Bugünkü Güney-Doğu Anadolu Bölgesinin büyük bir kısmını oluşturan tarihî “Diyâr-ı Bekr” bölgesi, Sultan Melikşâh zamanında fethedilerek (1085), Büyük Selçuklu Devletine ilhak olunmuştur. Bu fetih ve ilhak ile birlikte Diyâr-ı Bekr bölgesinde ilk defa Türk kitlelerinin yerleşmesi ve bölgenin Türkleşmesi faaliyeti başlamıştır. Bitlis, Erzen ve Batman’da “Dimlaç/Dilmaç veya Toğan Arslan Oğulları ”, Hasankeyf (Hısn-ı Keyfâ), Mardin ve Harput’ta “Artuk Oğulları ”, Âmid’de “Yınal Oğulları” ve Ahlat’ta “Ahlatşâhlar veya Sökmenliler ”gibi Türkmen Beyliklerinin kurulmasıyla da bu yerleşme ve Türkleşme faaliyeti daha da kuvvetlenmiş ve yaygınlaşmıştır. görüşler ileri sürmeye çalışacağız. Ayrıca bu bildirimizde, Diyâr-ı Bekr bölgesi için bir toponimi (toponymie=yer adları) çalışmasının gerekliliğine işaret edeceğiz. Çünkü, bölgenin fethinden ve ilhakından itibaren kaynaklarda Türk topluluklarının iskânını ve Türk kültürünün hâkimiyetini gösteren birçok yer ismi geçmektedir. Bu toponimik isimler, bölgenin sadece tarihteki değil, günümüzdeki etnik ve kültür yapısına da kuvvetli bir ışık tutacak niteliktedir
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2008 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2008 Cilt: 1 Sayı: 2 |
Açık Erişim Politikası