EVALUATION OF THE MODEL OF HYBRIT WAR IN SHAPING THE FUTURE SECURITY ENVIRONMENT

Yıl 2016, , 141 - 176, 27.05.2016

FATİH Dedemen

https://doi.org/10.28956/gbd.283058

Cited By: 2

Öz

Understanding and the making
sense of the international relations, security had always played a dominant
role. Besides, what is the exact meaning of security is a matter about which
deep debates is still on. From Ancient times to today the concept of security
in a dynamic context had meaning and positioned according to the realities of
era in which it has in, and the concept also transformed with the changes which
have occured in the world. Classical concept of war and conflict had been
replaced with the multi-actor, multi-dimensional, universal, and flexible
concept. With the globalization and the rapid changes in information
technologies, information and cyber space have begun to provide asymmetric
advantages to non-state actors as never before. This change and transformation
in the international system required for the states and non-state actors which
had involved in, to take position according to appropriate situation. Today
being able to provide security is going to be possible by the use of hybrid war
model by adding the tools of information technologies and cyber space into
conventional techniques. The actors who cannot understand and make sense of
security in the new era will expose to existential threats; the actors who can
adopt these changes can manage to minimize these existential threats.

Anahtar Kelimeler

Security, Conventional War, Modern War, Hybrid War

GELECEĞİN GÜVENLİK ORTAMININ ŞEKİLLENMESİNDE HİBRİT SAVAŞ MODELİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz

Uluslararası ilişkileri anlamak ve anlamlandırmakta
güvenlik hep başat rol oynamıştır. Bunun yanında güvenliğin tam olarak ne
anlama geldiği hala üzerinde derin tartışmalar olan bir konudur. Antik çağdan
günümüze kadar güvenlik konsepti dinamik bir bağlamda, içinde bulunduğu çağın
gerçekliklerine göre konumlanarak anlam kazanmış, yaşanan değişikliklerle
birlikte kavram da dönüşüme uğramıştır. Klasik savaş ve çatışma kavramları
yerini çok aktörlü, çok boyutlu, evrensel, esnek yapılara bırakmıştır.
Küreselleşme ve bilgi teknolojilerinde yaşanan süratli değişimlerle birlikte
bilişim ve siber alan da kullanılmaya başlanmış bu durum ise devlet dışı
aktörlere daha önce hiç olmadığı kadar asimetrik avantajlar sağlamaya
başlamıştır. Bu değişim ve dönüşüm uluslararası ilişkiler disiplininde
devletlerin ve de sisteme katılan devlet dışı aktörlerin duruma uygun pozisyon
almalarını gerektirmiştir. Günümüzde güvenliği sağlayabilmek konvansiyonel
tekniklere siber alan ve bilişim teknolojilerindeki enstrümanları da ekleyerek
hibrit savaş modelini kullanabilmekle mümkün olacaktır. Güvenliği yeniçağda
anlayıp anlamlandıramayan aktörler sistemde varlıklarına yönelik ciddi risk ve
tehditlere maruz kalacak;  kendilerini bu
dönüşüme adapte eden aktörler ise maruz kaldıkları tehditleri minimuma
indirmeyi başarabileceklerdir.

Anahtar Kelimeler

Güvenlik, Geleneksel Savaş, Modern Savaş, Hibrit Savaş

Kaynakça

• Aktürk, Ş.(2012). NATO Neden Genişledi? Uluslararası İlişkiler Kuramları Işığında NATO’nun Genişlemesi ve ABD-Rusya İç Siyaseti, Uluslararası İlişkiler, Cilt 9, Sayı 34, 73-97.
• Aldrich, R.(2004). Transatlantic Intelligence and Security Cooperation, International Affairs, Volume: 80, No: 3, 733-755.
• Alexander, Y.(2008). Contemporary Terrorism: From National to Regional and Global Threats, Defence Against Terrorism Review, Vol: 1, No: 2, 41-46.
• Appathurai, J.(2002), Closing the Capabilities Gap, NATO Review. http://www.nato.int/docu/review/2002/Capabilities/Closing-capabilities-gap/EN/index.htm, (Erişim Tarihi: 18.04.2015).
• Arıboğan, D.Ü.(2006). Terörizme Karşı Kurumlar Arası Koordinasyon ve İşbirliği İmkânları, Küresel Terörizm ve Uluslararası İşbirliği Sempozyumu, Genelkurmay Başkanlığı Terörizmle Mücadele Mükemmeliyet Merkezi Yayını.
• Axelrod, R. ve Borzutzky,S.(2006). NATO and the War on Terror: The Organizational Challenges of the Post 9/11 World, Springer, 293-307.
• Ball, C.(1998). Nattering NATO Negativism? Reasons Why Expansion May Be a Good Thing, Review of International Studies, Vol. 24, No. 1, 43-67.
• Benecke, U.(2007). Reconsidering NATO’s Decision Making Process, US Army War College Strategy Research Project, 1-20.
• Bennett, C.(2003). Combating Terrorism, NATO Review, http://www.nato.int/docu/review/2003/issue1/english/art2.html,(Erişim Tarihi: 04.03.2015).
• Bensahel, N.(2006). A Coalition of Coalitions: International Coperation Against Terrorism, Studies in Conflict&Terrorism, RAND, 35-49.
• Bernasconi, C.(2011). NATO’ s Fight Against Terrorism Where Do We Stand?, NATO Defense College Research Paper,1-8.
• Braun, D.(2007), NATO Enlargement and the Politics of Identity, Queen’s University Centre for International Relations,1-91.
• Brown, C. Self-Defense in an Imperfect World, Ethics&International Affairs, Volume: 17, Issue: 1, Mart 2003, 2-8.
• Caşın, M.H.(2008) Uluslararası Terörizm, İstanbul Nobel Yayıncılık.
• Chaudhuri, R. ve Farrell,T. (2011). Campaign Disconnect: Operational Progress and Strategic Obstacles in Afghanistan 2009–2011, International Affairs, Volume: 87, Issue: 2, 271-296.
• Clarke, R. ve Mccaffrey,B.(2004). NATO’s Role in Confronting International Terorism, Atlantic Council Policy Paper,1-47.
• Croft, S. (2002). Guaranteeing Europe’s Security? Enlarging NATO Again, International Affairs, Vol: 78, No: 1, 97-114.
• Cuccia, P.R.(2010). Implications of a Changing NATO, US Army War College Strategic Studies Institute,1-51.
• Denevers, R.(2007). NATO’s International Security Role in the Terrorist Era, International Security, Volume: 31, Sayı: 4,34-66.
• Deutch, J. (1997). Terrorism, Foreign Policy, No: 108, 10-22.
• Dönmez, S.(2010). Güvenlik Anlayışının Dönüşümü: İttifak Kavramı ve Nato, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Ellis, B.(2003). If It’s Not Terrorism, It’s Not Relevant: Evaluating NATO’s Potential to Contribute To The Campaign Against Terrorism, Center for Security&Defence Studies,1-27.
• Flockhart, T.(2011). Me Tarzan-You Jane: The EU and NATO and the Reversal of Roles, Perspectives on European Politics and Society, Vol: 12, No: 3, 263-282.
• Forbes, I.(2004). Minding the Gap, Foreign Policy, No: 141,76-77.
• Ganor, B.(2006). Soğuk Savaş Döneminden Geçiş ve Terörizm, Küresel Terörizm ve Uluslararası İşbirliği Sempozyumu, Genelkurmay Başkanlığı Terörizmle Mücadele Mükemmeliyet Merkezi Yayını,19-32
• Gartner, H.(2003). European Security After September 11, International Politics, Vol: 40, No: 1, 59-73.
• Gözebe, H.(2014). NATO’nun Askeri Transformasyonunun Türk Hava Kuvvetleri Proje ve Teknolojilerine Etkilerinin Analizi, Doktora Tezi, Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Hamilton, D.(2004). What is Transformation and What Does it Mean for NATO?, Daniel Hamilton (Ed.), Transatlantic Transformations: Equipping NATO For The 21ST Century, Center for Transatlantic Relations, John Hopkins University,3-24.
• Hamilton, L.(2005). Fighting Terrorism, Indiana Journal of Global Legal Studies, Vol. 12, No. 2, 379-390.
• Hoffman, B.(1999). Is Europe Soft on Terrorism?, Foreign Policy, No. 115, 62-76.
• House of Commons Defence Committee (2008). The Future of NATO and European Defence, Ninth Report of Session, 1-294.
• Ibrahimi, E. ve Plaku, E.(2013). NATO’ s Current Policies on War Against Terrorism, Mediterranean Journal of Social Sciences, Vol: 4, No: 10, 374-379.
• Ifantis, K.(2007). NATO's Strategic Direction after Riga: Nato's Post-Cold War Adaptation, International Journal, Vol: 62, No: 3, 577-589.
• Iklody, G.(2010). The New Strategic Concept and the Fight Against Terrorism: Challenges&Opportunities, Terörizmle Mücadele Dergisi, Vol: 3, No: 2, 3-12.
• Joyce, M.(2005). “Dönüşüm Gündeminin İleriye Taşınması”, NATO Dergisi, İlkbahar 2005. http://www.nato.int/docu/review/2005/issue1/turkish/art5.html,(Erişim Tarihi: 09.04.2015).
• Kagan,R.(2002). Power and Weakness, Policy Review, No: 113, 3-28.
• Kagan, R.(2004). Of Paradise and Power: America and Europe in the New World Order, Vintage Books, New York.
• Kaim, M.(2008). Germany, Afghanistan, and the Future of NATO, International Journal, Vol: 63, No: 3, 607-623.
• Kamp, K.H.(1995). The Folly of Rapid NATO Expansion, Foreign Policy, No. 98 ,116-129.
• Kay, S. (2005). What Went Wrong With NATO?, Cambridge Review of International Affairs, Volume: 18, Issue: 1, 69-83.
• Kaya, S.(2008). Uluslar arası İlişkilerde Konstrüktivist Yaklaşımlar, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesi Dergisi, (63)-3, 83-111.
• Korkisch, F.(2010). NATO Gets Better Intelligence, Institut Für Aussen Strategy Paper, 1-75.
• Köseli, M.(2009). Terörle Mücadelede İstihbaratın Rolü, Polis Bilimleri Dergisi, Cilt: 11, Sayı: 2, 51-72.
• Kriendler, J.(2006). NATO Intelligence and Early Warning, Conflict Studies Research Centre, 1-8.
• Leroux, P.(2012). Improving NATO’ s Capabilities: A Roadmap to 2020, US Army Command and General Staff College,1-117.
• Mahncke D.,Rees W.,Thompson W.(2004). Redefining Transatlantic Security Relations: The Challenge of Change, Manchester University Press.
• Mazari, S.(2006). Terörizmin Geleceği ve Ortak Nitelikleri, Küresel Terörizm ve Uluslararası İşbirliği Sempozyumu, Genelkurmay Başkanlığı Terörizmle Mücadele Mükemmeliyet Merkezi Yayını.
• Mearsheimer, J.J.(2014). Why the Ukraine Crisis Is the West's Fault? The Liberal Delusions That Provoked Putin, Foreign Affairs, Volume: 93, Sayı: 5, 77-89.
• NATO (2011). Terörizmle Mücadele, Bilgilendirme,1-15.
• Nelson, R.(2004). NATO’nun Terörle Mücadeledeki Rolü, NATO Review, http://www.nato.int/docu/review/2004/issue3/turkish/analysis.html (Erişim Tarihi: 04. 03. 2015).
• Özeren, S.,Cinoğlu H.,Sever M. (2010), “ABD’nin Afganistan ve Irak’ta Terörle Mücadele Politikası”, UTSAM Raporlar Serisi,1-32.
• Oğuzlu, T. (2012) NATO’ nun Dönüşümü ve Geleceği, Ortadoğu Analiz, Cilt: 4, Sayı: 40, 8-18.
• Özerkmen, N. (2004) Terör, Terörizm ve Radikal İslamcı Terör, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi, Cilt: 44, Sayı: 2, 247-265.
• Özkök, H. (2006) Küresel Terörizm ve Uluslararası İşbirliği Sempozyumu Açılış Konuşması, Genelkurmay Başkanlığı Terörizmle Mücadele Mükemmeliyet Merkezi Yayını.
• Özlük, E. ve Özlük D. (2014) NATO’yu Anlamak: Dönüşümü, Yeni Kimlikleri ve Uyum Süreçleri, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 31, 209-225.
• Perl, R. (2007) International Terrorism: Threat, Policy and Response, Congressional Research Service Report for Congress,1-32.
• Reiter, D. (2001) Why NATO Enlargement Does Not Spread Democracy, International Security, Vol. 25, No. 4, 41-67.
• Remaly, S.(2004) NATO Transformation: Finding Relevance in Coping With the Asymmetric Threat of Terrorism, USAWC Strategy Research Project, 1-31.
• Rubin, B.(2006) Peace Building and State-Building in Afghanistan: Constructing Sovereignty for WhoseSecurity?, Third World Quarterly, Vol. 27, No. 1,175-185.
• Schimmelfennig, F.(1998) NATO’s Enlargement to the East: An Analysis of Collective Decision-Making, EAPC-NATO Individual Fellowship Report, 1-75.
• Seipel, B.(2003) NATO Transformation: Beyond The Prague Summit Initiatives, Air University,1-51.
• Shea, J. (2013) How is NATO Dealing With Emerging Security Challenges?, Science&Technology, 193-201.
• Soofi, A.B. (2010) A perspective From the Sub-Continent, Kenan Koçak (Ed.), Global Terrorism and International Cooperation Symposium, Turkish General Staff, Ankara, 43-50.
• Sperling, J. (2006) Capabilities Traps and Gaps: Symptom or Cause of a Troubled Transatlantic Relationship?, Martin Smith (Ed.), Where’s NATO Going?, Routhledge, 66-92.
• Tangör, B. ve Sayın S. (2012) Avrupa Birliği’nin Terörizmle Mücadele Stratejisi: Yeni Bir Bütünleşme Alanı mı?, Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, Cilt: 11, No: 1, sayfa: 85-118.
• Taşdemir, F. (2006) Uluslararası Terörizme Karşı Devletlerin Kuvvete Başvurma Yetkisi, Uluslararası Stratejik Araştırmalar Kurumu Yayınları, Ankara.
• Teichmann, J. (1989) How to Define Terrorism, Philosophy, Vol. 64, No. 250, 505-517.
• Thompson, P. (2008) NATO: Relevant in the Twenty-First Century, Strategy Research Project, US Army War College,1-20.
• Thornton, T. (1980) Terror as a Weapon of Political Agitation, Harry Eckstein (Ed.), Internal War Problems and Approaches, Greenwood Press, 71-99.
• Urhal, Ö. (2009) Küreselleşen Dünyada Güvenlik, Adalet Yayınevi, Ankara.
• Vincent, J., Straus I.L., Biondi R.R. (2001) Capability Theory and the Future of NATO's Decisionmaking Rules, Journal of Peace Research, Vol. 38, No. 1, 67-86.
• Weinrod, W.B. (2003) NATO After Prague and Copenhagen, Mediterranean Quarterly, Volume: 14, Sayı: 2, 1-14.
• Wilkinson, P. (1977) Terrorism and the Liberal State, The Macmillan Press, Londra.
• Yalçıner, S. (2006) Soğuk Savaş Sonrası Uluslar Arası Terörizmin Dönüşümü ve Terörizmle Mücadele, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 2, Sayı: 4, 98-119.