Matematik Öğretiminde Dijital Oyun Tasarlamanın Öğretmen Adaylarının Yaratıcılıklarına Etkisi

Yıl 2019, Cilt: 39 Sayı: 1, 147 - 169, 20.03.2019

Nuri Can Aksoy , Betül Küçük Demir

https://doi.org/10.17152/gefad.421615

Cited By: 8

Öz

Bu araştırmanın amacı, eğitsel dijital oyun tasarlamanın öğretmen
adaylarının yaratıcılıklarına etkisini araştırmaktır. Araştırma, ön test-son
test kontrol gruplu zayıf deneysel araştırma deseninde tasarlanmıştır. Çalışma
grubu Türkiye’de bir devlet üniversitesi eğitim fakültesinde öğrenim görmekte
olan sınıf öğretmenliği matematik öğretimi dersi alan öğrenciler arasından
gönüllü olan 14 öğrencinin deney grubu ve 11 öğrencinin de kontrol grubu olması
şeklinde belirlenmiştir. Araştırmanın deney grubunda, 14 hafta süreyle her
hafta her öğretmen adayından matematik öğretimine yönelik bir eğitsel dijital
oyun tasarlaması istenmiştir. Kontrol grubunda ise matematik öğretimi dersi
içeriğine uygun ders işlenmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak,
Torrance Yaratıcı Düşünme Testi (TYDT) Sözel A Formu- Şekilsel A formu
kullanılmıştır. Deneysel uygulama öncesi ve sonrasında deney ve kontrol
gruplarına test uygulanmıştır. Verilerin betimsel analizleri, ön test ve son
test puanlarının gruba göre U-Testi Sonuçları ve uygulama öncesi-sonrası deney
ve kontrol grubuna TYDT alt boyut puanlarının wilcoxon işaretli sıralar
testleri yapılmıştır. Elde edilen bulgular göre deney grubundaki öğretmen
adaylarının TYDT tüm alt boyutlarından aldıkları deney öncesi ve sonrası
puanlar arasında anlamlı farklılığın olduğunu göstermektedir. Diğer taraftan
TYDT alt boyutları son test puanlarının gruba göre sonuçlarına bakıldığında
sözel esneklik, sözel orijinallik alt boyutları ile sözel toplam ve şekilsel
toplam alt boyutları sıra ortalamalarının gruba göre anlamlı farklılık
göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Eğitsel dijital oyun, matematik eğitimi, yaratıcı

Kaynakça

• Aiken Jr, L. R. (1973). Ability and Creativity in Mathematics 1. Review of Educational Research, 43(4), 405-432.
• Baki, A. (2002). Öğrenen ve öğretenler için bilgisayar destekli matematik. Ankara:Ceren Yayınları.
• Clements, D. H., & Gullo, D. F. (1984). Effects of computer programming on young children's cognition. Journal of Educational Psychology, 76(6), 1051-1058.
• Clements, D. H. (1986). Effects of Logo and CAI environments on cognition and creativity. Journal of Educational Psychology, 78(4), 309.
• Clements, D. H. (1991). Enhancement of creativity in computer environments. American Educational Research Journal, 28(1), 173-187.
• Davaslıgil, Ü. (1989). Yaratıcılık ve oyun. Eğitim ve Bilim, 13(71).
• Eshrati Fard, A., Asgary, A., Sarami, G. R., & Zarekar, A. (2014). A comparative study of the effect of computer-based instruction and problem-solving instruction on the students’ creativity. Journal of Education and Training Studies, 2(2), 105 113.
• Ersoy, Y. (2003). Teknoloji Destekli Matematik Egitimi-1: Gelismeler, Politikalar ve Stratejiler. İlköğretim Online, 2(1).
• Gunsberg, A. (1983). "Creativity and Play," The Underserved: Our Young Gifted Children. Derleyen: M.B. Karnes. Reston VA: The Council for Exceptional Children, s. 144-157.
• Idris, N., & Nor, N. M. (2010). Mathematical creativity: usage of technology. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2(2), 1963-1967.
• Johnson, J. (2007). Play and creativity. Invited address for The International Confer-229 Michael Straeubig, Chun-Wei Hsu, Pinar Oztop, Mihaela Taranu.
• Kozielska, M. (2004). Developing creativity of students in a computer-assisted learning process.European Journal of Physics, 25(2).
• Kwache.P.(2007).The imperatives of Information and Communication Technology for Teachers in Nigeria Higher Education. Journal of Online Learning and Teaching, 3.
• Ladan, M.,Farshid, K., & Forouzan,R.(2016). The effect of computer-aided learning (cal) on, creativity and academic performance. Educational Development of Jundishapur,6(4),339-346.
• Liu, M. (1998). The effect of hypermedia authoring on elementary school students, creative thinking. Journal of Educational Computing Research, 9, 7-51.
• Michael, K. Y. (2000).A comparison of students product creativity using a computer simulation activity versus a hands-on activity in technology education. Journal of technology Education, 13(1).
• Morgül, M. (1995). Yaratıcı drama oynayarak öğren. İstanbul: Ya-Pa Yayınevi.
• Murphy, R. T. (1973). Relationship among a set of creativity, intelligence, and achievement measures in a high school sample of boys. In Proceedings of the 81st annual convention, American Psychological Association, Vol. 81, pp. 631–632.
• Meissner, H. (1999). Wilhems Westf , University of. Muenster, Germany, “Creativity and Mathematics Education Summary of the International Conference” July 15 - 19, 1999, in Muenster, Germany. Yaratıcılık ve Matematik Eğitimi Çevirenler: Dr. Hülya Gür 1, Mehmet Ali Kandemir 1 2006 ilköğretim online
• Moradnezhad, L., Pour, P.K. , Reza, G., & Nezhad, E.(2014). The effect of computer aided learning (CAL) on, creativity and academic performance in students. Bulletin of Environment, Pharmacology and Life Sciences, 3(2), 496-502.
• Erdoğdu, M. Y. (2006). Yaratıcılık ile öğretmen davranışları ve akademik başarı arasındaki ilişkiler. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(17).
• Nasiri, S. H. & Rahmani Neyshabour, R. (2006) Computer Application in Teaching and Creativity. In C. Crawford et al. (Eds), Education International Conference Chesapeake, VA: AACE.
• Prensky, M. (2001). The digital game-based learning revoluation. Digital Game- Based Training.<http://courses.ceit.metu.edu.tr/ceit420/week2/Prensky-Ch1 Digital-Game- Based-Learning.pdf> adresinden, 11 Şubat 2013 tarihinde alınmıştır.
• Provenzo E. F. (1991). Video kids: Making sense of nintendo, Cambridge, Mass.: Harvard University Press.
• Razon, N. (1993). Okul öncesi eğitimde oyunun, oyunda yetişkinin işlevi. YAPA Okul Öncesi Eğitimi ve Yaygınlaştırılması Semineri 2-3. İstanbul.
• Rouqette , Micheal-Lois (1992). Yaratıcılık. İstanbul Şefik Matbaası.
• Senemoğlu, Nuray. (1996). “Yaratıcılık ve Öğretmen Nitelikleri”. Yaratıcılık ve Eğitim Paneli. Ankara: Kara Harp Okulu.
• Rıza, E. T. (1999). Yaratıcılığı Geliştirme Teknikleri. İzmir
• Squire K. (2003). Video games in education. <http://cms.mit.edu/games/education/pubs/IJIS.docK>adresinden, 11 Şubat 2013 tarihinde alınmıştır.
• Stewig, J. W.(1985). The Relation Between Creative Drama and Oral Language Growth. The Clearing House, 85, February, 258.
• Şahin, Ç.(2003). Değişen Dünyada Sınıf Öğretmenlerinin Değişen Toplumsal ve Yaratıcılık Rolleri. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı:1, Ankara.
• Tabach, M., & Friedlander, A. (2013). School mathematics and creativity at the elementary and middle-grade levels: how are they related?. ZDM, 45(2), 227 238. DOI 10.1007/s11858-012-0471-5
• Torrance, E. P.(1968). Education and the Creative Potential. Minneapolis: The Univercity of Minnesota Press.
• Torrance, E. P. (1962). Guiding creative talent. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
• Yashau.B., A.Mji & D.C.J.Wessels. (2003). Creativity and Teaching and Learning of Mathematics.Department of Mathematical Sciences King Fahad University of Petroleum and Minerals.Centere for the Improvement of Mathematics Science and technology Education. Department of Further Education .University of South Africa.