Öz
Türk lehçeleri alanında çalışanlar için lehçenin gramer yapısının ve gramer anlayışının ortaya konması, farklı coğrafyalardaki mevcut yapıların nasıl yorumlandığının öğrenilmesi gramerlere farklı açılardan bakmayı da beraberinde getirmektedir. Öğrenilen ya da üzerinde çalışılan lehçenin gramer anlayışının oluşmasında çeşitli dilbilim akımları, diğer gramer anlayışlarının da etkisi olabilmektedir. Bu etkilenmeler ile birlikte araştırmacılar farklı görüşleri kendi bakış açılarına göre geliştirerek gramer anlayışına yeni yorumlar getirebilir. Bu nedenle dilbilim akımlarının yanında Türkiye Türkçesi ile benzerlikler gösteren lehçelerin gramerlerinin ve gramer terimlerinin bilinmesi önem taşımaktadır.
Türk dünyasındaki gramer terimlerinin Türkiye Türkçesindeki karşılıklarının öğrenilmesinde Türk Dünyası Gramer Terimleri Kılavuzu’nun önemli bir yeri vardır. Türk Dünyası Gramer Terimleri Kılavuzu’nda 453 Yeni Uygur Türkçesi gramer terimi bulunmaktadır. Bu araştırmada Türk Dünyası Gramer Terimleri Kılavuzu’nun Yeni Uygur Türkçesi gramer terimleri dizininde yer almayan ve Türkiye Türkçesi gramer çalışmalarında terim karşılığı bulunan 84 gramer terimi üzerinde durulacaktır
Anahtar Kelimeler
Türk Dünyası Gramer Terimleri Kılavuzu Yeni Uygur Türkçesi Türkiye Türkçesi Gramer Terimler
Kaynakça
- TOKLU, M. Osman (2009), Dilbilime Giriş, Ankara: Akçağ Yayınları.
- TOPALOĞLU, Ahmet (1989), Dil Bilgisi Terimleri Sözlüğü, İstanbul: Ötüken Yayınları.
- TÖMÜR, Hemit (1993), Hazirḳi Zaman Uyġur Tili Grammatikisi, Pekin: Milletler Neşriyati.
- UZUN, N. Engin (2004), Dünya Dillerinden Örnekleriyle Dilbilgisinin Temel Kavramları Türkçe Üzerine Tartışmalar, İstanbul: Kebikeç Yayınları.
- ÜÇOK, Necip (1947), Genel Dilbilim (Lengüistik), Ankara: Sakarya Basımevi.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 19 |
- Makale Dosyaları
Açık Erişim Politikası