A Research through Determining the Perceived Occupational Barriers of Professional Tourist Guides

Yıl 2014, Sayı: 2, 173 - 190, 01.06.2014

F. Özlem Güzel Ali Türker İlker Şahin

Öz

Tourist guiding PTG is a kind of profession that requires physical, intellectual and emotional labor. In this context, a variety of difficulties and occupational obstacles perceived by tour guides in tourism industry, may arise. The purpose of this research is to uncover the perceived occupational barriers of professional tourist guides. For this purpose, a questionnaire was formed and the obtained data were analyzed. After a detailed analyze occupational obstacles faced by tour guides were appeared in 6 dimensions. These dimensions are as follows: legal obstacles, revenue obstacles, occupational obstacles, sectorial obstacles, guidance obstacles, obstacles related to the tourist. In addition, although T-test was performed for demographic data, no significance was found out. According to Anova test results, in terms of occupational experience there is a significant difference in the dimension of legal obstacles and guidance obstacles

Anahtar Kelimeler

Professional Tourist, Guides Perceived Occupational Barriers, Tourism

PROFESYONEL TURİST REHBERLERİNİN ALGILADIKLARI MESLEKİ ENGELLERİ BELİRLEMEYE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA

Öz

Profesyonel turist rehberliği PTR mesleği fiziksel, entelektüel ve duygusal emeğin bir arada harcanması gereken mesleklerden birisidir. Bu bağlamda sektörde aktif çalışan rehberler tarafından algılanan bazı zorluklar ve mesleki engeller ortaya çıkabilmektedir. Bu noktadan yola çıkarak bu araştırmanın amacı turist rehberlerinin mesleklerine yönelik algıladıkları mesleki engelleri ortaya çıkarmaktır. Bu amaç doğrultusunda bir soru formu oluşturularak elde edilen veriler analiz edilmiştir. Analiz sonucunda rehberlerin karşılaştığı mesleki engellerin ‘yasal engeller, gelire ilişkin engeller, mesleğe ilişkin engeller, sektöre ilişkin engeller, rehbere ilişkin engeller, turiste ilişkin engeller’ olmak üzere altı boyutta var olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca demografik verilere yönelik t testi ve varyans analizi yapılmış, t-testi sonuçlarında anlamlı bir farklılık bulunmazken varyans analizi sonucunda çalışma süreleri açısından rehbere ilişkin engeller ve yasal engeller faktörlerinde anlamlı farklılıklar olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Profesyonel Turist, Rehberleri, Algılanan Mesleki, Engeller, Turizm

Kaynakça

• Ang, E. (1990). Upgrading the professionalism of tourist guides. Travel Educators Forum, PATA Conference Singapore 11–14 July, PATA, Singapore, 167–172.
• Atilla Gök, G. Büyüker Isler, D. ve Güzel, O. F. (2013). Relationship of emotional display rules and job oriented attitudes: A research on tourist guides, The International Journal of Multidisciplinary Thought (IJMT), 3(3), 291–296.
• Batman, O. (2003). Türkiye’de profesyonel turist rehberlerinin mesleki sorunlarına yönelik bir araştırma, Bilgi Sosyal Bilimler Dergisi, 2003/2, Adapazarı: Değişim Yayınları, 115-132.
• Black, R., Ham, S., and Weiler, B. (2001). Ecotour guide training in less developed countries: Some preliminary research findings, Journal of Sustainable Tourism, 9 (2).
• Cohen, E. H. Ifergan, M. ve Cohen, E. (2002). A new paradigm in guiding- The matric as a role model, Annals of Tourism Research, 29 (4), 919-932.
• Cohen, E. (1985). The tourist guide: The origins, structure and dynamics of a role. Annals of Tourism Research, 12(1), 5–29.
• Çimrin, H. (1995). Turizm ve turist rehberliğinin ABC’si, Antalya: Akdeniz Kitabevi.
• Çetin, G. ve Kızılırmak, İ. (2012). Türk turizminde kokartlı turist rehberlerin mevcut durumunun analizi, Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 14 (2), 307-318.
• Dahles, H. (2002). The politics of tour guiding image management in Indonesia, Annals of Tourism Research, 29/3, 783-800.
• Genç, Ö. (1992). Rehberlik eğitimine eleştirel bir yaklaşım, Turizm Eğitimi Konferansı, Turizm Bakanlığı Turizm Eğitim Genel Müdürlüğü, Ankara, 215-217.
• Güzel, F. Ö. (2007). Türkiye imajının geliştirilmesinde profesyonel turist rehberlerinin rolü (Alman turistler üzerine bir araştırma), Balıkesir Üniversitesi, Turizm ve Otel İşletmeciliği ABD, Balıkesir.
• Güzel, F. Ö. Atilla Gök, G. ve Büyüker İşler, D. (2013). Duygusal emek ve işten ayrılma niyeti ilişkisi: Turist rehberleri üzerinde bir araştırma, Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, Eylül-Aralık, 10 (3), s.107- 122.
• Kalayci, Ş.,(2008). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri , Ankara: Asil Yayıncılık
• Karaçal, İ. ve Demirtaş, N. (2002). 4702 Sayılı Yasa Uygulamalarının Turizm Rehberliği Eğitimine Etkisi, Turizm Eğitimi Konferansı, Turizm Bakanlığı, Ankara.
• Köroğlu, Ö. Şahin, S. ve Tetik, N. (2007). Turizm sektöründe bayan çalışanların sorunları: Bayan profesyonel turist rehberlerinin karşılaştıkları sorunları belirlemeye yönelik sınırlı bir örneklem üzerinde araştırma. I. Ulusal Türkiye Turizmi Kongresi, Bildiriler Kitabı, Ankara,: Detay Yayıncılık, 719-739.
• Köroğlu, Ö. (2011). İş doyumu ve motivasyon düzeylerini etkileyen faktörlerin performansla ilişkisi: Turist rehberleri üzerine bir araştırma”, Basılmamış Doktora Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Köroğlu, A. ve Köroğlu, Ö. (2011). Measuring the effects of job satisfaction to occupational health and safety attitudes of tour guides on business performance in Turkey”, 2nd Rower Conference on Occupational Health and Safety Economics, Sinaia-Romania, 73-91.
• Prakash, M., and Chowdhardy, N. (2011). Tour guiding: Interpreting the challenges, Tourismos: An International Multidiciplinary Journal Of Tourism, 6 (2), 65-81.
• Prakash, M., and Chowdhardy, N. (2010). What we are training tour guides for?, Tourism, 14(2), s. 53- 65.
• Tangüler, A. (2002). Profesyonel turist rehberliği ve turist rehberlerinin seyahat acentası ve müşteri ilişkileri (Kapadokya örneği), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Tetik, N. (2006). Türkiye’de profesyonel turist rehberliği ve müşterilerin turist rehberlerinden beklentilerinin analizi (Kuşadası örneği), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• Yarcan, Ş. (2007). Profesyonel turist rehberliğinde mesleki etik üzerine kavramsal bir değerlendirme, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 18 (1), 33-44.
• Yazıcıoğlu, İ. Tokmak, C. ve Uzun, S. (2008). Turist rehberlerinin rehberlik mesleğine bakışı, Üniversite ve Toplum Dergisi, 8 (2), Haziran, http://www.universitetoplum.org/text.php3?id=367, Erişim Tarihi 26.01.2009.
• Yenen, Ş. (2002). Turist rehberliği eğitiminde, niteliksel ve niceliksel planlamada Turizm Bakanlığı, Yüksek Öğretim Kurumu ve meslek kuruluşları arasında işbirliğinin önemi, Turizm Eğitimi Konferansı–Workshop, Ankara: Turizm Bakanlığı, Turizm Eğitim Genel Müdürlüğü,257-273.
• Yıldız, R. Kuşluvan, S. ve Şenyurt, Y. (1997). Turist rehberliği öğretiminde yeni bir model: Nevşehir turist rehberliği bölümü programı ve değerlendirilmesi, Erciyes Üniversitesi Nevşehir Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksekokulu Hafta Sonu Semineri IV, 9-14.
• World Federation of Tourist Guides Associations Jane Orde Guiding Document Worldwide.(2011).http://www.wftga.org/sites/default/files/imceuploads/WFTGA2015_UP1.p df, Erişim Tarihi: 10.08.2014.
• Zengin, B., Batman, O. ve Yıldırgan, R. (2004), Seyahat acentalarının turist rehberlerinden beklentilerine yönelik bir araştırma, I. Balıkesir Ulusal Turizm Kongresi, 366-376.