HISTORICAL DEVELOPMENT OF INTERNATIONAL SECURITY AND POSTMODERN SECURITY PERIOD

Yıl 2020, Uluslararası Güvenlik Kongresi Özel Sayısı, 235 - 260, 28.02.2020

Fikret Birdişli

https://doi.org/10.28956/gbd.696034

Cited By: 5

Öz

Security is one of the ontological concerns of mankind and the reasons of existence of the state. Therefore, the security is a dynamic socio-political phenomenon which has profound value like human history. In this context, the security has kept its value and importance while changing and improving its content and implementations depending on the threats and protection areas since the early ages. Especially since the emergence of nation-states, the changing qualities of international politics have first been felt in the field of security. And the security concern has become one of the key concepts of the national and international politics by integrating to the state activities as a kind of descriptive concept. The Security studies also has followed similar trend and classified in different aspect in related with historical developments. But, studies on history of security has been shadowed by prevalence of political and practical aspect of the security phenomenon. Therefore this works firstly, leaning on the history of the security as an ontological and political phenomenon by developing a typology and then focuses on the last developments in context of the postmodern period by using of the descriptive analysis method. According to the findings of this researches anthropological sub categories of security phenomenon may be summaries by three stage as the Primitive Security Era, Modern Security Era and Post-Modern Security Era. In this context, the main assumption of the research is that the security is a phenomenon subject to dynamic development.

Anahtar Kelimeler

Security, National Security, International Security, Security Politics, Strategy

ULUSLARARASI GÜVENLİĞİN TARİHSEL GELİŞİMİ VE POST-MODERN GÜVENLİK DÖNEMİ

Öz

Öz
Güvenlik insanoğlunun ontolojik kaygılarının başında yer aldığı gibi devletin varlık nedenlerinden de biridir. Bu nedenle güvenlik insanlık tarihiyle eş değer bir derinliğe sahip dinamik bir sosyo-politik olgudur. Bu bağlamda ilk çağlardan itibaren tehditler ve koruma alanlarında yaşanan değişime bağlı olarak güvenliğin içeriği ve icra biçimi de gelişerek önemini korumaya devam etmiştir. Özellikle ulus devletlerin ortaya çıkmasından itibaren uluslararası politikanın değişen nitelikleri ilk önce güvenlik alanında kendini hissettirmiş güvenlik kaygısı tamlayan ve tamlanan bir olgu halinde tüm devlet faaliyetlerine eklemlenerek ulusal ve uluslararası politikanın anahtar kavramlarından biri haline dönüşmüştür. Güvenlik olgusunun politikaya yansımasında yaşanan gelişmelere bağlı olarak güvenlik çalışmalarının nicelik ve nitelikleri de eşdüzeysel bir gelişim seyri izler. Bu kapsamda, epistemolojik düzlemde giderek gelişen kavramsal ve kuramsal çalışmalara rağmen güvenlik olgusunun tarihsel gelişimini açıklayan ve sınıflandıran çalışmalar göreceli olarak geri planda kalmıştır. Bu makale tarihsel ve betimsel analiz yöntemlerine dayalı olarak güvenlik olgusunun gelişimini antropolojik sınıflandırmalar yaparak açıklamayı hedeflemektedir. Bu bağlamda güvenlik tarihsel olarak Primitif Güvenlik, Modern Güvenlik ve Post-Modern Güvenlik dönemlerine ayrılmış ve her dönemin öznel niteliği ve evrimsel aşamaları özgün bir anlatımla açıklanmıştır. Bu kapsamda çalışmanın temel varsayımı güvenliğin dinamik, devinimsel gelişime tabi bir olgu olduğu yönünedir.

Anahtar Kelimeler

Güvenlik, Ulusal Güvenlik, Uluslararası Güvenlik, Strateji, Güvenlik Politikaları

Kaynakça

• Ahval News, (2019). "Turkish Military", https://ahvalnews.com/turkish-military/significance-turkeys-overseas-military-bases (Erişim: 27.09.2019).
• Aslan, A. (2018). " Kızıldeniz'deki askeri üsler ve Türkiye'ye teslim edilen Sevakin Adası", https://www.gzt.com/dunya-politika/kizildenizdeki-askeri-usler-ve-turkiyeye-teslim-edilen-sevakin-adasi-2953315 (Erişim tarihi: 27.09.2019).
• Berzina, I. (2014). Color Revolutions: Democratization, Hidden Influence, or Warfare? 01. Riga. https://www.naa.mil.lv/sites/naa/files/document/1_WP2014 Color revolutions.pdf. (Erişim:27.09.2019).
• Birdişli, F. (2017). Teori ve Pratikte Uluslararası Güvenlik. 3'ncü baskı. Ankara: Seçkin Yayınları.
• Comte, A. (1852). Catechisme Positiviste, http://classiques.uqac. ca/classiques/ Comte_auguste/catechisme_positiviste/catechisme_positiviste.pdf (Erişim: 10,02,2020).
• CI, (2019). Confucius Institutes: A decade of Culture. http://www.bjreview.com.cn/ special/confucius_institutes_a_decade_of_culture.html (Erişim: 25 Ekim 2019).
• Devetak, R. (2005). Theory of International Relation. 3rd edn. Edited by S. and others Burchil. New York: Palgrave Mc Millian.
• Duguit, L. (2005). ‘Egemenlik ve Özgürlük’, in Cemal Bali Akal (ed.) Devlet Kuramı. 2'nci baskı. Ankara: Dost Kitapevi, ss. 379–400.
• Fischer, J. (1994). Risiko Deutschland: Krise und Zukunft der deutschen Politik. Köln: Verlag Kiepenheuer & Witsch.
• Gaucet, Marcel (2005). ‘Anlam Borcu ve Devletin Kökenleri. İlkellerde Din ve Siyaset’, Devlet Kuramı (Ed. C.Bali Akal) Ankara: Dost Kitapevi, ss. 33–67.
• Goldstein, Joshua S., J. C. P. (2014). International Relations. 10'ncu baskı, New Jersey: Pearson.
• Heywood, Andrew (2018). Siyaset. (19'ncu baskı), Ankara: BB101 Yayınları.
• Hurtado, F. A. ve G. E. (2013). Antropoloji ve Güvenlik Çalışmaları. USA: Universidad de Murcia.
• İbn-i Haldun, (2013), Mukaddime, İstanbul: İlgi Kültür Sanat Yayıncılık.
• Katzenstein, P. J. and N. O. (1993). ‘Japan’s National Security: Structures, Norms, and Policies’, International Security, 17(4), The MIT Press.
• Krader, L. (1968). Formation of The State. Nrw Jersey: Prentice Hall.
• Kaplan, Morton A. (2005). System and Process in International Politics. Colchester: ECPR Press.
• Lewellen, T. C. (2011). Siyasal Antropoloji. Ankara: Bileşik Yayınevi.
• Organski,A.F.K (1968), World Politics, (2d ed.) New York: Alfred A. Knopf.
• Pallmeyer, J. N. (1992). Brave New World Order: Must We Pledge Allegiance? Oregon: Orbis Book.
• Pritchard, E. E. E. (1965). Theory of Primitive Religion. London: Oxford University Press. RM (2019). Russkiy Mir Foundation. Available at: https://russkiymir.ru/en/ rucenter/what-is.php (Accessed: 25 October 2019).
• Spellman W. M. (1998). The Emergence of the Modern State. London: Palgrave Publication.
• Şenel, A. (2001). İlkel Topluluktan Uygar Topluma. 6th edn. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Uçarol, R. (2013). Siyasi Tarih. Ankara: Der Yayınları.
• Walker, C. and J. L. (2017). ‘The Meaning of Sharp Power’, Foreign Affairs, (Nov 16). https://www.foreignaffairs.com/articles/china/2017-11-16/meaning-sharp-power. (Erişim 27.09.2019).
• Walt, S. M. (1985). "Alliance Formation and the Balance of World Power", International Security, Vol. 9, No. 4 (Spring, 1985), pp. 3-43.
• Walt, S. M. (1991). ‘The Renaissance of Security Studies’, International Studies Querterly, 35(2), pp. 211–239.
• Waltz, K. N. (1993). ‘Emerging Structure of International Politics’, International Security, 18(2).
• Waltz, K.N., (1988). “The Origins of War in Neorealist Theory”, The Journal of Interdisciplinary History, Vol. 18, No. 4, (Spring, 1988), pp. 615-628.
• Wendt, Alexander, (1992). “Anarchy is What States Make of it: The Social Construction of Power Politics”, International Organisations, v.46/2. pp.391-425.
• YEE (2019). Yunus Emre Enstitüsü. Available at: https://www.yee.org.tr/ (Erişim: 25 Ekim 2019).