The issue of târuz and preference, which constitutes the most important part of the main heading of how to utilise the evidence, is indisputably one of the most important issues in the science of usul al-fiqh.. mujtahid encounters a mental tearuz or contradiction regarding the evidence, he needs the principles and rules mentioned in this section in order to resolve this contradiction in the ways that are valid in the Shari'ah and then to make a judgement. The scholars of fiqh differed in the application of the principles and rules mentioned in this section and developed certain methods to resolve this contradiction. They have explained and discussed this situation in detail in the works they have written. In summary, although there is disagreement in the order of these methods, one of the methods of cem', nesh, preference was often used to resolve the contradiction, but if the contradiction could not be resolved, the next method or method was tawakkuf (stopping) or tasakut (dropping or abandoning two evidences). Therefore, this study aims to refer to the meanings attributed to the concepts of tawakkuf and tasakut, the differences between them, and the effects of these two methods in usul al-fiqh.
Delillerden nasıl yararlanılacağı ana başlığının en önemli kısmını oluşturan teâruz ve tercih konusu fıkıh usul-ü ilminin tartışmasız en önemli konularından biridir. müçtehid, naslara dair zihni bir tearuz- çelişkiye düştüğünde bu çelişkiyi şer ‘an geçerli olan yollarla gidermek ve akabinde bir hüküm çıkarmak için bu kısımda belirtilen kaide ve kurallara ihtiyaç duyar. Fıkıh usul-ü alimleri bu kısımda belirtilen kaide ve kuralları uygulamada ihtilafa düşmüş ve bu teâruzu gidermede belli metotlar geliştirmişlerdir. Telif ettikleri eserlerde de tafsilatlı bir şekilde bu durumu açıklamış ve tartışmışlardır. Özetle bu metotlar sıralamada ihtilaf olmakla birlikte sıklıkla çelişkiyi gidermek için; cem’, nesh, tercih metotlarından biri kullanılmış ancak çelişki giderilemiyorsa bir sonraki yöntem ya da metot; tevakkuf(durmak) veya tasâkut (iki delilin düşmesi veya terki) olmuştur. Dolayısıyla bu çalışmamız, fıkıh usul-ü alimleri, bu son iki yöntem olan; tevakkuf ve tesâkut kavramlarına yükledikleri manaları, aralarındaki farkları, bu iki yöntemin fürû fıkıhta etkisine atıfta bulunmayı amaçlamıştır.
لا شك أن مبحث التعارض والترجيح من أهم المباحث التى تبحث في علم أصول الفقه إذ كيفية الاستفادة من الأدلة أهم ركن من أركان هذا العلم فكل من معرفة إزالة التعارض بين الأدلة، وترتيبها، والأسباب التي يترجح بها ترجع إلى هذا المبحث المهم. ومن هنا فالعالم والفقيه والمجتهد يفتقر إلى درساته والاستعانة بقواعده في الوصول إلى الحكم في حالة تعارض ذهني حول النصوص. فيسعى لإزالة هذا التعارض بطرق معتبرة شرعا واختلفت هذه الطرق عند علماء الأصول وعرضواها بمباحث مستقلة في مؤلفاتهم الفقهية والاصولية بشكل خاص وهي بالختصار ؛ الجمع أو النسخ أو الترجيح للعمل بالأقوى إلى أن يصل إلى مرحلة التوقف أو التساقط. ومن ثم ففي دراستنا هذه نتناول مفهوم كل من التوقف والتساقط عند الأصوليين مع الإشارة إلى أثر الاختلاف بينهم.
Birincil Dil | Arapça |
---|---|
Konular | İslam Hukuku |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 26 Eylül 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 28 Eylül 2023 |
Gönderilme Tarihi | 30 Ağustos 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 4 Sayı: 2 |