker Taş Ocağı Ç.E.D. Ön Araştırma Raporu, Barkisan A.Ş. Kırşehir, 7,8, 2000.
  • Yavuz, E., Orta Anadolu Masifinin (Kırşehir Yöresi) Metamorfizma yaşı üzerine K/ Ar Yöntemi ile Bir İnceleme, Hacettepe Üniver-sitesi, Ankara, 19, 1981.
  • TS 707, “Beton Agregalarından Numune Alma ve Deney Numunesi Hazırlama Yöntemi”, Türk Standartları Ensititüsü, Ankara, 1980.
  • Neter, J., vd., “Applied Statistics, 3th edition”, Allyn and Baconinc., London, 1988.
  • Norusis, M., J., “SPSS for Windows Base System Users Gudie Relase 6.0”, SPSS Inc., Chicago, 1993.
  • Demir, İ., Kırşehir Yöresi Kırmataş Agregala-rı¬nın Mühendislik Özellikleri Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 73, 84, 2003.
  • Erdoğan, Y. T., Betonu Oluşturan Malzemeler, Agregalar, THBB, Ankara, 88-90, 1995.
  • Şimşek, O., Yapı malzemesi-2, Ankara Üni-versitesi Basımevi, Ankara, 51, 2000.
  • Murdock, L. J., vd. Concrete Materials and Practice, 6 th edition, A division of Hodder & Slonghlon, London, 27, 1991.
  • TS 706 EN 12620, “Beton Agregaları”, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara, 2003.
  • TS 2517, “Alkali Agrega Reaktivitesinin Kimyasal Yolla Tayini”, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara, 1977.
Yıl 2005, Cilt: 20 Sayı: 3, 0 - , 10.04.2013

Öz

Kaynakça

  • Erdoğan, Y.T., Beton, Ortadoğu Teknik Üni¬ver-sitesi , Ankara, 62-63, 2003.
  • Postacıoğlu, B., Bağlayıcı maddeler, Agregalar, Beton, Matbaa Teknisyenleri Basımevi, Cilt II, İstanbul, 202-209, 1987.
  • Akman, M. S., “Beton Agregaları, Fiziksel, Petrografik ve Kimyasal Nitelikleri”, Beton Se¬mi-neri, 6-10 Şubat 1984, Devlet Su İşleri Yayını, Ankara, 16, 1984.
  • Kara, H., 1/100 000 Ölçekli Açınsama Nitelikli Türkiye Jeoloji Haritaları Serisi Kırşehir G18 Paftası, Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü, Ankara, 37, 1, 1991.
  • Kırşehir Kireç Kalker Taş Ocağı Ç.E.D. Ön Araştırma Raporu, Barkisan A.Ş. Kırşehir, 7,8, 2000.
  • Yavuz, E., Orta Anadolu Masifinin (Kırşehir Yöresi) Metamorfizma yaşı üzerine K/ Ar Yöntemi ile Bir İnceleme, Hacettepe Üniver-sitesi, Ankara, 19, 1981.
  • TS 707, “Beton Agregalarından Numune Alma ve Deney Numunesi Hazırlama Yöntemi”, Türk Standartları Ensititüsü, Ankara, 1980.
  • Neter, J., vd., “Applied Statistics, 3th edition”, Allyn and Baconinc., London, 1988.
  • Norusis, M., J., “SPSS for Windows Base System Users Gudie Relase 6.0”, SPSS Inc., Chicago, 1993.
  • Demir, İ., Kırşehir Yöresi Kırmataş Agregala-rı¬nın Mühendislik Özellikleri Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 73, 84, 2003.
  • Erdoğan, Y. T., Betonu Oluşturan Malzemeler, Agregalar, THBB, Ankara, 88-90, 1995.
  • Şimşek, O., Yapı malzemesi-2, Ankara Üni-versitesi Basımevi, Ankara, 51, 2000.
  • Murdock, L. J., vd. Concrete Materials and Practice, 6 th edition, A division of Hodder & Slonghlon, London, 27, 1991.
  • TS 706 EN 12620, “Beton Agregaları”, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara, 2003.
  • TS 2517, “Alkali Agrega Reaktivitesinin Kimyasal Yolla Tayini”, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara, 1977.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Metin Arslan Bu kişi benim

İlhami Demir Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 10 Nisan 2013
Gönderilme Tarihi 10 Nisan 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2005 Cilt: 20 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Arslan, M., & Demir, İ. (2013). KIRŞEHİR YÖRESİ KIRMATAŞ AGREGALARININ MÜHENDİSLİK ÖZELİKLERİ. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 20(3).
AMA Arslan M, Demir İ. KIRŞEHİR YÖRESİ KIRMATAŞ AGREGALARININ MÜHENDİSLİK ÖZELİKLERİ. GUMMFD. Mart 2013;20(3).
Chicago Arslan, Metin, ve İlhami Demir. “KIRŞEHİR YÖRESİ KIRMATAŞ AGREGALARININ MÜHENDİSLİK ÖZELİKLERİ”. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi 20, sy. 3 (Mart 2013).
EndNote Arslan M, Demir İ (01 Mart 2013) KIRŞEHİR YÖRESİ KIRMATAŞ AGREGALARININ MÜHENDİSLİK ÖZELİKLERİ. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi 20 3
IEEE M. Arslan ve İ. Demir, “KIRŞEHİR YÖRESİ KIRMATAŞ AGREGALARININ MÜHENDİSLİK ÖZELİKLERİ”, GUMMFD, c. 20, sy. 3, 2013.
ISNAD Arslan, Metin - Demir, İlhami. “KIRŞEHİR YÖRESİ KIRMATAŞ AGREGALARININ MÜHENDİSLİK ÖZELİKLERİ”. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi 20/3 (Mart 2013).
JAMA Arslan M, Demir İ. KIRŞEHİR YÖRESİ KIRMATAŞ AGREGALARININ MÜHENDİSLİK ÖZELİKLERİ. GUMMFD. 2013;20.
MLA Arslan, Metin ve İlhami Demir. “KIRŞEHİR YÖRESİ KIRMATAŞ AGREGALARININ MÜHENDİSLİK ÖZELİKLERİ”. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, c. 20, sy. 3, 2013.
Vancouver Arslan M, Demir İ. KIRŞEHİR YÖRESİ KIRMATAŞ AGREGALARININ MÜHENDİSLİK ÖZELİKLERİ. GUMMFD. 2013;20(3).