Academicians' Views on Applied Art Lessons in the Distance Education Teaching Process

Yıl 2022, Cilt: 42 Sayı: 1, 585 - 620, 28.04.2022

Serap Buyurgan , İrfan Nihan Demirel

https://doi.org/10.17152/gefad.930885

Cited By: 3

Öz

The aim of the research is to determine the views of the academicians about applied arts lessons in the distance education teaching process. The research was conducted according to the convergent parallel design approach, which is one of the mixed method research designs in which quantitative and qualitative research approaches are used together. The study group of the research consists of 70 academicians working in the Fine Arts Education Departments, the Fine Arts Faculties and the Fine Arts, Design and Architecture Faculties of the Universities, participating voluntarily in the research and conducting applied art classes. In the research, the "Applied Art Lessons Evaluation Questionnaire in the Distance Education Teaching Process" developed by the researchers was used as a data collection tool. Quantitative data were analyzed by giving arithmetic mean, standard deviation and frequency values, and qualitative data were analyzed according to Dey's (1993) three-step model of description, classification and correlation. The results of the research showed that the academicians have the necessary competence in the subjects such as the use of technological tools, materials, activities, methods and techniques or providing student motivation in the distance education process. In addition, the distance education process was found to be less effective in creating artistic awareness than face-to-face education, and it was insufficient to contribute to students in terms of applied art lessons. It was concluded that the artistic development of the student is more difficult to observe than the workshop environment in terms of applied art lessons in the distance education process, and the applied art lessons are not suitable for the distance education process in terms of the possibilities of the learning environment. According to these results, due to the Covid-19 epidemic, universities should increase the technological infrastructure opportunities that will ensure student and educator interaction. In addition, it is recommended that educators transfer innovative approaches that will ensure the efficiency of the learning environment and student motivation into virtual learning environments.

Anahtar Kelimeler

Distance education and training, COVID- 19 pandemic, Applied art classes, Academician

Uzaktan Eğitim Öğretim Sürecinde Uygulamalı Sanat Derslerine Yönelik Akademisyen Görüşleri*

Öz

Araştırmanın amacı uzaktan eğitim öğretim sürecinde uygulamalı sanat derslerine yönelik akademisyen görüşlerini tespit etmektir. Araştırma nicel ve nitel araştırma yaklaşımlarının bir arada kullanıldığı karma yöntem araştırma desenlerinden yakınsayan paralel desen yaklaşımına göre yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubunu Üniversitelerin Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümleri, Güzel Sanatlar Fakülteleri ve Güzel Sanatlar Tasarım ve Mimarlık Fakültelerinde görev yapan, araştırmaya gönüllü olarak katılan ve uygulamalı sanat derslerini yürüten toplam 70 akademisyen oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen “Uzaktan Eğitim Öğretim Sürecinde Uygulamalı Sanat Derslerini Değerlendirme Anketi” kullanılmıştır. Nicel veriler, aritmetik ortalama, standart sapma ve frekans değerleri verilerek, nitel veriler ise Dey’in (1993) betimleme, sınıflandırma ve ilişkilendirme olmak üzere üç aşamalı modeline göre analiz edilmiştir. Araştırma sonuçları, uzaktan eğitim sürecinde teknolojik araç gereçlerin, materyallerin, etkinliklerin, yöntem ve tekniklerin kullanımı ya da öğrenci motivasyonunun sağlanması gibi konularda akademisyenlerin gereken yeterliğe sahip olduklarını göstermiştir. Ayrıca uzaktan eğitim sürecinin yüz yüze eğitime göre, sanatsal farkındalık yaratma konusundaki etkililiğinin daha düşük olduğu, uygulamalı sanat dersleri açısından öğrencilere katkı sağlama konusunda yetersiz kaldığı, uzaktan eğitim sürecinde uygulamalı sanat dersleri açısından öğrencinin sanatsal gelişiminin atölye ortamına göre gözlemlenmesinin daha zor olduğu ve öğrenme ortamının olanakları açısından uygulamalı sanat derslerinin uzaktan eğitim sürecine uygun olmadığı sonuçlarına ulaşılmıştır. Bu sonuçlar ışığında Covid-19 salgını dolayısıyla artan uzaktan eğitim talepleri nedeniyle üniversitelerin, öğrenci ve eğitimci etkileşimini sağlayacak teknolojik alt yapı imkanlarını arttırması ve eğitimcilerin öğrenme ortamının verimliliğini ve öğrenci motivasyonunu sağlayacak yenilikçi yaklaşımları sanal öğrenme ortamlarına aktarmaları önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Uzaktan eğitim öğretim, COVID-19 pandemisi, Uygulamalı sanat dersleri, Akademisyen görüşleri

Kaynakça

• Alkan, C. (1987). Açık öğretim: Uzaktan eğitim sistemlerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
• Alkan, H. (2005). Yarının öğretmenlerinin yetiştirilmesi ve görevlendirilmesi. Eğitim fakültelerinde yeniden yapılandırmanın sonuçları ve öğretmen yetiştirme sempozyumu. 22-24 Eylül içinde (s. 219-240). Ankara.
• Amir, L. R., Tanti1, I., Maharani, D. A., Wimardhani, Y. S., Julia, V., Sulijaya, B. ve Puspitawati1, R. (2020). Student perspective of classroom and distance learning during COVID-19 pandemic in the undergraduate dental study program Universitas Indonesia. BMC Medical Education, 20(392), 1-8. doi: 10.1186/s12909-020-02312-0.
• Andrade, M. S. (2015). Teaching Online: A theory-based approach to student success. Journal of Education and Training Studies, 3(5), 1-9. doi: 10.11114/jets.v3i5.904.
• Armstrong-Mensah, E., Ramsey-White, K., Yankey, B. ve Self-Brown, S. (2020). COVID-19 and distance learning: Effects on Georgia State University School of Public Health Students. Frontiers in Public Health. 8, 1-10. doi: 10.3389/fpubh.2020.576227.
• Association of American Colleges and Universities. (2015). The LEAP challange: Education for a World of Unscripted problems. https://www.aacu.org/sites/default/files/files/LEAP/LEAPChallengeBrochure.pdf adresinden erişildi.
• Bogdanović, M. (2012). Growing importance of distance education. I.J.Modern Education and Computer Science, 3, 35-41. doi: 10.5815/ijmecs.2012.03.05.
• Buyurgan, S. ve Buyurgan, U. (2012). Sanat eğitimi ve öğretimi. (3. bs). Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş. (2005). Anket geliştirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2), 133-151.
• Büyüköztürk, Ş. (2012). Örnekleme yöntemleri. http://w3.balikesir.edu.tr/~msackes/wp/wp-content/uploads/2012/03/BAY-Final-Konulari.pdf adresinden erişildi.
• Creswell, J. W. ve Plano Clark, V. L. (2015). Karma yöntem araştırmaları, tasarımı ve yürütülmesi. (Dede, Y. ve Demir, S. B., çev..). (2. bs.). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Dhawan, S. (2020). Online learning: A panacea in the time of COVID-19 crisis. Journal of Educational Technology Systems, 49(1), 5–22. doi: 10.1177/0047239520934018.
• Dilmaç, S. (2019). Görsel sanatlar dersinde web tabanlı eş zamansız öğrenme ortamının ortaokul öğrencilerinin akademik başarı ve tutumlarına etkisi. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 5(2), 159-184. doi: 10.31463/aicusbed.596217.
• Dilmaç, S. (2020). Students’ opinions about the distance education to art and design courses in the pandemic process. World Journal of Education, 10(3), 113-126. doi: 10.5430/wje.v10n3p113.
• Durak, G. (2017). Uzaktan eğitimde destek hizmetlerine genel bakış: sorunlar ve eğilimler. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi. 3(4), 160‐173.
• Fidalgo, P., Thormann, J., Kulyk, O. ve Lencastre, J. A. (2020). Students’ perceptions on distance education: A multinational study. International Journal of Educational Technology in Higher Education, 17(18), 1-18. doi: 10.1186/s41239-020-00194-2.
• Firdoussi, S. E., Lachgar, M., Kabaili, H., Rochdi, A., Goujdami, D. ve Firdoussi, L. E. (2020). Assessing distance learning in higher education during the COVID-19 pandemic. Education Research International. 2020(8890633), 1-13. doi: 10.1155/2020/8890633.
• Haddad, M. E. O., Ferreira, N. S. C. ve Faria A. A. (2014). The use of educational technologies in distance education—enabling the appropriation of teaching and learning process. Open Journal of Social Sciences, 2, 54-58. doi: 10.4236/jss.2014.21006.
• Howell, S. L., Williams, P. B. ve Lindsay, N. K. (2003). Thirty-two trends affecting distance education: An informed foundation for strategic planning. Online Journal of Distance Learning Administration, 6(3), 1-23.
• İşman, A. (2005). Uzaktan eğitim. Ankara: Öğreti Yayıncılık.
• İşman, A., Dabaj, F., Altınay, Z. ve Altınay, F. (2004). The evaluation of students’ perceptions of distance education. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(3), 55-61.
• Keegan, D. (1994). The competitive advantages of distance teaching universities. Open Learning: The Journal of Open, Distance and e-Learning, 9(2), 36–39. doi: 10.1080/0268051940090206.
• Keeton, M. T. (2004). Best online instructional practices: Report of phase I of an ongoing study. Journal of Asynchronous Learning Networks, 8(2), 75–100. doi: 10.24059/olj.v8i2.1829.
• Kışla, T. (2016). Uzaktan eğitime yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Ege Eğitim Dergisi. 6(17), 258-271. doi: 10.12984/eed.01675.
• Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expveed sourcebook. (2. bs.). California: SAGE Publications.
• Nakamura, M. (2017). The state of distance education in Japan. Quarterly Review of Distance Education, 18(3), 75–87.
• Ní Shé, C., Farrell, O., Brunton, J., Costello, E., Donlon, E., Trevaskis, S., Eccles, S. (2019). Teaching online is different: Critical perspectives from the literature. Dublin: Dublin City University. doi: 10.5281/zenodo.3479402.
• Odabaş, H. (2003). İnternet tabanlı uzaktan eğitim ve bilgi ve belge yönetimi bölümleri. Türk Kütüphaneciliği, 17(1), 22-36.
• Özdemir, M. (2010). Nitel veri analizi: Sosyal bilimlerde yöntembilim sorunsalı üzerine bir çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1): 323-343.
• Partlow, K. M., ve Gibbs, W. J. (2003). Indicators of constructivist principles in internetbased courses. Journal of Computing in Higher Education, 14(2), 68–97. doi: 10.1007/BF02940939.
• Rad, F. A., Otaki, F., Baqain, Z., Zary, N. ve Al-Halabi, M. (2021). Rapid transition to distance learning due to COVID-19: Perceptions of postgraduate dental learners and instructors. PLoS ONE, 16(2), e0246584. doi: 10.1371/journal.pone.0246584.
• Singh, V. ve Thurman, A. (2019). How many ways can we define online learning? A systematic literature review of definitions of online learning (1988-2018). American Journal of Distance Education, 33(4), 289–306. doi: 10.1080/08923647.2019.1663082.
• Song, L., Singleton, E. S., Hill, J. R., & Koh, M. H. (2004). Improving online learning: Student perceptions of useful and challenging characteristics. The Internet and Higher Education, 7(1), 59–70. doi: 10.1016/j.iheduc.2003.11.003.
• Tseng, H., & Walsh Jr., E. J. (2016). Blended versus traditional course delivery: Comparing students’ motivation, learning outcomes, and preferences. The Quarterly Review of Distance Education, 17(1), 43–52.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (9. bs.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, S., Yıldırım, G., Çelik, E. ve Karaman, S. (2014). Uzaktan eğitim öğrencilerinin uzaktan eğitime yönelik görüşleri: Bir ölçek geliştirme çalışması. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi. 3(3), 365-370.