BibTex RIS Kaynak Göster

Evaluation of Zigana Tourism Center According To Sustainable Tourism Criteria By Local Destination Management Organizations

Yıl 2015, Sayı: 1, 62 - 93, 01.01.2015

Öz

In this study, it was analyzed how Zigana Tourism Center ZTC was evaluated by the local destination management organizations in line with the global sustainable tourism criteria which were determined by the Global Tourism Council for destinations. Qualitative research method was used in the study. The design of the study is case study. The population of the study is ZTC local destination management organization. Interview method, document review method and observational method were used to collect data. In the study, first of all research problem and sub-problems were developed, then unit of analysis is determined, the case to be analyzed was defined and participants in the study were selected. Then data was collected, collected data associated with sub-problems, data analyzes were performed and findings were interpreted and reported

Kaynakça

  • Acuner, E. (2014). Çamlıhemşin için cittaslow model önerisi: Karşılaştırmalı bir analiz
  • (Yayımlanmamış doktora tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara. Ahipaşaoğlu, S. ve Çeltek, E. (2006). Sürdürülebilir kırsal turizm, Birinci Baskı, Ankara,: Gazi Kitapevi.
  • Aksöz, O. (2013). Destinasyon yönetim örgütleri. M. Yeşiltaş (Ed.), Destinasyon yönetimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Avcı, N. (2007). Turizmde taşıma kapasitesinin önemi. Ege Akademik Bakış Dergisi
  • (2), 485-501. Avrupa’da Sürdürülebilir turizm Vakfı (Foundation For European Sustainable Tourism – FEST). (2011). Avrupa’da sürdürülebilir kalkınma için proje yönetimi. URL: http://www.adam-europe.eu/prj/6055/prj/PM4ESD%20Manual%20TR.pdf], (Erişim 15 Aralık 2014).
  • Azizi, H., Biglari, M. and Joudi, P. (2011). Assessment the feasibility of sustainable tourism in urban environments employing the cumulative linear model. Procedia Engineering, 21, 24-33.
  • Beyhan, Ş. G. ve Ünügür, S. M. (2005). Çağdaş gereksinmeler bağlamında sürdürülebilir turizm ve kimlik modeli. İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık, Planlama ve Tasarım Dergisi, 4(2), 79-87.
  • Can, E. (2013). Turizm destinasyonlarında sürdürülebilir turizmin sürdürülebilir rekabet açısından değerlendirilmesi. İstanbul Sosyal Bilimler Dergisi, 4, 23-40.
  • Çolak, E. (2010). Destinasyon bazında marka denkliği ve Doğu Karadeniz Yaylaları’nın eko turizm açısından marka denkliğine ilişkin bir uygulama. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Delgado, A. T. and Palomeque, F. L. (2014). Measuring sustainable tourism at the municipal level. Annals of Tourism Research, 49, 122-137.
  • Demir, C. ve Çevirgen, A. (2006). Ekoturizm yönetimi, Birinci Baskı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Ghaderi, Z. and Henderson, C. J. (2013). Japanese tsunami debris and the threat to sustainable tourism in the Hawaiian Islands. Tourism Management Perspectives, 8, 98
  • Global Sustainable Tourism Council (2013). Global sustainable tourism council criteria.
  • URL: http://www.gstcouncil.org/images/pdf/HTO-CRITERIA_and_INDICATORS_6- 14.pdf], (Erişim 20 Kasım 2014).
  • International Institute for Sustainable Development (2010). Sustainable development
  • From Brundtland to Rio 2012, Preparedby John Drexhage and Deborah Murphy. United
  • Nations Headquarters, New York, URL: http://www.un.org/wcm/webdav/site/climatechange/shared/gsp/docs/GSP1- _Background%20on%20Sustainable%20Devt.pdf], (Erişim 11 Aralık 2014).
  • İstanbul Ticaret Odası (2004). Dağ turizmi (Kayak merkezleri) sektör profili. [URL: http://www.ito.org.tr/Dokuman/Sektor/1-23.pdf], (Erişim 26 Aralık 2014).
  • Janusz G. K. and Bajdor P. (2013). Towards to sustainable tourism framework, activities and dimensions. Procedia Economics And Finance, 6, 523-529.
  • Jurado E. N., Damian I. M. and Morales A. F. (2013). Carrying capacity model Applied in coastal destinations. Annals of tourism research, 43, 1–19.
  • Klimek, K. (2013). Destination management organisations and their shift to sustainable tourism development. European Journal Of Tourism, Hospitality And Recreation, 4(2), 47.
  • Korkmaz, M. ve Başkalkan, S. N. (2011). Eğirdir Gölü ve çevresinde turizm gelişiminin sürdürülebilirliği üzerine değerlendirmeler. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 12, 62-69.
  • Milli Prodüktivite Merkezi Karadeniz Bölge Müdürlüğü (2010). Gümüşhane İli SWOT
  • (GZFT) analizi. Editör: Nuray KANSIZ ve Şebnem AKIN ACUNER. Mihalic, T. (2014). Sustainable responsible tourism discourse towards ‘responsustable’ tourism. Journal Of Cleaner Production, 1-10.
  • Özdemir, G. (2008). Destinasyon Pazarlaması. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Özkök, F. ve Gümüş, F. (2009). Sürdürülebilir turizmde bilginin önemi. Yönetim
  • Bilimleri Dergisi, 7(1), 51-71. Öztürk, Y. (2013). Destinasyon tanımı ve özellikleri. M. Yeşiltaş (Ed.), Destinasyon yönetimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Pearce D. G. (2015). Destination management in New Zealand: structures and functions.
  • Journal of destination marketing & management, 4, 1–12. Pearce D. G. and Schänzel H. A. (2013). Destination management: the tourists perspective. Journal of destination marketing & management, 2, 137–145.
  • Presenza, A., Sheehan, L. and Ritchie J. R. B. (2005). Towards a model of the roles and activities of destination Management organizations. Journal of Hospitality, Tourism and Leisure Science 3(1), 1-16.
  • Rukuižienė, R. (2014). Sustainable tourism development implications to local economy.
  • Regional Formationand Development Studies, 3(14), 170-177. Sheehan, L.R. and Ritchie, J. R. B. (2005). Destination stakeholders: Exploring identity and salience. Annals Of Tourism Research, 32(3), 711-734.
  • Stange, J., Brown, D., Hilbruner, R. and Hawkins, D. E. (2011). Tourism destination management achieving sustainable and competitive results. United States Agency for
  • International Development (USAID). URL:https://www.usaid.gov/sites/default/files/documents/2151/DMOworkbook_13031 pdf], (Erişim 25 Aralık 2014).
  • T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı (2014). 2013 Gümüşhane il çevre durum raporu. Ankara.
  • T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Çevresel Etki Değerlendirmesi, İzin ve Denetim Genel Müdürlüğü Çevre Envanteri Ve Bilgi Yönetimi Dairesi Başkanlığı (2014). Karadeniz
  • Bölgesi Öncelikli Çevre Sorunları. Ankara. T.C. Çevre Ve Şehircilik Bakanlığı Çevresel Etki Değerlendirmesi, İzin ve Denetim Genel Müdürlüğü Çevre Envanteri ve Bilgi Yönetimi Dairesi Başkanlığı Veri Değerlendirme Şube Müdürlüğü (2014). Türkiye çevre sorunları ve öncelikleri değerlendirme raporu, Ankara.
  • T.C. Kalkınma Bakanlığı Doğu Karadeniz Projesi, Bölge Kalkınma İdaresi Başkanlığı (2013). Gümüşhane il raporu. Ankara.
  • T.C. Orman Ve Su İşleri Bakanlığı 12. Bölge Müdürlüğü Gümüşhane Şube Müdürlüğü (2013). Gümüşhane ilinde doğa turizmi master planı 2013 – 2023. Ankara.
  • Tosun, C. (1998). Roots of unsustainable tourism development at the local level: the case of Urgup in Turkey. Tourism Management, 19 (6), 595 – 610.
  • Tosun, C. (2001). Challenges of sustainable tourism development in the developing world: the case of Turkey. Tourism Management, 22, 289 – 303.
  • Türk Sanayicileri ve İşadamları Derneği (2012). Sürdürülebilir Turizm, Sis Matbaacılık
  • İstanbul. [URL: http://www.turofed.org.tr/PDF/uyePDFler/pdfLink-tusiadsurdurul.pdf], (Erişim 11 Aralık 2014).
  • United Nations Environment Programme (2003). Tourism and local agenda 21 - The role of local authorities in sustainable tourism. URL: http://www.unep.fr/shared/publications/pdf/3207-TourismAgenda.pdf], (Erişim Aralık 2014).
  • United Nations Environment Programme and World Tourism Organization (2005). Making tourism more sustainable a guide for policy makers. URL: http://www.unep.fr/shared/publications/pdf/DTIx0592xPA-TourismPolicyEN.pdf], (Erişim 15 Aralık 2014).
  • Ürker, O. ve Çobanoğlu, N. (2012). Türkiye’de Hidroelektrik Santraller’in durumu
  • (Hes’ler) ve çevre politikaları bağlamında değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(2), 65-88. Varghese, B. (2013). Intervention of destination management organization’s in tourist destinations for branding, image building and competitiveness – A conducive model for
  • Karnataka. Journal of Investment and Management, 2(3), 50-56. Volgger, M. and Pechlaner, H. (2014). Requirements for destination management organizations in destination governance: Understanding DMO success. Tourism Management, 41, 64 – 75.
  • World Tourism Organization - WTO (2007). A practical guide to tourism destination management. Madrid Spain
  • URL:https://pub.unwto.org/WebRoot/Store/Shops/Infoshop/4745/8BCE/AD9A/ECA8/048
  • B/C0A8/0164/0B7A/071115_practical_guide_destination_management_excerpt.pdf], (Erişim 10 Aralık 2014).
  • World Tourism Organization - WTO (1999). Global code of ethics for tourism.
  • Proceedings of Thirteenth session of General Assembly: Santiago, Chile. Yasarata, M., Altınay, L., Burns, P. and Okumuş, F. (2010). Politics and sustainable tourism development – Can they co-exist? Voices from North Cyprus. Tourism Management, 31, 345-356.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri
  • Dokuzuncu Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık. Gümüşhane Valiliği (2014).
  • URL:http://www.gumushane.gov.tr/turizm/genel_bilgiler.asp], (Erişim 27 Aralık 2014).
  • T.C. Kültür Ve Turizm Bakanlığı (2014).
  • URL:http://www.ktbyatirimisletmeler.gov.tr/TR,10124/gumushane-yaylalari.html], (Erişim 27 Aralık 2014).
  • T.C. Kültür Ve Turizm Bakanlığı (2015). [URL: http://www.ktbyatirimisletmeler.gov.tr/TR,11596/cevreye-duyarlilik-kampanyasi-yesil- yildiz.html], (Erişim 05 Ocak 2015).
  • Gümüşhane İl Kültür Ve Turizm Müdürlüğü (2014).
  • URL:http://www.gumushanekulturturizm.gov.tr/TR,57876/zigana-kis-sporlari- turizmmerkezi.html], (Erişim 27 Aralık 2014).

ZİGANA TURİZM MERKEZİ’NİN SÜRDÜRÜLEBİLİR TURİZM KRİTERLERİ ÇERÇEVESİNDE YEREL DESTİNASYON YÖNETİM ÖRGÜTLERİ TARAFINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2015, Sayı: 1, 62 - 93, 01.01.2015

Öz

Çalışmada Zigana Turizm Merkezi’nin ZTM , Küresel Turizm Konseyi’nin destinasyonlar için belirlediği küresel sürdürülebilir turizm kriterleri doğrultusunda yerel destinasyon yönetim örgütleri tarafından nasıl değerlendirildiği analiz edilmiştir. Çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın deseni durum çalışmasıdır. Çalışmanın evreni ZTM yerel destinasyon yönetim örgütüdür. Çalışmada veri toplamak için; görüşme, doküman inceleme ve gözlem yöntemleri kullanılmıştır. Çalışmada önce, araştırma problemi ve alt problemleri geliştirilmiş, daha sonra analiz birimi saptanmış, çalışılacak durum tanımlanmış ve araştırmaya katılacak bireyler seçilmiştir. Ardından veriler toplanmış, toplanan veriler alt problemlerle ilişkilendirilmiş, veri analizleri gerçekleştirilmiş ve elde edilen bulgular yorumlanarak raporlaştırılmıştır.

Kaynakça

  • Acuner, E. (2014). Çamlıhemşin için cittaslow model önerisi: Karşılaştırmalı bir analiz
  • (Yayımlanmamış doktora tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara. Ahipaşaoğlu, S. ve Çeltek, E. (2006). Sürdürülebilir kırsal turizm, Birinci Baskı, Ankara,: Gazi Kitapevi.
  • Aksöz, O. (2013). Destinasyon yönetim örgütleri. M. Yeşiltaş (Ed.), Destinasyon yönetimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Avcı, N. (2007). Turizmde taşıma kapasitesinin önemi. Ege Akademik Bakış Dergisi
  • (2), 485-501. Avrupa’da Sürdürülebilir turizm Vakfı (Foundation For European Sustainable Tourism – FEST). (2011). Avrupa’da sürdürülebilir kalkınma için proje yönetimi. URL: http://www.adam-europe.eu/prj/6055/prj/PM4ESD%20Manual%20TR.pdf], (Erişim 15 Aralık 2014).
  • Azizi, H., Biglari, M. and Joudi, P. (2011). Assessment the feasibility of sustainable tourism in urban environments employing the cumulative linear model. Procedia Engineering, 21, 24-33.
  • Beyhan, Ş. G. ve Ünügür, S. M. (2005). Çağdaş gereksinmeler bağlamında sürdürülebilir turizm ve kimlik modeli. İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık, Planlama ve Tasarım Dergisi, 4(2), 79-87.
  • Can, E. (2013). Turizm destinasyonlarında sürdürülebilir turizmin sürdürülebilir rekabet açısından değerlendirilmesi. İstanbul Sosyal Bilimler Dergisi, 4, 23-40.
  • Çolak, E. (2010). Destinasyon bazında marka denkliği ve Doğu Karadeniz Yaylaları’nın eko turizm açısından marka denkliğine ilişkin bir uygulama. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Delgado, A. T. and Palomeque, F. L. (2014). Measuring sustainable tourism at the municipal level. Annals of Tourism Research, 49, 122-137.
  • Demir, C. ve Çevirgen, A. (2006). Ekoturizm yönetimi, Birinci Baskı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Ghaderi, Z. and Henderson, C. J. (2013). Japanese tsunami debris and the threat to sustainable tourism in the Hawaiian Islands. Tourism Management Perspectives, 8, 98
  • Global Sustainable Tourism Council (2013). Global sustainable tourism council criteria.
  • URL: http://www.gstcouncil.org/images/pdf/HTO-CRITERIA_and_INDICATORS_6- 14.pdf], (Erişim 20 Kasım 2014).
  • International Institute for Sustainable Development (2010). Sustainable development
  • From Brundtland to Rio 2012, Preparedby John Drexhage and Deborah Murphy. United
  • Nations Headquarters, New York, URL: http://www.un.org/wcm/webdav/site/climatechange/shared/gsp/docs/GSP1- _Background%20on%20Sustainable%20Devt.pdf], (Erişim 11 Aralık 2014).
  • İstanbul Ticaret Odası (2004). Dağ turizmi (Kayak merkezleri) sektör profili. [URL: http://www.ito.org.tr/Dokuman/Sektor/1-23.pdf], (Erişim 26 Aralık 2014).
  • Janusz G. K. and Bajdor P. (2013). Towards to sustainable tourism framework, activities and dimensions. Procedia Economics And Finance, 6, 523-529.
  • Jurado E. N., Damian I. M. and Morales A. F. (2013). Carrying capacity model Applied in coastal destinations. Annals of tourism research, 43, 1–19.
  • Klimek, K. (2013). Destination management organisations and their shift to sustainable tourism development. European Journal Of Tourism, Hospitality And Recreation, 4(2), 47.
  • Korkmaz, M. ve Başkalkan, S. N. (2011). Eğirdir Gölü ve çevresinde turizm gelişiminin sürdürülebilirliği üzerine değerlendirmeler. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 12, 62-69.
  • Milli Prodüktivite Merkezi Karadeniz Bölge Müdürlüğü (2010). Gümüşhane İli SWOT
  • (GZFT) analizi. Editör: Nuray KANSIZ ve Şebnem AKIN ACUNER. Mihalic, T. (2014). Sustainable responsible tourism discourse towards ‘responsustable’ tourism. Journal Of Cleaner Production, 1-10.
  • Özdemir, G. (2008). Destinasyon Pazarlaması. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Özkök, F. ve Gümüş, F. (2009). Sürdürülebilir turizmde bilginin önemi. Yönetim
  • Bilimleri Dergisi, 7(1), 51-71. Öztürk, Y. (2013). Destinasyon tanımı ve özellikleri. M. Yeşiltaş (Ed.), Destinasyon yönetimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Pearce D. G. (2015). Destination management in New Zealand: structures and functions.
  • Journal of destination marketing & management, 4, 1–12. Pearce D. G. and Schänzel H. A. (2013). Destination management: the tourists perspective. Journal of destination marketing & management, 2, 137–145.
  • Presenza, A., Sheehan, L. and Ritchie J. R. B. (2005). Towards a model of the roles and activities of destination Management organizations. Journal of Hospitality, Tourism and Leisure Science 3(1), 1-16.
  • Rukuižienė, R. (2014). Sustainable tourism development implications to local economy.
  • Regional Formationand Development Studies, 3(14), 170-177. Sheehan, L.R. and Ritchie, J. R. B. (2005). Destination stakeholders: Exploring identity and salience. Annals Of Tourism Research, 32(3), 711-734.
  • Stange, J., Brown, D., Hilbruner, R. and Hawkins, D. E. (2011). Tourism destination management achieving sustainable and competitive results. United States Agency for
  • International Development (USAID). URL:https://www.usaid.gov/sites/default/files/documents/2151/DMOworkbook_13031 pdf], (Erişim 25 Aralık 2014).
  • T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı (2014). 2013 Gümüşhane il çevre durum raporu. Ankara.
  • T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Çevresel Etki Değerlendirmesi, İzin ve Denetim Genel Müdürlüğü Çevre Envanteri Ve Bilgi Yönetimi Dairesi Başkanlığı (2014). Karadeniz
  • Bölgesi Öncelikli Çevre Sorunları. Ankara. T.C. Çevre Ve Şehircilik Bakanlığı Çevresel Etki Değerlendirmesi, İzin ve Denetim Genel Müdürlüğü Çevre Envanteri ve Bilgi Yönetimi Dairesi Başkanlığı Veri Değerlendirme Şube Müdürlüğü (2014). Türkiye çevre sorunları ve öncelikleri değerlendirme raporu, Ankara.
  • T.C. Kalkınma Bakanlığı Doğu Karadeniz Projesi, Bölge Kalkınma İdaresi Başkanlığı (2013). Gümüşhane il raporu. Ankara.
  • T.C. Orman Ve Su İşleri Bakanlığı 12. Bölge Müdürlüğü Gümüşhane Şube Müdürlüğü (2013). Gümüşhane ilinde doğa turizmi master planı 2013 – 2023. Ankara.
  • Tosun, C. (1998). Roots of unsustainable tourism development at the local level: the case of Urgup in Turkey. Tourism Management, 19 (6), 595 – 610.
  • Tosun, C. (2001). Challenges of sustainable tourism development in the developing world: the case of Turkey. Tourism Management, 22, 289 – 303.
  • Türk Sanayicileri ve İşadamları Derneği (2012). Sürdürülebilir Turizm, Sis Matbaacılık
  • İstanbul. [URL: http://www.turofed.org.tr/PDF/uyePDFler/pdfLink-tusiadsurdurul.pdf], (Erişim 11 Aralık 2014).
  • United Nations Environment Programme (2003). Tourism and local agenda 21 - The role of local authorities in sustainable tourism. URL: http://www.unep.fr/shared/publications/pdf/3207-TourismAgenda.pdf], (Erişim Aralık 2014).
  • United Nations Environment Programme and World Tourism Organization (2005). Making tourism more sustainable a guide for policy makers. URL: http://www.unep.fr/shared/publications/pdf/DTIx0592xPA-TourismPolicyEN.pdf], (Erişim 15 Aralık 2014).
  • Ürker, O. ve Çobanoğlu, N. (2012). Türkiye’de Hidroelektrik Santraller’in durumu
  • (Hes’ler) ve çevre politikaları bağlamında değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(2), 65-88. Varghese, B. (2013). Intervention of destination management organization’s in tourist destinations for branding, image building and competitiveness – A conducive model for
  • Karnataka. Journal of Investment and Management, 2(3), 50-56. Volgger, M. and Pechlaner, H. (2014). Requirements for destination management organizations in destination governance: Understanding DMO success. Tourism Management, 41, 64 – 75.
  • World Tourism Organization - WTO (2007). A practical guide to tourism destination management. Madrid Spain
  • URL:https://pub.unwto.org/WebRoot/Store/Shops/Infoshop/4745/8BCE/AD9A/ECA8/048
  • B/C0A8/0164/0B7A/071115_practical_guide_destination_management_excerpt.pdf], (Erişim 10 Aralık 2014).
  • World Tourism Organization - WTO (1999). Global code of ethics for tourism.
  • Proceedings of Thirteenth session of General Assembly: Santiago, Chile. Yasarata, M., Altınay, L., Burns, P. and Okumuş, F. (2010). Politics and sustainable tourism development – Can they co-exist? Voices from North Cyprus. Tourism Management, 31, 345-356.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri
  • Dokuzuncu Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık. Gümüşhane Valiliği (2014).
  • URL:http://www.gumushane.gov.tr/turizm/genel_bilgiler.asp], (Erişim 27 Aralık 2014).
  • T.C. Kültür Ve Turizm Bakanlığı (2014).
  • URL:http://www.ktbyatirimisletmeler.gov.tr/TR,10124/gumushane-yaylalari.html], (Erişim 27 Aralık 2014).
  • T.C. Kültür Ve Turizm Bakanlığı (2015). [URL: http://www.ktbyatirimisletmeler.gov.tr/TR,11596/cevreye-duyarlilik-kampanyasi-yesil- yildiz.html], (Erişim 05 Ocak 2015).
  • Gümüşhane İl Kültür Ve Turizm Müdürlüğü (2014).
  • URL:http://www.gumushanekulturturizm.gov.tr/TR,57876/zigana-kis-sporlari- turizmmerkezi.html], (Erişim 27 Aralık 2014).
Toplam 61 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Elif Acuner Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Acuner, E. (2015). ZİGANA TURİZM MERKEZİ’NİN SÜRDÜRÜLEBİLİR TURİZM KRİTERLERİ ÇERÇEVESİNDE YEREL DESTİNASYON YÖNETİM ÖRGÜTLERİ TARAFINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi(1), 62-93.
AMA Acuner E. ZİGANA TURİZM MERKEZİ’NİN SÜRDÜRÜLEBİLİR TURİZM KRİTERLERİ ÇERÇEVESİNDE YEREL DESTİNASYON YÖNETİM ÖRGÜTLERİ TARAFINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. GÜTFD. Ocak 2015;(1):62-93.
Chicago Acuner, Elif. “ZİGANA TURİZM MERKEZİ’NİN SÜRDÜRÜLEBİLİR TURİZM KRİTERLERİ ÇERÇEVESİNDE YEREL DESTİNASYON YÖNETİM ÖRGÜTLERİ TARAFINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ”. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, sy. 1 (Ocak 2015): 62-93.
EndNote Acuner E (01 Ocak 2015) ZİGANA TURİZM MERKEZİ’NİN SÜRDÜRÜLEBİLİR TURİZM KRİTERLERİ ÇERÇEVESİNDE YEREL DESTİNASYON YÖNETİM ÖRGÜTLERİ TARAFINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi 1 62–93.
IEEE E. Acuner, “ZİGANA TURİZM MERKEZİ’NİN SÜRDÜRÜLEBİLİR TURİZM KRİTERLERİ ÇERÇEVESİNDE YEREL DESTİNASYON YÖNETİM ÖRGÜTLERİ TARAFINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ”, GÜTFD, sy. 1, ss. 62–93, Ocak 2015.
ISNAD Acuner, Elif. “ZİGANA TURİZM MERKEZİ’NİN SÜRDÜRÜLEBİLİR TURİZM KRİTERLERİ ÇERÇEVESİNDE YEREL DESTİNASYON YÖNETİM ÖRGÜTLERİ TARAFINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ”. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi 1 (Ocak 2015), 62-93.
JAMA Acuner E. ZİGANA TURİZM MERKEZİ’NİN SÜRDÜRÜLEBİLİR TURİZM KRİTERLERİ ÇERÇEVESİNDE YEREL DESTİNASYON YÖNETİM ÖRGÜTLERİ TARAFINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. GÜTFD. 2015;:62–93.
MLA Acuner, Elif. “ZİGANA TURİZM MERKEZİ’NİN SÜRDÜRÜLEBİLİR TURİZM KRİTERLERİ ÇERÇEVESİNDE YEREL DESTİNASYON YÖNETİM ÖRGÜTLERİ TARAFINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ”. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, sy. 1, 2015, ss. 62-93.
Vancouver Acuner E. ZİGANA TURİZM MERKEZİ’NİN SÜRDÜRÜLEBİLİR TURİZM KRİTERLERİ ÇERÇEVESİNDE YEREL DESTİNASYON YÖNETİM ÖRGÜTLERİ TARAFINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. GÜTFD. 2015(1):62-93.