FARABİ'NİN EĞİTİM ANLAYIŞI

Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 2, 136 - 149, 15.12.2020

Salih Toprak

Öz

Eğitim genel anlamıyla istendik davranış biçimlerinin ve bilgilerin kazandırılması süreci olarak ele alınmaktadır. Eğitim kavrayış kabiliyeti olan bireye onun hayat serüveninde gerek duyduğu tüm bilgilerin aktarılması süreci olarak anlaşıldığı gibi topluluğun bireyden beklediği davranış kalıplarının da öğretilmesi süreci olarak da karşımıza çıkar. Eğitim bu bağlamda ikili bir yapı arz etmektedir. Bunun bir tarafını birey oluştururken diğer tarafını toplum oluşturmaktadır. Böylece eğitim süreci hem bireysel fayda hem de toplumsal fayda sağlayan bir süreç olarak karşımıza çıkmaktadır. Bireyin istendik bir biçimde eğitilmesi bireye istendik bir takım bilgilerin verilmesinin yanında bir takım istendik değerlerin kazandırılmasını da içermektedir. Bu çerçevede toplumun bireyden beklemiş olduğu bir takım değerlere karşı hassasiyetler eğitim vasıtasıyla bireye kazandırılabilir. Değerlerin bireye kazandırılması ise başlı başına felsefi bir problem alanı olarak karşımıza çıkmaktadır. Farabi İslam felsefesinde önemli bir yeri olan düşünürdür. Onun eğitim hakkındaki görüşleri eğitimin mahiyeti, amacı hakkında bize aydınlatıcı bilgiler sunmaktadır. Farabi öncelikle ideal bir toplumsal düzen ve yönetim biçimi kurmak bağlamında eğitimin rolüne değinmektedir.

Anahtar Kelimeler

FARABİ, EĞİTİM, ERDEM

Kaynakça

• Akyüz, Yahya, Türk Eğitim Tarihi. Pegem Akademi, Ankara, 2012. Arslan, Seyfettin, Eğitim Ve Etik, Turkish Studies, Ankara, 2015. Ayaz, Adnan, Fârâbî'de Siyaset Felsefesi Kaynakları ve Etkileri. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi İstanbul, 2008.
• Aydın, Hasan, Dini-Felsefi Temelleri Işığında Farabi’nin Eğitim Ütoptası, Kelam Araştırmalı Dergisi. 2010.
• Aydın, Mehmet, Farabi'nin Siyasi Düşüncesinde Sa’adet Kavramı, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1973.
• Aydın, Metin - Kübra Cevherli, Platon'un İdeal Devletinde Öğretenler Sınıfı Olarak FilozoflarınEğitimi,file:///C:/Users/Lenovo/Downloads/Platonun_Ideal_Devletinde_Ogretenler_Sin%20(2).pdf, Erişim Tarihi 10.09.2019.
• Bayrakdar, Mehmet, İslam Felsefesine Giriş, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, Ankara, 1998.
• Bayraklı, Bayraktar, Fârâbî'nin Eğitim Felsefesinde "Adâlet" Kavramı, Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, İstanbul.
• Çilingir, Lokman, Farabi ve İbn Haldun’da Siyaset, Araştırma Yayınları, Ankara, 2009.
• Durak, Nejdet, Aristoteles ve Farabi’de Etik, Fakülte Kitapevi Yayınları, Isparta, 2009.
• Farabi, El – Medinetü’l Fazıla, Trc. Nafiz Danışman, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Ankara, 2001.
• Farabi, Es – Siyassetü’l – Medeniyye veya Mebadi’ül Mevcudat. Trc. Mehmet S. Aydın vd. Büyüyenay Yayınları, İstanbul, 2012.
• Farabi, Farabi’nin Üç Eseri, Trc. Hüseyin Atay, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları, Ankara, 1974.
• Görkaş, İrfan. Farabi’nin İnsan Tasavvuru, A. Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, Erzurum, 2013.
• İbrahim, Medkur, İslam Düşüncesi Tarihi, Trc. Osman Bilen. M.M. Şerif (Ed.), Farabi (s. 67-86) içinde. İnsan Yayınları, İstanbul, 1996.
• Önder, Mustafa, Farabi, Biruni ve İbn-i Sina da Eğitim ve Eğitim Yöntemleri, Uluslararası Eğitim Teknolojileri Sempozyumu Tebliği, Sivas, 2017.
• Özcan, E. S. Doğunun Öğretmeni Farabi, Ötüken Yayıncılık, İstanbul, 2006.
• Özgen, Mehmet Kasım, Farabi’de Mutluluk ve Ahlak İlişkisi, İnsan Yayınları, İstanbul, 1997. Sarıdaş, Gürkan, Yusuf Alpaydın, Farabi Ve İbn-İ Sina Eğitim Alanındaki Görüşleri, İstanbul, 2016.
• Çelikkol, Suat, Farabi’de Ahlak Ve Ahlak Eğitimi, Doktora Tezi Erciyes Üniversitesi Kayseri, 2010.
• Yeşilçayır, Celal, Eğitim Felsefesi Bağlamında Necmettin Tozlu’nun Önemi, Disipl. Sosyal Bilimler Dergisi. 2017.